بررسی تأثیر فاصله آبیاری و ترکیب های کشت مخلوط مرزنجوش (Origanum vulgare) و زعفران (Crocus sativus) بر خنک شدن بنه ها بمنظور کاهش اثرات نامطلوب تغییر اقلیم

به منظور بررسی تأثیر فاصله آبیاری و کشت مخلوط زعفران (Crocus sativus) با مرزنجوش (Origanum vulgare) بعنوان عاملی سایه-انداز بر سطح خاک جهت کاهش اثرات احتمالی افزایش دما در نتیجه تغییر اقلیم، آزمایشی در دو سال زراعی 87-1386 و 88-1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. آزمایش بصورت اسپلیت پلات، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایش فاصله آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح (7، 14 و 21روز) و ترکیب کاشت در چهار سطح (0:1 (زعفران خالص)، 1:1 (یک ردیف زعفران + یک ردیف مرزنجوش)، 1:2 (دو ردیف زعفران + یک ردیف مرزنجوش) و 1:3 (سه ردیف زعفران + یک ردیف مرزنجوش)) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر فاصله آبیاری و ترکیب کشت مخلوط با مرزنجوش بر تعداد و وزن تر گل و عملکرد اقتصادی زعفران معنی دار (01/0≥p) بود. اثر متقابل فاصله آبیاری و ترکیب کشت بر تعداد و وزن تر گل و عملکرد اقتصادی زعفران معنی دار (01/0≥p) بود. بیشترین و کمترین عملکرد اقتصادی به ترتیب در فاصله آبیاری 14روز با 27/0 گرم بر متر مربع و 7 روز با 09/0 گرم بر متر مربع مشاهده شد. بیشترین عملکرد اقتصادی زعفران در ترکیب یک ردیف زعفران و یک ردیف مرزنجوش (20/0 گرم در متر مربع) و کمترین میزان آن در کشت خالص (15/0 گرم در متر مربع) بدست آمد. کاهش تعداد دفعات آبیاری به دلیل نیاز آبی پایین زعفران باعث بهبود شرایط رشدی و در نتیجه افزایش عملکرد اقتصادی آن شد. همچنین بنظر می رسد که کشت مخلوط زعفران با مرزنجوش احتمالاً بدلیل سایه اندازی و در نتیجه خنک شدن سطح خاک باعث افزایش تولید گل و در نهایت افزایش عملکرد اقتصادی زعفران شد که این امر احتمالاً می تواند بمنظور کاهش اثرات احتمالی افزایش دما در نتیجه تغییر اقلیم در آینده مفید واقع شود.