پروتکل درمان ترشحات غیر طبیعی واژینال در پزشکی ایرانی و پزشکی رایج

مقدمه: ترشحات زیاد واژن از شایع‏ترین شکایات مراجعین به درمانگاه‌های تخصصی زنان است. این علامت، برحسب علت ایجادکننده به روش‌های مختلف درمان می‌شود. اما در مواردی مقاومت به درمان و یا بازگشت علائم مشاهده می‌شود. در پزشکی ایرانی، با دیدگاهی جامع نگر به این بیماری و درمان آن پرداخته ‌شده است. مطالعه حاض...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:Majallāh-i zanān-i mamāʼī va nāzāʼī-i Īrān 2016-10, Vol.19 (30), p.26-36
Hauptverfasser: مریم یاوری, پانته‌آ شیرویه, راضیه نبی‌میبدی, اعظم معیاری, مریم بهمن, سیده آتیه نعیمی, هاجر معمارزاده زواره, مژگان تن‌ساز
Format: Artikel
Sprache:per
Schlagworte:
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
Beschreibung
Zusammenfassung:مقدمه: ترشحات زیاد واژن از شایع‏ترین شکایات مراجعین به درمانگاه‌های تخصصی زنان است. این علامت، برحسب علت ایجادکننده به روش‌های مختلف درمان می‌شود. اما در مواردی مقاومت به درمان و یا بازگشت علائم مشاهده می‌شود. در پزشکی ایرانی، با دیدگاهی جامع نگر به این بیماری و درمان آن پرداخته ‌شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه‌ای روش‌های درمانی ترشحات زیاد واژن از دیدگاه پزشکی ایرانی و رایج انجام شد. روش‌ کار: مطالب مربوط به مبحث ترشحات واژن از منابع مختلف پزشکی ایرانی جمع‌آوری و سپس طی جلسات متعدد مباحثه، بازخوانی‌های مکرر متون و مشورت با اساتید صاحب‌نظر، جمع‌بندی و تدوین شد. روش‌های درمانی مطرح در کتاب‌ها و مقالات پزشکی رایج نیز مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت، پروتکل ادغام یافته درمان ترشحات رحمی پیشنهاد و ارائه شد. یافته‌ها: از دیدگاه پزشکی ایرانی در درمان سیلان رحم، سه مرحله پاکسازی بدن، پاکسازی رحم و تقویت رحم توصیه شده است که به نظر می‌رسد توجه به این مراحل در پزشکی رایج، برای درمان لکوره‌های غیرعفونی یا عفونی راجعه و مقاوم به درمان مؤثر باشد. نتیجه‌گیری: با در نظر گرفتن فرضیات پزشکی ایرانی و تجربیات محدود درمانگاهی روی تعداد کمی از بیماران با ترشحات رحمی، به نظر می‌رسد انجام روند درمانی پیشنهادی، در افزایش میزان پاسخ‌دهی به درمان، کاهش مقاومت به درمان و کاهش موارد بازگشت بیماری مؤثر باشد. لذا اجرای مطالعات بالینی بیشتر برای اثبات این فرضیه و تأیید اثربخشی پیشنهاد می‌شود.
ISSN:1680-2993
2008-2363
DOI:10.22038/ijogi.2016.7929