Ιούλιος Καίσαρας (Bel. Gal. 1.13.2-3, 6-7 και 14.1, 3-7)

Συνοδευτικό ηχητικό αρχείο 10ου κεφαλαίου. Στο πρώτο βιβλίο των Υπομνημάτων για τον Γαλατικό Πόλεμο (Commentarii de Bello Gallico) o Ιούλιος Καίσαρας αναφέρεται καταρχάς στις συνθήκες που τον οδήγησαν στην ανάληψη του πολέμου στη Γαλατία. Η αφορμή για την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων δόθηκε, όταν οι Ελβετοί εγκατέλειψαν την απομονωμένη και περιορισμένη σε έκταση χώρα τους — στην οποία, όπως γράφει ο Καίσαρας, δεν ήταν εύκολο λόγω της μικρής της έκτασης να απλωθούν, ενώ ήταν δύσκολο να επιχειρήσουν από εκεί, λόγω των φυσικών εμποδίων, επιθέσεις εναντίον άλλων — και εισέβαλαν στη Γαλατία αναζητώντας νέο, πιο πρόσφορο τόπο εγκατάστασης. Ο Καίσαρας θεώρησε ότι αυτή η μετακίνηση αποτελούσε απειλή για την ειρήνη και τη σταθερότητα στη ρωμαϊκή επαρχία στο νότο της Γαλατίας. Έτσι ο ρωμαίος ανθύπατος είχε, όπως έκρινε, τη δικαιολογία να ξεκινήσει κατά των Ελβετών έναν ‘δίκαιο πόλεμο’ (bellum iustum). Στον ποταμό Άραρη συνέτριψε ένα μεγάλο μέρος του πρώτου κύματος των αντιπάλων του, όταν τους επιτέθηκε αιφνιδιαστικά την ώρα που εκείνοι προσπαθούσαν να διασχίσουν το ποτάμι. Οι Ελβετοί θορυβημένοι από αυτή την εξέλιξη και την ικανότητα του Καίσαρα να δρα με τόση ταχύτητα, έστειλαν πρεσβευτές με επικεφαλής τον Διβίκωνα, ηλικιωμένο πια, αφού ήταν ο ηγέτης των Ελβετών στη νίκη επί του Κάσσιου 50 χρόνια πριν, για να διαπραγματευτούν με τον ρωμαίο στρατηγό. Το Κείμενο 10.1. αναφέρεται σε αυτές τις διαπραγματεύσεις και αποδίδει ένα μέρος από τον λόγο του Διβίκωνα και την απάντηση του Καίσαρα σε αυτόν.