Modernite ve Akıl Karşıtlığının Kökenleri Üzerine

Postmodern ve neoliberal anlayışlar moderniteye karşı açtıkları savaş sonucunda çoğulculuk ve görelilik iddiaları eşliğinde modernitenin uzun süre bastırmış olduğu mistik ve mitik algılama biçimlerinin geriye dönüşünü sağlamışlardır. 21. Yüzyılla birlikte neoliberal politikaların yarattığı hoşnutsuzluklar ve bu politikaları sürdüren küresel elitlere karşı artan tepkinin ise yeni sağ popülist hareketlerin yükselişlini beraberinde getirmiştir. Ancak, postmodern ve neoliberal hareketlerle yeni sağ popülist hareketler arasında, akıl ve modernite karşıtlığı bağlamında, bir karşıtlıktan çok bir devamlılık söz konusudur. Bu bağlamda neoliberal ve postmodern yaklaşımlar ve onlara tepki olarak ortaya çıkan yeni sağ popülist hareketler birbirinin devamı niteliğindedir. Postmodern ve neoliberal yaklaşımların eleştirel aklı tasfiye etme girişimi ve liderlik öğretileri yeni sağ popülist hareketler tarafından bir başka aşamaya taşınmıştır ve etno-dinsel hareketler 21. Yüzyıla damga vuran en önemli gelişmelerden biri olmuştur. Bu makale akıl karşıtlığının kökenlerini incelerken akıl karşıtlığının kuralsız/keyfi yönetimlere ve temel insan haklarının ihlaline yol açtığını göstermekte ve barış içinde birlikte yaşamak için akıldan vazgeçmek yerine aklı çoğaltmak gerektiğini öne sürmektedir. As a result of the war they waged against modernity, postmodern and neoliberal understandings have provided the return of mystical and mythical perceptions that modernity had suppressed for a long time, accompanied by claims of pluralism and relativity. With the 21st century, the discontent created by neoliberal policies and the increasing reaction against the global elites who maintain these policies have brought about the rise of the new right populist movements. However, there is a continuity rather than a contradiction between the postmodern and neoliberal movements and the new right populist movements in the context of the opposition to reason and modernity. In this context, neoliberal and postmodern approaches and the new righ populist movements that emerged in response to them are a continuation of each other. The attempt of postmodern and neoliberal approaches to liquidate critical reason and leadership teachings have been carried to another stage by the new right populist movements and the rise of ethno-religious movements has been one of the most important developments that marked the 21st century. While this article examines the roots of anti-reason, it also shows that it leads