Ulnaire osteotomie als behandeling van een losse processus anconeus bij een jonge mastino napoletano

Een losse processus anconeus, onderdeel van het elleboogdysplasiecomplex, is een frequent voorkomende orthopedische ontwikkelingsstoornis bij snelgroeiende jonge honden behorend tot grote en chondrodystrofe rassen. Proximale ulnaire osteotomie is een van de mogelijke behandelingsmethoden, op voorwaarde dat het dier nog niet volwassen is. Deze ingreep is gericht op het herstellen van de lengteverhouding tussen radius en ulna, waardoor de opwaartse kracht, die de losse processus anconeus veroorzaakt, opgeheven wordt. Door de osteotomie is tevens een kanteling van het olecranon mogelijk, waardoor de losse processus anconeus alsnog kan fusioneren en het manken verdwijnt. Wanneer een proximale ulnaire osteotomie succesvol uitgevoerd wordt, zonder bijkomende articulaire chirurgie, wordt er minder osteoartrose gevormd en is het resultaat op lange termijn gunstiger. In dit artikel wordt de behandeling door middel van ulnotomie bij een jonge mastino napoletano besproken en worden de resultaten van de behandeling toegelicht.