Rana Oksane Vasjakine: autofikcija u suvremenoj ruskoj književnosti

Roman Rana Oksane Vasjakine (1989, Ust–Ilimsk) prvi je prozni književni tekst etablirane ruske pjesnikinje. Objavljen je 2021. godine u prestižnoj ruskoj izdavačkoj kući »Novoe literaturnoe obozrenie« te je u godini objavljivanja bio jedan od središnjih književnih događaja. Ovaj elegijski autofikcionalni roman o gubitku (smrti) i pronalasku (novom rođenju) slojevita je meditacija o ženskom iskustvu i izniman pokušaj definicije ženske (kćerinske) seksualnosti, tjelesnosti, žudnje i ženskog autorstva kao alternativnog društvenog kronotopa, ali i književnog polja post-sovjetske Rusije. Rana Oksane Vasjakine na granici je teorije i prakse (književni tekst istodobno i nastaje i analizira se), a jezgra proznoga teksta nalazi se u pjesništvu, zbog čega ne iznenađuje što je roman osvojio jednu od najprestižnijih književnih nagrada »NOS« (od Novaja slovesnost’, odnosno Nova književnost), što se dodjeljuje inovativnim književnim tekstovima u kojima čitatelji i kritika prepoznaju potencijal intenzivna utjecaja na daljnji razvoj književnog i kulturnog polja.