Epoka po „Nostra aetate

W połowie XX wieku zainicjowany został jeden z najważniejszych procesów w sferze stosunków międzyreligijnych w naszej cywilizacji. Jego wyrazem — a także istotnym źródłem dalszego rozwoju — jest uchwalony w 1965 r. dokument II Soboru Watykańskiego znany jako deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate. Pomimo jej niewielkich rozmiarów i nie najwyższej rangi w hierarchii kościelnych dokumentów określana jest często jako „wielki, kopernikański przełom w relacjach chrześcijańsko‑żydowskich” 1. Wyraża ona w swoim czwartym punkcie nowe nastawienie Kościoła katolickiego wobec Żydów i judaizmu oraz wspiera i inspiruje rozwój tej nowej postawy wśród katolików i nie tylko katolików.