Między teorią a praktyką. Paradygmat kobiety przestępczyni na przestrzeni czasu w świetle teoretycznych ustaleń i badań własnych

Celem artykułu jest zweryfikowanie wiedzy o tym, w jaki sposób polskie społeczeństwo postrzega przestępczość kobiet i je same na podstawie publikacji znawców tematu z XIX i XX w., ustaleń badaczy najnowszych i wyników własnych badań. Główną hipotezą badawczą było stwierdzenie, że społeczeństwo przejawia negatywne, bazujące na stereotypach postawy społeczne wobec przestępczości kobiet i kobiet jako przestępczyń. Dlatego też odniesiono się najpierw do teorii kryminologicznych, charakteryzujących profil kobiety. Ponadto zanalizowano przyczyny, które motywują kobiety do popełnienia danego przestępstwa, a także kwestię trudnej sytuacji odnalezienia się w ich społeczeństwie po opuszczeniu murów więzienia. W ostatniej części artykułu opisowi i analizie zostały poddane badania własne, przeprowadzone za pomocą kwestionariusza ankiety, które potwierdziły, że wybranie drogi przestępczej przez kobietę wiąże się z przykrymi dla niej konsekwencjami, takimi jak m.in. stygmatyzacja.