Wkład opactwa Maria Laach w działalność ruchu liturgicznego do wybuchu II wojny światowej

W początkach XX w. benedyktyńskie opactwo Maria Laach w Niemczech zaczęło ogrywać decydującą rolę w europejskim ruchu liturgicznym. Przyczynił się do tego długoletni opat (1913–1946) Ildefons Herwegen, który zachęcił mnichów do apostolatu i studiów liturgicznych. W opactwie kładziono nacisk na piękne sprawowanie liturgii, do której mnichów przygotowywały konferencje liturgiczne. Formacją liturgiczną objęto duchowieństwo, środowiska akademickie, młodzież oraz świeckich katolików. Prowadzono tam badania naukowe dotyczące historii i teologii liturgii. Szczególnym osiągnięciem była wypracowana przez Odo Casela teologia misteryjna. W opactwie przeprowadzono także eksperymenty liturgiczne, które stały się podstawą posoborowej reformy liturgicznej. Opactwo prowadziło także działalność wydawniczą. Najważniejsze wydawnictwa to czasopismo „Jahrbuch für Liturgiewissenschaft” oraz seria wydawnicza Ecclesia orans.