Upravljanje vremenom i odnosi moći

Sociologija vremena je u posljednjih dvadesetak godina prošla značajan razvojni put, odnosno tek se nedavno razvila u utemeljenu granu koja i dalje razvija svoj distinktivni sociološki vokabular. Dosadašnja istraživanja unutar sociologije vremena bavila su se uglavnom odnosom vremena i tehnologije, globalizacije, kapitalizma i digitalizacije. S druge strane, unutar te posebne sociologije teorijski i empirijski sve do danas izostaje razrada vremena u kontekstu politike, odnosno u kontekstu odnosa moći i društveno-političkih promjena. U ovom se radu, kao doprinos daljnjim istraživanjima i razmatranjima socioloških odnosa vremena i politike, analiziraju tri studije slučaja: uvođenje francuskog revolucionarnog kalendara u Francuskoj Republici 1793. godine, uvođenje sovjetskog revolucionarnog kalendara u Sovjetskom Savezu 1929. godine i prelazak na ljetno računanje vremena u Libanonu 2023. godine. Zaključak je rada da daljnja istraživanja temporalnih komponenti političkih procesa mogu doprinijeti obogaćivanju sociologije vremena, kao i formiranju posebne grane – političke sociologije vremena. The sociology of time has seen substantial development over the past twenty years. It has only recently evolved into a theoretically grounded and differentiated branch, continually expanding its unique sociological vocabulary. Earlier research in this field primarily explored the relationship between time and technology, globalization, capitalism, and digitalization. However, there has been a notable lack of focus on the intersection of time and politics, specifically concerning power relations and socio-political changes. This paper aims to address this gap by examining three case studies: the implementation of the French revolutionary calendar in the French Republic in 1793, the implementation of the Soviet revolutionary calendar in the Soviet Union in 1929, and the transition to daylight saving time in Lebanon in 2023. The conclusion drawn from these case studies is that further research into the temporal aspects of political processes can enrich the sociology of time and potentially lead to the establishment of a specialized subfield – the political sociology of time.