Perkütan Pinleme Ve Splintin Kemiksiz Çekiç Parmak Tedavisi Sonrası Klinik Sonuçları Benzerdir

Amaç: Çekiç parmak ortopedi pratiğinde sık görülen bir tendon yaralanmasıdır. Bu çalışmada, kemiksiz çekiç parmak tanılı hastalarda Kirschner teli (K-teli) ile perkütan pinleme ve splint uygulamasının klinik sonuçları geriye dönük olarak karşılaştırıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, 2011-2020 yılları arasında yaralanmanın ilk yedi gününde distal interfalangeal eklem bozukluğu olan 81 hasta dahil edildi. 42 hastaya ekstansiyon splinti, 39 hastaya K-teli ile perkütan pinleme uygulandı. Klinik değerlendirme Crawford'un çekiç parmak kriterlerine göre yapıldı. Bulgular: Her iki (ekstansiyon splinti ve K-teli) grup; yaş (p=0.051), cinsiyet (p=0.999), baskın taraf (p=0.999), etkilenen el (p=0.047) ve deformiteye sahip olan parmak (p=0,911) açısından benzerdi. Ortanca takip süresi splint grubunda 17 ay, K-teli grubunda 16 aydı (p=0,632). Gruplar arasında gözlenen komplikasyonlar açısından anlamlı fark yoktu (p=0.107). Ekstansiyon kaybının derecesindeki azalma her iki grupta da anlamlıydı (p Objective: Mallet finger is a common tendon injury in orthopedic practice. In this study, the clinical results of percutaneous pinning with Kirschner wire (K-wire) and splint application in patients diagnosed with non-bony mallet finger were retrospectively compared. Materials and Methods: The study included 81 patients with distal interphalangeal joint disorder within the first seven days of injury between 2011 and 2020. Extension splint was applied to 42 patients, and percutaneous pinning with K-wire was applied to 39 patients. Clinical evaluation was performed according to Crawford's mallet finger criteria. Results: Both (Extension splint and K-wire) groups were similar in terms of age (p=0.051), gender (p=0.999), dominant side (p=0.999), affected hand (p=0.047), and digit with the deformity (p=0.911). The median duration of follow-up was 17 months in the splint group and 16 months in the K-wire group (p=0.632). There was no significant difference between these groups regarding the complications observed (p=0.107). The decrease in the degree of extension loss was significant in both groups (p