Ba al dauka mugarik matematikak biologian aplikagarria izateko?

Ezezkoa dirudi izenburuko galderari eman behar zaion erantzuna, gutxienez iraultza zientifikoa geroztik, Natura hizkuntza matematikoan idatzita dagoen liburu bat omen denetik. Ikuspegi hori aurrera egingo du eta XX. menderako harridura alaia deitu dudana ekarriko du, Wigner 1960- en kasuan eta beste batzuenean ikusten denez. Jarrera hori biologiaren hainbat arloetan aurkitu ditzazkegunekin alderatzen dut eta hor lilura hori ez da inondik agertzen eta, gehienez, oso ikuspegi utilitarista bat hartzen da. Bukatzeko, biologiaren erdian bertan daukagun mugagabetasunaren kasu natural agian aipagarriena azaltzen dut modu laburrean: eboluzio mugagabea.