Eski Türkçe, Yeni Uygurca ve Sarı Uygurcadaki -lA- Eki

Türk dili ekler ve eklerden türetilen sözcükler bakımından oldukça zengindir. Gerek Türkçenin tarihsel dil alanlarında gerek çağdaş Türk dillerinde türetme son eklerle yapılmaktadır. Kullanıldığı sahanın fonetik özelliklerine göre çok şekilli yahut tek şekilli olabilen bu ekler, isimden isim, isimden fiil, fiilden isim ve fiilden fiil türetmelerine göre dört kategoride incelenmektedir. Bu çalışmada çağdaş Türk dilleri arasında bulunan Sarı Uygurca ve Yeni Uygurcada eklendiği yapıların anlamlarını derinden etkilemeyip bazen sadece anlamın pekişmesine yardımcı olan ya da bir işin sürekli yapıldığını gösteren -lA- eki ve varyasyonları incelenecektir. Tarihi Türk dilleri, Sarı Uygurca ve Yeni Uygurca ile ilgili kaynaklar taranarak Eski Türkçeden gelen -lA- eki ve varyasyonları Sarı Uygurcada ve Yeni Uygurcada karşılaştırılmaya çalışılmıştır. Ayrılan ve birleşen yönleri ortaya konulmak istenmiştir. Bu durum tarihi Türk dillerinde, Sarı Uygurca ve Yeni Uygurca tespit edilen örneklerle açıklanmaya çalışılmıştır.