اپیدمیولوژی شكستگي اندام در بيماران ترومایی بستري شده در بيمارستان شهيد بهشتي بابل طی سال 85-1380
مقدمه: تروما یکی از مهمترین عوامل مرگ و میر در كشورهاي در حال توسعه و مهمترين علت از کارافتادگی جمعیت فعال و مولد جامعه و صدمات اقتصادي و اجتماعی ناشی از آن می باشد. شكستگي اندام‌ها جزء شايعترين عوارض ناشي از تروما هاي وارده به انسان بوده و بخش وسيعي از امكانات مراکز درمانی را به خود اختصاص میدهند....
Gespeichert in:
| Veröffentlicht in: | Majallah-i ṭibb-i ūrzhāns-i Īrān = Iranian journal of emergency medicine : faṣlnāmah-i rasmī-i Dipārtimān-i Ṭibb-i Ūrzhāns-i Dānishgāh-i ʻUlūm-i Pizishkī-i Shahīd Bihishtī 2014-08, Vol.1 (1), p.34-39 |
|---|---|
| Hauptverfasser: | , , |
| Format: | Artikel |
| Sprache: | eng |
| Schlagworte: | |
| Online-Zugang: | Volltext |
| Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
| Zusammenfassung: | مقدمه: تروما یکی از مهمترین عوامل مرگ و میر در كشورهاي در حال توسعه و مهمترين علت از کارافتادگی جمعیت فعال و مولد جامعه و صدمات اقتصادي و اجتماعی ناشی از آن می باشد. شكستگي اندام‌ها جزء شايعترين عوارض ناشي از تروما هاي وارده به انسان بوده و بخش وسيعي از امكانات مراکز درمانی را به خود اختصاص میدهند. لذا مطالعه حاضر با هدف همه گیر شناسی شكستگي‌هاي اندام‌هاي فوقاني و تحتاني در بيماران بستري شده در بيمارستان شهيد بهشتي بابل، انجام گرديد. روش کار: اين مطالعه مقطعي بر روي بيماران با شكستگي اندام انجام شد كه طي سال‌هاي 80 تا 85 در بيمارستان شهيد بهشتي بابل بستري شده بودند انجام شد. اطلاعات مورد ارزیابی شامل سن، جنس، نوع شكستگي، محل شكستگي و مكانيسم تروما از پرونده‌ها استخراج و در پرسشنامه از پيش تهيه شده به همین منظور ثبت و در نهایت توسط نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت. يافته‌ها: در طي دوره 6 ساله مطالعه، 3507 بيمار ترومایی با شكستگي اندام بستري شده بودند (9/75 درصد مرد). ميانگين سني بیماران مورد مطالعه 8/21 ±7/33 سال بود. 619 (7/17 درصد) مورد از شکستگی ها به صورت باز و شايعترين محل شكستگي ران (6/34 درصد) بود. مكانيسم تروما در 1701 نفر (5/48 درصد) تصادف با اتومبیل، 671 نفر (1/19درصد) تصادف با موتور سیکلت، 608 نفر (3/17 درصد) سقوط در سطح همتراز، 466 نفر (3/13درصد) سقوط از ارتفاع و 61 نفر (7/1درصد) ساير موارد بود. شايعترين محل شكستگي در تصادف با اتومبيل و موتور سیکلت ساق پا (به ترتیب 8/38 و 5/52 درصد)، و در سقوط در سطح همتراز و سقوط از ارتفاع ران بود (به ترتیب 8/46 و 9/30درصد). نتيجه‌گيري: یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که شایع ترین نوع شکستگی اندام در بیماران ترومایی مورد مطالعه ران در جمعیت بالای 60 و ساق پا در افراد زیر 60 سال بود. همچنین شایعترین مکانیسم ایجاد این نوع شکستگی ها تصادف با وسایل نقلیه موتوری برآورد گردید. |
|---|---|
| ISSN: | 2383-3645 |
| DOI: | 10.22037/ijem.v1i1.7224 |