واکنش تابعی وابسته به مرحله رشدی کفشدوزک Nephus arcuatus با تغذیه از شپشک آرد‌آلود جنوب Nipaecoccus viridis

در کنترل بیولوژیک کاربردی ابتدایی ­ترین روش ارزیابی کارایی شکارگرها، استفاده از واکنش تابعی و پارامترهای حاصل از آن شامل قدرت جستجو (a) و زمان دستیابی (Th) به طعمه می­ باشد. در این تحقیق واکنش تابعی لارو سن یک تا چهار و نر و ماده بالغ کفشدوزک Nephus arcuatus مهمترین شکارگر شپشک Nipaecoccus viridis م...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:Giyāh/pizishkī (Ahvāz, Iran) Iran), 2019-10, Vol.42 (3), p.34-45
Hauptverfasser: سارا ضرغامی, فرحان کچیلی, محمد سعید مصدق, حسین اللهیاری, آرش راسخ
Format: Artikel
Sprache:per
Schlagworte:
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
Beschreibung
Zusammenfassung:در کنترل بیولوژیک کاربردی ابتدایی ­ترین روش ارزیابی کارایی شکارگرها، استفاده از واکنش تابعی و پارامترهای حاصل از آن شامل قدرت جستجو (a) و زمان دستیابی (Th) به طعمه می­ باشد. در این تحقیق واکنش تابعی لارو سن یک تا چهار و نر و ماده بالغ کفشدوزک Nephus arcuatus مهمترین شکارگر شپشک Nipaecoccus viridis مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج، نوع واکنش تابعی برای لاروهای سن یک تا چهار و  نر و ماده بالغ کفشدوزک به تراکم­ های مختلف پوره سن دو شپشک به ترتیب نوع دوم، دوم، سوم، سوم، دوم و دوم تعیین شد. مقدار پارامترهای a و Th برای لارو سن یک به ترتیب 1139/0 بر­ساعت و 417/11 ساعت، سن دو 3237/0 بر­ساعت و 7013/4 ساعت، نر بالغ 2233/0 برساعت و 4711/1 ساعت و ماده بالغ 2836/0 بر­ساعت و 0198/1 ساعت تعیین شد. ضریب b و Th برای لارو سن سه 0195/0 برساعت و 7396/1 ساعت و سن چهار 00774/0 بر­ساعت و 4912/0 ساعت براورد شد. حداکثر نرخ حمله در لارو سن چهار و سپس ماده و نر بالغ و به ترتیب 6/48، 5/23 و 3/16 طعمه تعیین شد. مقایسه پارامترها نشان داد قدرت جستجوگری افراد تفاوت معناداری در یافتن طعمه با یکدیگر ندارد اما زمان دستیابی به طور معناداری با افزایش سن لاروی از لارو سن یک تا چهار افزایش و در ماده­ ها بیشتر از نرها بود. بر اساس نتایچ بدست آمده، استفاده از لارو سن سه، چهار و ماده بالغ کفشدوزک در زمان بالا بودن جمعیت پوره سن دو شپشک می­ تواند کنترل موفقی در کاهش جمعیت آن فراهم آورد.
ISSN:2588-5936
2588-5421
DOI:10.22055/ppr.2019.14999