Wpływ zmian w strukturze pracujących na konwergencję kapitału ludzkiego w Polsce i Europie

Głównym celem opracowania jest zbadanie zależności procesów konwergencji kapitału ludzkiego ze zmianami struktury pracujących według poziomu wykształcenia oraz w przekroju wielkich grup zawodowych w Polsce na poziomie wojewódzkim, jak również w krajach Unii Europejskiej. Jakość kapitału ludzkiego oraz jego przestrzenne zróżnicowanie stanowi główny element zainteresowania polityki kształcenia. Także ocena procesu przechodzenia do gospodarki opartej na wiedzy wymaga analizy danych wieloprzekrojowych, w tym przestrzennych. W opracowaniu podjęto próbę pogłębionej analizy problemu, zakładając, że poza poziomem wykształcenia, znaczącym czynnikiem różnicującym jakość kapitału ludzkiego w przekroju przestrzennym może być kierunek wykształcenia (zawód). W badaniu wykorzystano dane dotyczące struktury pracujących według poziomu wykształcenia oraz wielkich grup zawodowych, pochodzące z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności (Labour Force Survey). Specyfika źródła danych pozwala na ocenę specjalizacji (lokalizacji) siły roboczej oraz zmian tej specjalizacji w czasie. Łączna analiza zmian przestrzennych i strukturalnych przy wykorzystaniu metod przekrojowo-czasowej analizy danych daje możliwość wnioskowania o procesach zachodzących na krajowych i regionalnych rynkach pracy. Pogłębione analizy struktury zawodowej rynku pracy w przekroju przestrzennym stanowią ważny teoretycznie i praktycznie obszar badań niezbędny dla prowadzenia efektywnej polityki rynku pracy i systemu edukacji.