The Tragedy of Man in Cioran: Falling into Time and Falling Out of Time

Zamana düşüş ve zamandan düşüş Emil Michel Cioran felsefesini anlamada iki temel kavramdır. Parçalı metinlerden ve aforizmalardan oluşan Cioran’ın bütün felsefesini, onun bu iki kavramı altında bir bütünlüğe kavuşturmak mümkündür. Bu iki kavram iki trajik durumun ifadesidir. Bu trajedi bilincin veya (bir şeyin) bilincine varmanın ürünüdür. Çünkü Cioran’a göre bir şeyin bilincine varmak insanı o şeyin dışına atarak trajik süreçlere mahkûm eder. Bu bağlamda zamana düşmek, Tanrı’yla veya varlığın bütünlüğü ile bütünleşik olduğumuz dinginlikten kopuşumuzu imler. Fakat insanın kendi bilincine vararak düştüğü bu trajik kader, içine düştüğü zamanın bilincine varmakla daha trajik bir kadere evrilir. Cioran buna zamandan düşmek demektedir. Zamandan düşmek, tarihin veya zamanın kurgusunun bilincine varmaktır. Bunun sonucu, Tanrı öncesi hiçliği düşlemeye varan tehlikeli bir kayıtsızlıktır. Bu tehlike birey için ölümü, insan türü için ise yok oluşu arzulamaktır. Bu makalede Cioran düşüncesinde iki farklı varoluşsal trajediyi imleyen zamana düşmek ile zamandan düşmek kavramları irdelenerek filozofun düşünsel perspektifi açığa çıkartılmaya çalışılacaktır.