Plonowanie i wybrane cechy jakościowe żyta ozimego w okresie przestawiania jego uprawy na system ekologiczny

W latach 2004–2005 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Bałcynach, należącym do Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, prowadzono badania nad określeniem skutków przestawiania uprawy żyta ozimego z systemu konwencjonalnego na ekologiczny. W pierwszym przypadku uprawiano je zgodnie z zasadami rolnictwa konwencjonalnego, stosując nawozy mineralne i pestycydy. W drugim zaś realizowano dwuletni okres przestawiania uprawy roślin na system ekologiczny. W obu systemach uprawy żyto wysiewano w stanowisku po pszenicy ozimej. W systemie konwencjonalnym uzyskano średnio 5,47 t·ha-1 ziarna żyta ozimego. Przestawianie jego uprawy na system ekologiczny obniżyło wydajność o 27,8%. Zawartość białka i P w ziarnie żyta z obiektu z uprawą przestawianą na ekologiczną była mniejsza, natomiast K, Mg i Ca – większa niż żyta z obiektu konwencjonalego.