اثر تعاملی مصرف ویتامین E همراه با تمرینات ورزشی تداومی و تناوبی بر محتوای مغزی عامل رشد اندوتلیال عروقی

زمینه و هدف: پراکسید هیدروژن (sub2/subOsub2/subH) باعث بیان عامل رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) می‌شود، این در حالی است که این دو عامل خود تحت تاثیر تمرینات ورزشی و ویتامین E قرار می‌گیرند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر مصرف ویتامین E سوکسینات و تمرینات تداومی و تناوبی برVEGF و sub2/subOsub2/subH مغز موش‌های صحرایی بود. روش تحقیق: 56 سر موش‌ صحرایی آلبینو ویستار (12 هفته سن، 250 تا 300 گرم وزن) به طور تصادفی در 7 گروه کنترل (C)، حامل (V)، مکمل (S)، تمرین تداومی (CT)، تمرین تداومی + مصرف مکمل (CT+S)، تمرین تناوبی (IT) و تمرین تناوبی + مصرف مکمل (IT+S) تقسیم شدند. مغز موش‌ها متعاقب 6 هفته تمرین تداومی (80 درصد maxsub2/subVO) و تناوبی (95 تا 100 درصد maxsub2/subVO) توام با مصرف ویتامین E (60 میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن/روز) برداشته شد. محتوای VEGF به روش ساندویچ الایزا و sub2/subOsub2/subH به روش رنگ‌ سنجی اندازه‌گیری شدند. از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی برای استخراج نتایج در سطح 0/05p استفاده شد. یافته‌ها: سطوح sub2/subOsub2/subH (به ترتیب با 0/01=p و 0/001=p) وVEGF (به ترتیب با 0/007=p و 0/001=p) مغز به طور معنی‌داری در هر دو گروه CT و IT نسبت به گروه C افزایش یافت؛ به گونـه‌ای که افزایش sub2/subOsub2/subH وVEGF در گروه IT نسبت به CT بیشتر بود (0/02=p برای هر دو عامل sub2/subOsub2/subH وVEGF). با وجود این، مکمل‌دهی ویتامین E تاثیری بر sub2/subOsub2/subH (به ترتیب با 0/59=p= 0/99 ،p و 0/51=p) و VEGF (به ترتیب با 0/99=p= 0/99 ،p و 0/67=p) مغز سه گروه S،CT+S وIT+S نداشت. به علاوه، همبستگی معنی‌داری بین sub2/subOsub2/subH و VEGF مغز دیده شد (0/001=p= 0/73 ،r). نتیجه‌گیری: اجرای تمرینات ورزشی تناوبی با حداکثر شدت نسبت به اجرای تداومی، موجب افزایش بیشتری در عوامل درگیر در رگ زایی می‌شود و مکمل‌دهی ویتامین E سوکسینات تاثیری بر این سازگاری‌های ندارد.