CT angiography and Doppler ultrasound evaluation of congenital portosystemic shunts

Aim: The aim of the study was to describe the Doppler ultrasonography and computed tomography findings that should be considered in the diagnosis and treatment of congenital portosystemic shunts.Methods: Archive retrospectively scanned. In consideration of shunts: communication type and aneurysm were defined. Additional imaging modalities were utilized.Results: 11 patients were included in the study. The ages ranged from 0 to 158 months. There were two patients with shunt connecting segment-4 portal vein - middle hepatic vein, two patients with segment-3 portal vein - left hepatic vein, two patients with left portal vein – middle hepatic vein, two patients with portal vein - left renal vein, two patients with portal vein -inferior vena cava, and one patient with portal vein - perirectal venous plexus.Conclusion: Some classifications used in congenital portosystemic shunts are insufficient in guiding treatment. Elaborate definition of the imaging findings including the involved vessels, type of communication, and presence of aneurysm or dilated vessels is of the prime importance for tailoring clinical management of the patients. Amaç: Konjenital portosistemik şantların tanısında ve tedavinin yönlendirilmesinde dikkat edilmesi gereken Doppler ultrasonografi ve Bilgisayarlı tomografi bulgularını tanımlamaktır.Yöntem: Arşiv geriye dönük olarak taranmıştır. Şantlar göz önüne alındığında: bağlantı tipi ve anevrizma varlığı tanımlandı. Ek görüntüleme yöntemleri varsa not edildi.Bulgular: Çalışmaya 11 hasta dahil edildi. Yaşlar 0 ile 158 ay arasında değişiyordu. Şant bağlantısı segment-4 portal ven - orta hepatik ven olan iki hasta, segment-3 portal ven - sol hepatik ven olan iki hasta, sol portal ven - orta hepatik ven olan iki hasta, portal ven - sol renal ven olan iki hasta, portal ven - inferior vena kava olan iki hasta ve portal ven - perirektal venöz pleksuslu bir hasta vardı.Sonuç: Konjenital portosistemik şantlarda kullanılan bazı sınıflamalar tedavi yönlendirmesinde yetersiz kalmaktadır. İlgili damarlar, iletişim tipi ve anevrizma veya dilate damarların varlığı dahil olmak üzere görüntüleme bulgularının ayrıntılı tanımı, hastaların klinik yönetiminin özelleştirilmesi için birincil öneme sahiptir.