Między rodziną a instytucją – wnioski z badania PolSenior2 dla polityki senioralnej w Polsce

Artykuł zawiera poprzedzone diagnozą, w której ukazano możliwości uzyskiwania społecznego wsparcia przez osoby starsze w Polsce, wnioski dla polityki senioralnej w zakresie form zaspokajania potrzeb opiekuńczych seniorów. Autorzy omawiają wybrane wyniki ogólnopolskiego badania gerontologicznego PolSenior2, w tym szczególnie: rodzinne zasoby osób starszych, z jakich mogą korzystać, gdy potrzebują wsparcia, poziom zaspokojenia potrzeb opiekuńczych seniorów oraz lukę opiekuńczą. Na podstawie wyników badań empirycznych oraz analizy wpływu pandemii COVID-19 na funkcjonowanie instytucji opiekuńczych autorzy formułują rekomendacje dotyczące procesu deinstytucjonalizacji usług opiekuńczych w Polsce. Wskazują, że dominujący w naszym kraju rodzinny model opieki nad osobami starszymi sprzyja deinstytucjonalizacji, ale proces ten nie może polegać na przerzucaniu na rodzinę coraz większej odpowiedzialności, lecz na wspieraniu jej funkcji opiekuńczej wobec seniorów przy pomocy coraz bardziej zróżnicowanych instrumentów polityki publicznej