موانع مدیریت پایدار منابع آب کشاورزی جهت آموزش کشاورزان در مناطق روستایی (مطالعه‏‌ای در حوزه سد قشلاق استان کردستان)

در این تحقیق از فرایند سلسله مراتبی برای اولویت‏بندی گزیدارها و معیارهای موانع مدیریت پایدار منابع آب کشاورزی، بهره گرفته‌شده است. بدین منظور در ابتدا با توجه به معیارها و نیز گزیدارهای شناسایی‌شده، داده‏های موردنیاز از طریق 29 پرسشنامه از سوی نمونه‏ای برگزیده از کارشناسان تعاونی‏های آب بران واقع در حوزه سد در استان کردستان بر مبنای مقایسه‏های زوجی گردآوری و داده‏های گردآوری‌شده، تحلیل شد. نتایج حاکی از آن بود که گزینه قانونی و سیاست‌گذاری بالاترین رتبه را در بین هشت گزینه مطرح‌شده داشت، درواقع به‌عنوان مهم­ترین مانع مدیریت پایدار مصرف آب کشاورزی شناخته شد و پس‌ازآن به ترتیب گزینه‏های اقتصادی - حمایتی، آموزشی- ترویجی، نظام‏های بهره‏برداری، اجتماعی، نهادی و سازمانی، برنامه‏ریزی و طبیعی قرار دارد. علاوه بر این، نتایج پژوهش در خصوص اهمیت نسبی معیارها برای بررسی وزن گزینه‏های موانع مدیریت پایدار منابع آب کشاورزی، بیانگر آن بود که اثربخشی آب در سطح مزرعه بیشترین اهمیت را دارد و بعدازآن به ترتیب معیارهای افزایش بهره‏وری آب کشاورزی، انتقال بهینه آب کشاورزی، حفظ منبع، بهینه‏سازی آب، بهبود کارایی آب، نظام آبیاری و مشارکت کشاورزان قرار دارند.