مقایسه شیوع فاسیکولاسیون و درد عضلانی پس از عمل به دنبال مصرف ساکسینیل کولین

مقدمه: فاسیکولاسیون و درد عضلانی جزء عوارض شایع بعد از مصرف ساک سینیل کولین است که کاهش شیوع و شدت آن علاوه بـر راحتـی بیمـار بعـد از عمـل ، عوارض جانبی ساکسینیل کولین را کاهش می دهد.این مطالعه با هدف بررسی شدت و شیوع درد عضلانی و فاسیکولاسیون بعد از تزریق ساکسینیل کولین ومقایسه آن در سه گروه انجام شده است. روش کار: این پژوهش مورد – شاهدی در سـال 1385 در 75 بیمـار بـا ASAI کـه جهـت جراحـی اسـتخوانی انتخـاب شـده بودنـد ، در بیمارسـتان امـام رضـا (ع) مشهدانجام شده است. این بیماران به صورت تصادفی به سه گروه مس اوی تقسیم شدند. در گروه اول تیوپنتال سدیم و ساکسنی ل کولین 1/5 میلی گـرم در کیلـوگرم، در گروه دوم پروپرفول و ساکسینیل کولین 1/5 میلی گرم در کیلوگرم و در گروه سوم تیوپنتال و 3 میلی گرم در کیلوگرم ساکـسنیل کـولین تجـویز شـد . شـیوع و شـدت فاسیکولاسیون، وضعیت لوله گذاری تراشه بعد از یک دقیقه و درد عضلانی بیماران بعد از 24 ساعت بررسی گردید. مشخصات فردی، شدت درد و فاسیکولاسـیون در پرسشنامه جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد. نتایج: شیوع فاسیکولاسیون در گروه اول 76%، در گروه دوم 80% و در گروه سوم 84% مشاهده شد. شیوع درد عضلانی در گروه اول 24%، در گـروه دوم 28% و در گروه سوم20% مشاهده گردید. اختلاف آماری معنی داری بین گروه اول و دوم و هم چنین گروه اول و سوم از نظر فاسیکولاسیون ، وضعیت لوله گذاری تراشـه و درد عضلانی مشاهده نگردید. نتیجه گیری: تجویز پروپوفول به جای تیوپنتال سدیم ( با وجود تقویت شلی عضلانی توسط پروپوفول) و هم چنین دوز بیشتر ساکسینیل کولین ( تبدیل فاز I به فـاز II بلوک عصبی عضلانی ) تاثیری در ایجاد فاسیکولاسیون و درد عضلانی ندارد.