Taką mam naturę, że ciągle mi wesoło…” Nazwy osobowe motywowane leksyką z pola znaczeniowego ‘natura ludzka’ jako nośnik znaczeń w przestrzeni literackiej Agnieszki Zimnowodzkiej

W artykule omówiono problem nazw osobowych motywowanych jednostkami leksykalnymi z pola znaczeniowego ‘natura ludzka’ wynotowanych z serii opowiadań dla dzieci Humorki Agnieszki Zimnowodzkiej, których właściwości formalno-kategorialne autorka wyzyskała w przestrzeni literackiej, przypisując im status tekstowych znaczeń. Owe twory rozpatrzono z perspektywy lingwistyki stylistycznej, lingwistyki tekstowej oraz pragmalingwistyki. Analiza nazw omawianego typu odsłoniła sposoby ich wpisywania do przestrzeni literackiej, swoiste dla warsztatu twórczego pisarki tendencje w zakresie nominowania nazw, komponowania ich struktur i zastosowane strategie nazewnicze. Znamienną dla autorki tendencją jest kreacja nazw seryjnych i okolicznościowych, umiejętnie wprowadzanych do (kon)tekstu. Onimy wykreowane przez Zimnowodzką pełnią w serii opowiadań wiele przenikających się funkcji – treściową; aluzyjną, dydaktyczną, ekspresywną, informacyjną, intertekstualną, humorystyczną, kreatywną, metatekstową i wartościującą.