Marian Lalewicz architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor
Gespeichert in:
| 1. Verfasser: | |
|---|---|
| Format: | Buch |
| Sprache: | Polish |
| Veröffentlicht: |
Warszawa
Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą Polonika
2023
|
| Schriftenreihe: | Studia i Materiały
|
| Schlagworte: | |
| Online-Zugang: | Inhaltsverzeichnis Literaturverzeichnis Abstract Abstract Register // Personenregister Register // Ortsregister |
| Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
MARC
| LEADER | 00000nam a2200000 c 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | BV049636725 | ||
| 003 | DE-604 | ||
| 005 | 20240910 | ||
| 007 | t| | ||
| 008 | 240405s2023 xx a||| |||| 00||| pol d | ||
| 020 | |a 9788366172661 |9 978-83-66172-66-1 | ||
| 020 | |a 836617266X |9 83-66172-66-X | ||
| 035 | |a (OCoLC)1446255099 | ||
| 035 | |a (DE-599)BVBBV049636725 | ||
| 040 | |a DE-604 |b ger |e rda | ||
| 041 | 0 | |a pol | |
| 049 | |a DE-12 | ||
| 100 | 1 | |a Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata |d 1960- |e Verfasser |0 (DE-588)103474455 |4 aut | |
| 245 | 1 | 0 | |a Marian Lalewicz |b architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor |c Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk |
| 246 | 1 | 1 | |a Marian Lalewicz (1876-1944) |
| 246 | 1 | 1 | |6 880-01 |a Marian Ljalevič (1876-1944) |
| 264 | 1 | |a Warszawa |b Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą Polonika |c 2023 | |
| 300 | |a 410 Seiten |b Illustrationen, Pläne |c 25 cm | ||
| 336 | |b txt |2 rdacontent | ||
| 337 | |b n |2 rdamedia | ||
| 338 | |b nc |2 rdacarrier | ||
| 490 | 0 | |a Studia i Materiały | |
| 500 | |a Quellen- und Literaturverzeichnis Seite 363-[377] | ||
| 546 | |a Zusammenfassungen englisch und russisch | ||
| 600 | 1 | 7 | |a Lalewicz, Marian |d 1876-1944 |0 (DE-588)1335201629 |2 gnd |9 rswk-swf |
| 653 | 1 | |a Lalewicz, Marian / (1876-1944) | |
| 653 | 0 | |a Architekci polscy | |
| 653 | 0 | |a Architektura polska | |
| 653 | 0 | |a Architektura rosyjska | |
| 653 | 0 | |a Bank Polski (Warszawa ; 1828-1885 ; budynek) | |
| 653 | 0 | |a Budownictwo użyteczności publicznej | |
| 653 | 0 | |a Dyrekcja Kolei Państwowych (Warszawa ; budynki) | |
| 653 | 0 | |a Pałac Badenich (Warszawa) | |
| 653 | 0 | |a Pałac Brühla (Warszawa) | |
| 653 | 0 | |a Pałac Ministra Skarbu (Warszawa) | |
| 653 | 0 | |a Pałac Prezydencki (Warszawa) | |
| 653 | 0 | |a Pałac Raczyńskich (Warszawa) | |
| 653 | 0 | |a Pałac Staszica (Warszawa) | |
| 653 | 0 | |a Państwowy Bank Rolny (Warszawa ; budynek) | |
| 653 | 0 | |a Pocztowa Kasa Oszczędności (Warszawa ; budynki) | |
| 653 | 0 | |a Projekt architektoniczny | |
| 653 | 0 | |a Zamki i pałace | |
| 653 | 2 | |a Kolonia Staszica (Warszawa ; osiedle mieszkaniowe) | |
| 653 | 2 | |a Petersburg (Rosja) | |
| 653 | 2 | |a Polska | |
| 653 | 2 | |a Rosja | |
| 653 | 2 | |a Warszawa (woj. mazowieckie) | |
| 653 | 4 | |a 1801-1900 | |
| 653 | 4 | |a 1901-2000 | |
| 653 | 6 | |a Monografia | |
| 689 | 0 | 0 | |a Lalewicz, Marian |d 1876-1944 |0 (DE-588)1335201629 |D p |
| 689 | 0 | |5 DE-604 | |
| 856 | 4 | 2 | |m Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment |q application/pdf |u http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA |3 Inhaltsverzeichnis |
| 856 | 4 | 2 | |m Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment |q application/pdf |u http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000003&line_number=0002&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA |3 Literaturverzeichnis |
| 856 | 4 | 2 | |m Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment |q application/pdf |u http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000005&line_number=0003&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA |3 Abstract |
| 856 | 4 | 2 | |m Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment |q application/pdf |u http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000007&line_number=0004&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA |3 Abstract |
| 856 | 4 | 2 | |m Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment |q application/pdf |u http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000009&line_number=0005&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA |3 Register // Personenregister |
| 856 | 4 | 2 | |m Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment |q application/pdf |u http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000011&line_number=0006&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA |3 Register // Ortsregister |
| 880 | 1 | 1 | |6 246-01/(N |a Мариан Лялевич (1876-1944) |
| 940 | 1 | |f sla | |
| 940 | 1 | |n oe | |
| 940 | 1 | |q BSB_NED_20240910 | |
| 942 | 1 | 1 | |c 709 |e 22/bsb |f 0904 |g 471 |
| 942 | 1 | 1 | |c 709 |e 22/bsb |f 09034 |g 438 |
| 942 | 1 | 1 | |c 709 |e 22/bsb |f 0904 |g 438 |
| 942 | 1 | 1 | |c 709 |e 22/bsb |f 09034 |g 471 |
| 943 | 1 | |a oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-034980436 | |
Datensatz im Suchindex
| _version_ | 1820150761324019712 |
|---|---|
| adam_text |
Spis treści Od Wydawcy. 7 Wstęp. 9 1. RODZINA, EDUKACJA I PIERWSZE PROJEKTY 1.1 Rodzina . 1.2 Edukacja i pierwsze projekty. 21 27 2. KARIERA W PETERSBURGU 2.1 Lata 1903-1908. 39 2.1.1 Konkursowe projekty gmachów publicznych. 2.1.2 Konkursowe projekty domów mieszkalnych. 2.1.3 Projekty mostów i wiaduktów. 2.1.4 Pierwsze realizacje samodzielne. 41 57 68 75 2.2 Lata 1909-1918. 81 2.2.1 Domy mieszkalne. 2.2.1.1 Kamienice. 2.2.1.2 Wille. 82 82 95 2.2.2 2.2.3 2.2.4 2.2.5 Gmachy
publiczne. Konkursowe projekty gmachów publicznych. Obiekty przemysłowe i komunikacyjne. Mała architektura. 102 117 125 131 2.3 2.4 2.5 Piśmiennictwo. 135 Działalność dydaktyczna i aktywność społeczna. 141 Podsumowanie. 145 3. KARIERA W WARSZAWIE 3.1 Lata 1918-1930. 149 5
Remonty i adaptacje gmachów publicznych. 3.1.1.1 Siedziby ministerstw, sądów i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. 3.1.1.2 Pałac Staszica. 152 3.1.1.3 Biblioteka Polska w Paryżu. 3.1.2 Gmachy publiczne. 3.1.2.1 Konkursy architektoniczne. 3.1.2.2 Państwowy Instytut Geologiczny. 3.1.2.3 Banki. 3.1.2.4 Warszawska Dyrekcja PKP. 3.1.2.5 Projekty niezrealizowane. 3.1.3 Zespół Dowództwa Floty i koszar Marynarki Mojennej na Oksywiu w Gdyni. 3.1.4 Domy mieszkalne. 3.1.5 Obiekty komunikacyjne i przemysłowe. 3.1.6 Varia. 3.1.7 Podsumowanie. 183 189 189 193 204 222 229 3.1.1 152 173 234 248 276
281 284 3.2 Lata 1931-1939. 287 3.2.1 Gmachy publiczne. 288 304 311 316 3.2.2 Domy mieszkalne. 3.2.3 Obiekty sportowe. 3.2.4 Obiekty komunikacyjne i przemysłowe. 3.3 Piśmiennictwo. 3.4 Działalność ekspercka i dydaktyczna, aktywność społeczna. 3.5 Lata 1939-1944. 4. DZIEŁA NIESŁUSZNIE PRZYPISYWANE 323 331 341 347 Zakończenie. 353 Źródła i bibliografia. Spis ilustracji. Summary. Резюме. Indeks
osób. Indeks topograficzno-rzeczowy. 363 379 389 395 401 407
Źródła i bibliografia Archiwalia Gdynia • Archiwum Państwowe w Gdańsku Oddział w Gdyni (AGP, O/Gdynia) Zespół 11: Bank Gospodarstwa Krajowego, sygn. 1980 Zespół 212: Starostwo Morskie w Wejherowie, sygn. 971, 994 • Rejonowy Zarząd Infrastruktury Gdynia: Marynarka Wojenna. Dom Dowództwa Floty na Oksywiu • Urząd Miasta Gdyni Archiwum Wydziału Architektury, teczka 6/53 Katowice • Archiwum Urzędu Miasta Katowice sygn. 1/2281-2282 Lublin • Archiwum Państwowe w Lublinie (APL) Uniwersytet w Lublinie, 1921, Magistrat/Akta miasta Lublina, sygn. 203 Urząd Wojewódzki Lubelski, Wydz. Kom. Bud., sygn. 1484: Insp. Bud., sygn. 4256 • Archiwum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego sygn. rep. 124. nr 741: nr 742: „Korespondencja z prof. Μ. Lalewiczem z lat 1921-1939" Łódź • Archiwum Urzędu Miasta Łodzi Sygn. 416 • Archiwum Państwowe w Łodzi (APŁ) Akta Miasta Łodzi, Dyrekcja Robót Publicznych, sygn. 39/221/0/4.8/20868 363
Moskwa • Центральный государственный архив Москвы (ЦГАМ) ф. 1077, оп. 1. д. 226 • Российский государственный архив экономики (РГАЭ) ф. 2097, оп. 4, д. 525: оп. 6. д. 205 Paryż • Biblioteka Polska w Paryżu Archiwum: Akc. 7294/10-11 Petersburg • Центральный государственный исторический архив Санкт-
Петербурга (ЦГИА СПб] ф. 513 оп. 1. д. 382: оп. 101, д. 464: оп. 102, д. 1720, 2519, 3331, 3420, 4321, 4342, 4631, 5549, 5550, 7531, 7624, 7759, 7800, 8030, 8550, 8551, 9497, 9810 • Государственный музей истории Санкт-Петербурга (ГМИСпб) I-A996-U: І-А 998-u: I-A 999-u; -A 1000-u; I-A1003-U • Научно-
исследовательский музей при Российской Академии художеств [НИМ РАХ) КП-611/49-/9. А-10716: КП-611/49-/9.А-10736: КП-611/49-/9.А-17885: КП-611/49-/9.А-17886: КП-611/49-/9.А-17887: КП—611/49—/9.А—17888 • Российский государственный исторический архив (РГИА) ф. 789, оп. 12,1895 г., Лит. „И", д. 28 ф.
1293, оп. 106, д. 64.1910: оп. 109, д. 76.1. 3 о6.-4: оп. 167, Санкт Петербургская губ., д. 331: оп. 171, № 30: оп. 171, № 31 ф. 1488, оп. 3, д. 404, 405 Toruń • Archiwum Państwowe w Toruniu (APT) Akta budowlane miasta Torunia, sygn. 4720: Dokumentacja techniczna, sygn. T. 80 Warszawa • Centralne
Archiwum Wojskowe Plan założenia administracyjno-koszarowego na Oksywiu. 1924-1930, nr I 300 21 421 • Archiwum Akt Nowych (AAN) Zespół 9: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (MSW), sygn. I-2455, I -2660, I-2848, I-2956: I-3059, 1-3271. 1-3317, I-3380, 1-3518, I-3533,1-3536, I-3537, I-3572, I-3595-3596,
i-3624, I-3630 Zespół 14: Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (MWROP), sygn. 1894
Zespół 213: Rada Spółdzielcza w Warszawie (RSW). sygn. 20012, 20068, 20355, 20371, 20372 Zespół 235: Bank Gospodarstwa Krajowego w Warszawie (BGK), sygn. 1789, 1822, 2806, 3083, 3134, 3760, 3926-3927, 3976, 3995. 4136 Zespół 322: Ministerstwo Spraw Zagranicznych (MSZ), sygn. I-64 364 Zespół 509: Przedstawicielstwo Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego w Rosji, sygn. 2776
• Archiwum Państwowe w Warszawie (APW) Zespół 2: Akta Konserwatora Zabytków m.st. Warszawy (AKZW), sygn. 411 Zespół 3: Akta Miasta Warszawy - Akta Nieruchomości (AMW-AN), sygn. 3776; Referat Gabarytów Zespół 1311; Kolekcja planów architektonicznych (KPA), sygn. 93 Zespół 2371: Pocztowa Kasa
Oszczędności w Warszawie (PKOW), sygn. 112-115 • Archiwum PAN (APAN) Zespół 2: Towarzystwo Naukowe Warszawskie, sygn. 173,174,176,177.179,188,189,190,197-199, 200, 209, 212-213, 215, 230, 236. • Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk (IS PAN) Zbiory Fotografii i Rysunków Pomiarowych Zbiory
Specjalne: Archiwum Komisariatu Rządu. Zbiór Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, sygn. 1135 • Urząd Konserwatora Wojewódzkiego Mazowieckiego Archiwum: sygn. 581 • Żydowski Instytut Historyczny (ŻIHj Archiwum, sygn. Ξ/350/1 Publikacje Mariana Lalewicza do roku 1918 ЛЯЛЕВИЧ 1906: Мариан
Лялевич, Письмо в редакцию, „Зодчий" 1906, nr 12, s. 115. ЛЯЛЕВИЧ 1908А: Мариан Лялевич, Еще о стиле, „Зодчий" 1908, nr 15, s. 133-134. ЛЯЛЕВИЧ 1908В: Мариан Лялевич, История архитектуры в связи с историей изящных искусств. Лекции, СанктПетербург 1908. ЛЯЛЕВИЧ 1910: Мариан Лялевич, Письмо в
редакцию. „Зодчий" 1910, nr 47, s. 469. ЛЯЛЕВИЧ 1911А: Мариан Лялевич, Об архитектурно-художественной разработке мостов и других подобных сооружении в городах. Доклад на IV съезде русских зодчих, „Зодчий" 1911, nr 6, s. 61. ЛЯЛЕВИЧ 1911В: Мариан Лялевич, Об архитектурно-художественной разработке
мостов и других подобных сооружении в городах, w: Труды IV съезда русских зодчих состоявшегося в С.-Петербурге с 5 по 12 января 1911
г. Под почетным председательством августейшего президента Императорской Академии художеств ее Им ператорского высочества Великой княгини Марии Павловны, Санкт-Петербург 1911, s. 1-4. ЛЯЛЕВИЧ 1912: Мариан Лялевич, Дом германского посольства „Петербургская газета" 1912, пг 19 (20 I). ЛЯЛЕВИЧ 1917А: Мариан Лялевич, [wspomnienie о Romualdzie Chojnowskim], „Архитектурно-художественный еже— недельник" 1917, nr 18-20, s. 104-105. ЛЯЛЕВИЧ 1917В: Мариан Лялевич, По вопросу издания городских обязательных постановлении по строительной части. „Архитектурно-художественный еженедельник" 1917, пг 25-29, s. 129-136. po roku 1918 LALEWICZ 1921: Restauracja gmachów rządowych. Wywiad u prof. Mariana Lalewicza. Rozmowę przeprowadził St. Zdz. [Stanisław Zdziarski?], „Rzeczpospolita" 1921, nr 83 (wyd. por.], s. 5-6. LALEWICZ 1923: [słowo wstępne do własnego tłumaczenia tekstu Josefa Strzygowskiego Nowe horyzonty], „Południe" 1923, z. 5. s. 25. 365
LALEWICZ 1924: [Marian Lalewicz] Μ. L, Stan robót inwentaryzacyjnych i konserwatorskich na Zamku Królewskim w Warszawie, „Przegląd Techniczny" 1924, nr 26. s. 301-303. LALEWICZ 1925: [Marian Lalewicz] Μ. L. Przebudowa gmachu Rady Ministrów w Warszawie, „Południe" 1925, z. 2, s. 25-33. LALEWICZ 1926: Marina Lalewicz, Konkurs ograniczony na projekt gmachu Muzeum Narodowego, „Architektura i Bu downictwo" 1926, nr 9. s. 3-17, LALEWICZ 1927: Marian Lalewicz, Odnowienie Partenonu, „Architektura i Budownictwo" 1927, nr 11-12, s. 395-398. LALEWICZ 1928: Stanisław Noakowski [1867-1928], „Architektura i Budownictwo" 1928, wkładka pomiędzy nr 6 i 7 [mowa wygłoszona na pogrzebie Stanisława Noakowskiego]. Pełen tekst mowy zob. też: Pogrzeb ś.p. prof. Noakowskiego. „Kurier Warszawski" 1928, nr 275 (wyd. por.], s. 3-4. LALEWICZ 1932A: Marian Lalewicz, Nowa siedziba Warszawskiej Dyrekcji Kolejowej jako nowoczesny i celowo pomyślany gmach, „Przegląd Komunikacyjny" 1932, nr 1, str. 14-16. LALEWICZ 1932B: Marian Lalewicz, Ochrona zabytków sztuki [odczyt Μ. Lalewicza w Warszawie], „Sztuki Piękne" 1932, nr 4, s. 136. LALEWICZ 1932C: Marian Lalewicz. Sprawozdanie z Międzynarodowej Konferencji zwołanej w roku 1931 w Atenach w sprawie ochrony i konserwacji zabytków sztuki i historii odczytane dn. 18 marca 1932 roku na posiedzeniu Polskiej Komisji Międzynarodowej Współpracy Intelektualnej w Warszawie, Warszawa 1932. LALEWICZ 1932D: Marian Lalewicz, „Pałac Staszica" w Warszawie. Zarys historii, przebudowy i odbudowy 1818-1932, w: Towarzystwo Naukowe Warszawskie, red. Wanda Konarska. Henryka
Szellerowa, Warszawa 1932, s. 34-58. LALEWICZ / LISIECK11932: Marian Lalewicz. Julian Lisiecki, Wydział Konserwatorski Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości. Okres 1920-1930, „Biuletyn Historii Sztuki i Kultury. Biuletyn Naukowy" 1932, nr 1, s. 45-52. LALEWICZ 1933A: Marian Lalewicz, Budowa domu F.K.W. przy Krakowskim Przedmieściu No 11 w Warszawie. „Architektura i Budownictwo" 1933, nr3, s. 65-80. LALEWICZ 1933B: Marian Lalewicz, Kościół św. Katarzyny i jego zabytki, w: Z murów św. Katarzyny. Księga pamiątkowa b. wychowanek i wychowanków gimnazjów przy kościele św. Katarzyny w Petersburgu. 1.1: Kościół św. Katarzyny a życie polskie. Szkoły żeńskie. Szkoły męskie, red. Jerzy Gajkowski, Warszawa 1933, s. 41-49. LALEWICZ 1934A: Marian Lalewicz: Polityka budowlana Warszawy - stolicy państwa, „Architektura i Budownictwo" 1934, nr 5. s. 163-168. LALEWICZ 1934B: [Marian Lalewicz] Μ. L, Państwowy Instytut Geologiczny w Warszawie, „Architektura i Budownictwo" 1934. nr 3. s. 69-77. LALEWICZ 1934C: [wypowiedź podczas wieczoru dyskusyjnego o architekturze francuskiej], „Architektura i Budownictwo" 1934, nr 7, s. 219-220. LALEWICZ 1935: [Marian Lalewicz], Marian Lalewicz, „Rocznik Warszawskiego Towarzystwa Naukowego" 1935, s. 45-49. LALEWICZ 1943: Marian Lalewicz, Historia architektury i sztuki starożytnej, Warszawa 1943 [maszynopis powielony, egzemplarz w Bibliotece Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, sygn. 258/A, inw. 8298]. Bibliografia БАЛИНСКИЙ 1901: Петр И. Балинский, Проект круговой и городских железных дорог для С.-Петербурга [метро политена], в связи с
центральным вокзалом, предложенным инженером П. И. Балинским, Санкт-Петербург 1901. БАЛИНСКИЙ 1902: Петр И. Балинский, К вопросу о массовыхъ передвиженияхъ в городах в связи с ростом городского населения, „Строитель" 1902, nr 19-24, s. 721-802. BANIA/ JAROSZEWSKI 1980: Zbigniew Bania, Tadeusz S. Jaroszewski, Pałac Rady Ministrów, Warszawa 1980. BARANIEWSKI 2000: Waldemar Baraniewski, Kazimierz Skórewicz, architekt, konserwator, historyk architektury 1866-1950, Warszawa 2000. BARAŃSK11994: Andrzej Barański, Główny Urzgd Miar na Elektoralnej, Warszawa 1994. BARON 2009: Olga Baron, Architektura i urbanistyka Jastrzębiej Góry w dwudziestoleciu międzywojennym. Gdańsk 2009, praca magisterska napisana na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego. 366
BARON 2012: Olga Baron, Urbanistyka i architektura Jastrzębiej Góry, w: Polska nad Bałtykiem. Konstruowanie iden tyfikacji kulturowej państwa nad morzem 1918-1939, red. Dariusz Konstantynów, Małgorzata Omilanowska, Gdańsk 2012, s. 334-349. БАУМГАРТЕН 1914: Евгений E. фон Баумгартен, Тамаде Томон,
„Архитектурно-художественный еженедельник" 1914, nr 7. s. 75. BĄBІАК 2019: Szkoła Główna Warszawska [1862-1869], oprać. Grzegorz Bąbiak, Warszawa 2019. БЕРТАШ 2008: Александр В. Берташ, Кафедральный собор во имя Святого Благоверного Великого Князя Александра Невского в Варшаве, w: Леонтий Бенуа и
его время, ред.-сост. Владимир А. Фролов, СанктПетербург 2008, S. 142-156. BIEGAŃSK11951: Piotr Biegański. Pałac Staszica. Siedziba Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Warszawa 1951. БЕЛИНЦЕВА 2008: Ирина В. Белинцева, Архитектор Мариан Лялевич после 1918 года: другая Балтика, w: Изо бразительное
искусство, архитектура и искусствоведение русского зарубежья, отв. редактор Олег Л. Лейкинд. Санкт-Петербург 2008, s. 394-403. БЕЛИНЦЕВА 2012: Ирина В. Белинцева, Архитектор Мариан Лялевич: из России в Польшу, w: Granice i ich po konywanie na obszarze niemiecko-polsko-rosyjskim, red. Jurij
Kostjasov. Olga Kurilo, Piotr Zariczny, Toruń 2012, s. 125-135. BIERNACK11922: Kazimierz Biernacki. Warszawa wczoraj i dziś, „Tygodnik Ilustrowany" 1922, nr 6. s. 83-84. BŁASZCZYK 2010: Dariusz Błaszczyk. Juliusz Żórawski. Przerwane dzieło modernizmu, Warszawa 2010. BŁOTNICKA-MAZUR 2010: Elżbieta
Błotnicka-Mazur. Między profesjq a pasjg. Życie i twórczość Bohdana Kelles-Krauzego. Lublin 2010. BŁOTNICKA-MAZUR
2012: Elżbieta Błotnicka-Mazur, Tendencje w architekturze banków lubelskich z lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku, w: Ars omnia vincit. Studia z dziejów sztuki i kultury artystycznej, red. Agnieszka Bender, Małgorzata Kierczuk-Macieszko, Lublin 2012, s. 487-495. BOBROWSKA-JAKUBOWSKA 1998: Ewa Bobrowska-Jakubowska, Muzeum Adama Mickiewicza w Paryżu. „Biuletyn In formacyjny Biblioteki Narodowej" 1998, nr 4, s. 18-23. BOHDANOWICZ 1946: Karol Bohdanowicz. Państwowy Instytut Geologiczny w latach 1939-1945, Warszawa 1946. BONIECK11909: Adam Boniecki, Herbarz polski. 1.13, Warszawa 1909. BOREYK01928: Józef Boreyko. Marynarka wojenna, w: Dziesięciolecie odrodzenia Polskiej Siły Zbrojnej 1918-1928, red. Henryk Mościcki, Włodzimierz Dzwonkowski. Tadeusz Bałaban, Warszawa 1928, s. 456-472. BORKOWSKI 2014: Arkadiusz Borkowski, Most średnicowy w Warszawie. Warszawa 2014. BOROWIK 2012: Aneta Borowik, Słownik architektów, inżynierów i budowniczych zwiqzanych z Katowicami w okresie międzywojennym. Katowice 2012. БОРИСОВА / КАЖДАН 1971: Елена А. Борисова, Татьяна П. Каждан, Русская архитектура конца XIX - начала XX века, Москва 1971. БОТТ / КАНЕВА 2003: Ираида К. Ботт. Мария И. Канева. Русская мебель. История. Стили. Мастера, Санкт-Петербург 2003. BRUMFIELD 1989: William Craft Brumfield, Anti-Modernism and the Neoclassical Revival in Russian Architecture, 1906-1916, „Journal of the Society of Architectural Historians" 1989, nr 4. s. 371-386. BRUMFIELD 1991: William Craft Brumfield, The Origins of Modernism in Russian Architecture, Berkeley-Los Angeles-Oxford, 1991. BRUMFIELD 2017:
William Craft Brumfield, The Neoclassical Revival in the Architecture of St. Petersburg/Petrograd, „Journal of Siberian Federal University. Humanities and Social Sciences" 2017. nr 10, s. 150-157. BRYKOWSK11989: Ryszard Brykowski, Ostatnie Walne Zgromadzenie Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, „Ochrona Zabytków" 1989, nr 3-4, s. 260-264. BUDOWNICTWO WOJSKOWE 1936: Budownictwo wojskowe 1918-1935. Historia, przepisy, zasady, normy, 1.1-2, red. Ale ksander Król. Warszawa 1936. BUDREWICZ 1987: Olgierd Budrewicz, Nasi między oceanami, Warszawa 1987. BULSA / GRZEGOREK / WITASZCZYK 2013: Michał Bulsa, Grzegorz Grzegorek, Beata Witaszczyk. Domy i gmachy Katowic, Katowice 2013. 367
BUNIKIEWICZ 1935: Witold Bunikiewicz, Zarys działalności artystycznej Jadwigi Marii Wysokińskiej na podstawie kolekcji prac: kompozycji w pejzażu, polskiego morza, studiów portretowych i martwej natury w salonie Cz. Garlińskiego w Warszawie, Mazowiecka 8. Warszawa 1935. БУНИН 1986: Михаил С. Бунин. Мосты Ленинграда. Очерки истории и архитектуры мостов Петербурга-Петрограда-Ленинграда, Ленинград 1986. BURSZE 1921-1922: [Teodor Bursze] T. B. Działalność Wydziału Konserwatorskiego przy Towarzystwie Opieki nad Za bytkami Przeszłości w Warszawie. „Południe" 1921-1922, z 2, s 48-49. CHŁOPECKI / PIASECZNY1998: Jerzy Chłopecki, Bogdan Piaseczny, Gmachy Akademii Marynarki Wojennej, w: Ochrona zabytków architektury obronnej. Materiały Ogólnopolskiego Zjazdu Społecznych Opiekunów Zabytków i Wojewódz kich Konserwatorów Zabytków, Gdynia-Hel 2-4 października 1998 r. w 80. rocznicę powstania Marynarki Wojennej RP, red. Bronisław Grzegorczyk, Gdynia-Hel 1998, s. 54-62. CIESIELSKI 1980: Czesław Ciesielski, Powstanie Marynarki Wojennej i jej udział w rozwoju Gdyni, w: Dzieje Gdyni, red. Roman Wapiński, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk, 1980. s. 62-74. CZAPELSKI 2008: Marek Czapelski, Bohdan Pniewski - warszawski architekt XX wieku, Warszawa 2008. CZARNECKI 2006: Władysław Czarnecki, Wspomnienia architekta, t. 2: 1931-1939, oprać. Hanna Grzeszczuk-Brendel, Grażyna Kodym-Kozaczko, Poznań 2006. □ANKIEWICZ 2018: Katarzyna Dankiewicz, Marian Lalewicz, w: 700 lat Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej 1915-2015. Nauczyciele, red. Jadwiga Roguska, Stefan Wrona, Warszawa 2018, s. 341-343.
DĄBROWSK11921: Jan Dąbrowski, Budownictwo warszawskie, „Południe" 1921, z. 1, s. 45-47. DĄBROWSK11922: [Jan Dąbrowski], J. D, Nowy wiadukt w Warszawie, „Południe" 1922, z. 3, s. 3-4. DĄBROWSK11924: Jan Dąbrowski, Prgdy w architekturze współczesnej. „Południe" 1924, nr 1, s. 14-18. DETTLOFF 2010: Paweł Dettloff. Działalność konserwatorska Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, w. Polskie dziedzictwo kulturowe u progu niepodległości. Wokół Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, red. Ewa Manikowska, Piotr Jamski, Warszawa 2010, s. 127-165. DOMY MIESZKALNE FKW 1930: Domy mieszkalne Funduszu Kwaterunku Wojskowego. Sprawozdanie 1927-1930. Warszawa 1930. DROZDOWSK11975: Marian Marek Drozdowski. Alarm dla Warszawy. Ludność cywilna w obronie stolicy we wrześniu 1939 r, Warszawa 1975. DWORAKOWSK11989/1900: Jacek Dworakowski, Pomnik oliwski, „Rocznik Gdyński" 1989/1990, nr 9, s. 159-161. DZIESIĘCIOLECIE DZIAŁALNOŚC11930: Dziesięciolecie działalności budowlanej Banku Polskiego, „Architektura i Budow nictwo" 1930, nr 4-5, s. 121-185. FARYNA-PASZKIEWICZ 2003: Hanna Faryna-Paszkiewicz, Geometria wyobraźni. Szkice o architekturze dwudziestolecia międzywojennego, Gdańsk 2003. FARYNA-PASZKIEWICZ 2007: Hanna Faryna-Paszkiewicz, Gmach dawnego Banku Rolnego, „Spotkania z Zabytkami" 2007, nr 9, s. 4-8. FASZCZEWSK11935: Tadeusz Prus Faszczewski, Grobowiec carów Szujskich w Warszawie, „Kurier Literacko-Naukowy" 1935, nr 13, s. VII-VIII. FASZCZEWSKI 1938A: Tadeusz Prus Faszczewski, Wieko we zacieranie śladów polskiego zwycięstwa [sprawa grobowca carów Szujskich w Warszawie), „Tydzień
Literacki Polski Zbrojnej" 1938, nr 23, s. 1. FASZCZEWSKI 1938B: Tadeusz Prus Faszczewski, Szczątki Stanisława Leszczyńskiego. „Kronika Polski i Świata" 1938, nr 31. s. 1. FASZCZEWSKI 1939A: Tadeusz Prus Faszczewski, Symbol chwały wojennej Polski wstaje z ruin. „Tygodnik Ilustrowany" 1939, nr 2, s. 21-22. FASZCZEWSKI 1939B: Tadeusz Prus Faszczewski, Kaplica Moskiewska - czy skarbiec Słuszków?, „Gazeta Polska" 1939. nr 204, s. 6. GAD0N 1883: Lubomir Gadon, Z życia Polaków we Francy!. Rzut oka na 50-letnie koleje Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu, 1832-1882, Paryż-Kraków 1883. 368
GOLI MONT 2020: Andrzej Golimont, Ostańce i miejskie legendy - losy pozostałości po prawosławnej katedrze p.w. Alek sandra Newskiego w Warszawie, „ΕΛΠΙΣ. Czasopismo teologiczne katedry teologii prawosławnej Uniwersytetu w Bia łymstoku" 2020, t. 22, s. 69-77. GRAHAL 2000: Grahal (Groupe de recherche art historique architecture et littérature]. Société Historique el Littéraire Po lonaise, 6 quai d'Orléans IVe. Chronologie Provisoire, Paris 2000, maszynopis ekspertyzy. Archiwum Biblioteki Polskiej w Paryżu. GRANICZNY / KOWALSKI 7 URBAN 2011: Marek Graniczny, Zbigniew Kowalski, Halina Urban, Co kryjesię pod Państwowym Instytutem Geologicznym. 2011, https://www.pgi.gov.pl/gdansk/wody-podziemne-pomorza/135-kopalnia-wiedzynowe/historia-geologii/3865-co-kryje-si-pod-pastwowym-instytutem-geologicznym.html . HÈNARD 1903: Eugène Hènard, Études sur les transformations de Paris. Paris 1903. HOFFMAN 1904: Karol Hoffman Dzieci przewodnikami (z wycieczek po kraju], „Przyjaciel Dzieci" 1904, nr 22, s. 8. HUSARSK11928: Wacław Husarski, Przebudowa pomnika Kopernika. „Tygodnik Ilustrowany" 1928, nr 36, s. 665. JABŁOŃSKI 190T. Antoni Jabłoński, Przeglqd projektów konkursowych na kościół pod wezwaniem Zbawiciela w Warsza wie, „Przegląd Techniczny" 1901, nr 21, s. 189-193. JAKUBOWSKI 2010: Andrzej Jakubowski, Restytucja i repatriacja polskich zabytków i dzieł sztuki z Rosji Radzieckiej po 1921 roku. Artykuł XI traktatu ryskiego, w: Polskie dziedzictwo kulturowe u progu niepodległości. Wokół Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, red. Ewa Manikowska, Piotr Damski, Warszawa 2010, s.
93-125. JAROSZEWSK1 1987: Tadeusz S. Jaroszewski, Triumf rodzimości. Uwagi o działalności Adolfa Szyszko-Bohusza na Jasnej Górze, w: „Studia Claromontana" 1987, t. 8, s. 231-241. JAROSZEWSK11988: Tadeusz S. Jaroszewski, Polityka i architektura tuż przed potopem. O przebudowie pałacu Brdhlowskiego w Warszawie na siedzibę Ministerstwa Spraw Zagranicznych, w: Kryzysy w sztuce. Materiały Sesji Stowar zyszenia Historyków Sztuki, Lublin, grudzień 1985, Warszawa 1988, s. 199-222. JASIEŃSK11928: Henryk Jasieński, Architektura, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej, red. Marian Dąbrowski. Kraków 1928, s. 691-694. JEDLICK11920: Marian Z. Jedlicki, Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego. Wywiad z prof. Ruszczycem, „Tygodnik Ilustrowany" 1920, nr 5, s. 87. JONKAJTYS-LUBA1971: Grażyna Jonkajtys-Luba, Uwagi o konkursach architektonicznych z lat 1918-1959 dotyczqcych tematyki warszawskiej, w: Warszawa И Rzeczypospolitej 1918-1959, Warszawa 1971 (Studia Warszawskie. 3), s. 401 -421. KACZYŃSKA 1993: Alicja Kaczyńska, Obok piekła, Gdańsk 1993. KIBORT 2016: Piotr Kibort, Marian Lalewicz. https://culture.pl/pl/tworca/marian-lalewicz KICIŃSKI 2001: Andrzej Kiciński. Lekcja romantycznego racjonalizmu Kolonii Lubeckiego i Staszica w Warszawie, „Kwar talnik Architektury i Urbanistyki" 2001, z. 2, s. 192-203. KIJAS 2000: Artur Kijas, Polacy w Rosji od XVII wieku do 1917 roku. Słownik biograficzny, Poznań 2000, s. 187-188. КИРИЧЕНКО 1978: Евгения И. Кириченко. Русская архитектура 1850-1910-х годов, Москва 1978. КИРИКОВ 1977: Борис Μ. Кириков, В русле неоклассики. „Строительство и
архитектура Ленинграда" 1977, nr 6, s. 40-43. КИРИКОВ 1996: Борис Μ. Кириков, Архитекторы-строители Санкт-Петербурга середины XIX - начала XX века, под общ. ред. Бориса Μ. Кирикова, Санкт-Петербург 1996. КИРИКОВ 1998: Борис Μ. Кириков, Мариан Лялевич, w: Зодчие Санкт-Петербурга. XIX - начало XX века. Санкт Петербург 1998, s. 912-924. КИРИКОВ 2009: Борис Μ. Кириков, Александр Дмитриев - архитектор первой половины XX века. Санкт Петербург 2009. КИРИКОВ 2011: Борис Μ. Кириков, Архитектура петербургского модерна. Общественные здания. Книга 1. Санкт Петербург 2011. КИРИКОВ 2014: Борис Μ. Кириков. Архитектура Петербурга-Ленинграда. Страницы истории. Санкт Петербург 2014. КИРИКОВ 2016: Борис Μ. Кириков, Сытный рынок и Дом городских учреждений. История проектирования и строительства, „Архитектурное Наследство" 2016, t. 64, s. 137-157. 369
КИРИКОВ 2017: Борис Μ. Кириков, Архитектура петербургского модерна. Особняки и доходные дома, Санкт Петербург 2017. КИРИКОВ 2017В: Борис Μ. Кириков, Золотой треугольник Петербурга. Конюшенные улицы, площадь, мосты. Историко-архитектурный путеводитель, Санкт Петербург 2017.
http://flibusta.site/b/528802/read. КИРИКОВ 2019: Борис Μ. Кириков, Архитектура петербургского модерна. Общественные здания. Книга 2, Санкт Петербург 2019. КИРИКОВ / ФЕДОРОВ 1989: Борис Μ. Кириков, Сергей Г. Федоров, „Диагональный" на Диагональной улице, „Вечерний Ленинград" 1989, nr 9 (23 III].
КИРИКОВ / ФЕДОРОВ 2014: Борис Μ. Кириков, Сергей Г. Федоров. Многолучевые дома Петербурга, w: Борис Μ. Кириков, Архитектура Петербурга-Ленинграда. Страницы истории, Санкт Петербург 2014, s. 248-255. КИРИКОВ / КИРИКОВА / ПЕТРОВА 2013: Борис Μ. Кириков. Людмила А. Кирикова, Ольга В. Петрова. Невский
проспект. Дом за домом, Москва 2013. KLEIN 1926: Alexander Klein, Bemerkungen zum Russischen Klassizismus von 1910-15, „Wasmuths Monatshefte für Bau kunst und Städtebau" 1926, z. 8. s. 324-329. КНЯЖИЦКАЯ / СЕМЕНОВА 2001: Татьяна В. Княжицкая, Александра Б. Семенова, Стекольная империя Франков, w:
Немцы в России. Российско-немецкий диалог. Сборник статей, отв. ред. Галина Смагина, Санкт Петербург 2001, s. 67-77. КОНДАКОВ 1915: Сергей Н. Кондаков, Юбилейный справочник Императорской Академии художеств. 1764-1914, t. 2: Часть биографическая, Петроград [1915]. KONKURSY ARCHITEKTONICZNE 1970:
Konkursy architektoniczne w Polsce w latach 1918-1939, red. Olgierd Czerner, Wrocław 1970. KONSTANTYNÓW 2009: Dariusz Konstantynów,
Żydzi i architektura (z perspektywy polskiego nacjonalizmu lat trzydzie stych XX wieku), „Kwartalnik Historii Żydów" 2009, nr 4 [232], s. 411-425. KONTNY / OWCZAREK 2016: Irena Kontny. Cacek Owczarek, Zabytkowa architektura i sztuka miasta Sosnowca, w: Sosno wiec. Obraz miasta i jego dzieje, red. Antoni Barciak, Andrzej T. Dankowski, Sosnowiec 2016, t. 2, s. 322-384. KORNGOLD 1927: Lucjan Korngold, Die neue Baukunst in Polen, „Wasmuths Monatshefte für Baukunst und Städtebau" 1927, z. 5. s. 204-211. KOROTYŃSK11922: Władysław Korotyński, Przyszła siedziba sprawiedliwości, „Kurier Warszawski" 1922, nr 127 (wyd. wiecz.), s. 3-4. KOSIŃSKA 2005: Magdalena Kosińska. Monografia budynku Państwowego Banku Rolnego w Gdyni autorstwa Mariana Lalewicza, Gdańsk 2005, praca licencjacka napisana na Wydziale Filologiczno-Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego. KOSSOWSKI 2009: Maciej Dariusz Kossowski, Dwa tajne raporty wywiadu polskiego z placówki W.ll w sprawie wysłania szczątków Stanisława Augusta Poniatowskiego do Polski w 1938 r„ „Kronika Zamkowa" 2009, nr 1-2, s. 209-224. KOTARBIŃSK11923: Miłosz Kotarbiński. Otwarcie Państwowej Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, „Tygodnik Ilustrowany" 1923, nr 13, s. 208-209. KOTASZEWSKI 2016: Tadeusz Kotaszewski, Tadeusz Tołwiński 1887-1951. Architekt, urbanista, twórca Polskiej Szkoły Urbanistyki. Warszawa 2016. KOWALCZYK 1978: Jerzy Kowalczyk, Powołanie i działalność Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości z perspek tywy siedemdziesięciu lat, „Ochrona Zabytków" 1978, nr 2, s. 99-103. KRASSOWSK11971: Czesław W. Krassowski. Z zagadnień
architektury warszawskiej dwudziestolecia międzywojennego, w: Sztuka XX wieku. Materiały z Sesji Stowarzyszenia Historii Sztuki. Warszawa 1971, s. 133-152. KRAUSHAR 1925A: Aleksander Kraushar, Kamienica kasztelańska ongi pieczętarzy koronnych i Chodkiewiczów przy ulicy Miodowej w Warszawie obecnie własność i siedziba Związku Rzemieślników Chrześcijan. Zarys Historyczny Ilustrowany, 1.1. Warszawa 1925. KRAUSHAR 1925B: Aleksander Kraushar, Warszawa historyczna i dzisiejsza. Zarysy kulturalno-obyczajowe. Warszawa 1925. KRZYSZTOFIK 2016: Jakub Krzysztofik, Przebudowa pałacu Jakuba Hertza na siedzibę Izby Przemysłowo-Handlowej w Łodzi - twórcze połączenie modernizmu klasycyzującego z ΧΙΧ-wiecznym wystrojem, w: Badania i rozwój mło dych naukowców w Polsce. Architektura w historii, Poznań 2016, s. 36-45. 37Q KRZYŻANOWSKA 2000: Hanna Krzyżanowska, Lalewicz Marian, w: Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków. red. Henryk Kondziela, Hanna Krzyżanowska, Mieczysław Kurzątkowski, Poznań 2000, z. 1. s. 41-43.
KRZYŻANOWSK11924-1925: Wacław Krzyżanowski, Nowe budynki publiczne w Polsce. „Sztuki Piękne", 1924-1925, nr 4, s. 178-185. KSIĘGA JUBILEUSZOWA KUL 1969: Księga jubileuszowa 50-lecia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, red. Marian Rechowicz, Lublin 1969. KUBIAK 2014: Szymon Piotr Kubiak, Modernizm
zapoznany. Architektura Poznania 1919-1939, Poznań 2014. KUCZA-KUCZYŃSKI 2017: Konrad Kucza-Kuczyński, Twórcy i dzieła Warszawskiej Szkoły Architektury 1915-2015, War szawa 2017. КУРБАТОВ 1908: Владимир Я. Курбатов, О стиле и о ложных стилях, „Зодчий" 1908, nr 14, s. 121-126. KWIATKOWSKA 1980:
Maria I. Kwiatkowska, Pałac Raczyńskich. Warszawa 1980. LASKOWSKA-ADAMOWICZ / POPŁAWSKA-BUKAŁO 2013: Małgorzata Laskowska-Adamowicz, Ewa Popławska-Bukało, Pałac i ogród Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie, „Ochrona Zabytków" 2013, nr 1-4, s. 37-60.
LAUTERBACH 1921: Alfred Lauterbach, Zabytki artystyczne. Restauracja pałaców Warszawskich, „Przegląd Warszawski" 1921, nr1, s. 112-116. LAUTERBACH 1925: Alfred Lauterbach, Restauracja gmachów monumentalnych, „Kronika Warszawy" 1925, nr 1, s. 6-10. LAUTERBACH 1935: Alfred Lauterbach, Szesnaście lat
polskiej architektury. „Droga" 1935, nr 6, s. 570-574. LEŚNIAKOWSKA 2000: Marta Leśniakowska, Architektura w Warszawie. Lata 1918-1939, Warszawa 2000. ЛИСОВСКИЙ 1981: Владимир Г. Лисовский, Архитектурная школа академии художеств. Ленинград 1981. ЛИСОВСКИЙ 1997: Владимир Г. Лисовский. Академия
художеств, Санкт-Петербург 1997. LOUKOMSKI1923: Georges Loukomski, L'Architecture Polonaise et l'influence de l'art
Français. „La Renaissance de l’art Français et des Industries de Luxe" 1923, nr 11. s. 589-596. ŁOBOCKI1989: Jan Modest Lobocki, Architecture militons Polona [1918-1978]. Architektura i urbanistyka w Polsce w latach 1918-1978. Warszawa 1989. LORENTZ 1970: Stanisław Lorentz, Walka o dobra kultury.
Warszawa 1939-1945. Warszawa 1970. ŁOZA 1938: Stanisław Łoza. Czy wiesz kto to jest?. Warszawa 1938. ŁOZA 1954: Stanisław Łoza. Lalewicz Marian, w: Architekci i budowniczowie w Polsce. Warszawa, 1954, s. 167. ЛУКОМСКИЙ 1913: Георгий К. Лукомский, Новый Петербург [Мысли о современном строительстве).
„Аполлон" 1913, nr 2, s. 5-38. ЛУКОМСКИЙ 1914: Георгий К. Лукомский, Неоклассицизм в архитектуре Петербурга. „Аполлон" 1914, nr 5, s. 5-20. MAJEWSKI 2004: Jerzy S. Majewski. Warszawa nieodbudowana. Lata dwudzieste, Warszawa 2004. MAŁCZYŃSK11937: Mieczysław Małczyński, Nasi artyści-plastycy u siebie
nad morzem. „Gazeta Gdańska" 1937. nr 161, s. 8. MANIKOWSKA 2010: Ewa Manikowska, Wielka Wojna i zabytki, w: Polskie dziedzictwo kulturowe u progu niepodległości. Wokół Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, red. Ewa Manikowska, Piotr Jamski, Warszawa 2010, s. 21-91. МАНОШКИНА 2015: Галина И.
Маношкина, Казённый завод военных самоходов в Подлипках в годы Первой Мировой войны. „Военная Археология" 2015, nr 5, s. 38-44, https://historykorolev.ru/archives/1428. MECHANISZ 1985: Janusz Mechanisz, Jerzy Lalewicz. Szkic biograficzny, Suwałki 1985. MĘŻYŃSK11983: Andrzej Mężyński. Biblioteka
Polska w Paryżu. Rys historyczny, zbiory, dzień dzisiejszy, „Przegląd Bib lioteczny" 1983, nr 1, s.
13-25. MICHALSKA 2000: Małgorzata Michalska. Katolicki Uniwersytet Lubelski. Monografia architektoniczno-historyczna ze społu zabudowy, Lublin 2000, praca magisterska napisana na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL. MICKIEWICZ 1908: Władysław Mickiewicz, Muzeum Mickiewiczowskie, „Przegląd Biblioteczny" 1908, nr 3-4, s. 175-188. MIKA 2017: Grzegorz Mika, Od wielkich idei do wielkiej płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury, Warszawa 2017. MILER 1998: Jacek Miler. Działalność Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości na terenie Rosji, „Cenne - Bez cenne - Utracone" 1998. nr 1. s. 10-11. MILEWSK11968: Witold Milewski, Elektrometalizacja, Warszawa 1968. 371
MINORSK11953: San Minorski, Próba oceny architektury polskiej okresu 1918-1939, „Architektura" 1953, nr 12. s. 297-308. MOROZEWICZ 1920 3. Μ. [Józef Morozewicz], Rozpisanie konkursu na budowę gmachu, „Sprawozdania Państwowego Instytutu Geologicznego", 1920, z. 1. s. 97. MOROZEWICZ 1921 3. Μ. [3ózef Morozewicz], Budowa własnego gmachu, „Sprawozdania Państwowego Instytutu Geolo gicznego" 1921, z. 2-3, s. 317. MOROZEWICZ 1930: 3ózef Morozewicz, Działalność Państwowego Instytut Geologicznego wraku 1929, Warszawa 1930. MOROZEWICZ 1933: 3ózef Morozewicz, Działalność Państwowego Instytut Geologicznego w roku 1932, Warszawa 1933. MOROZEWICZ 1938: 3ózef Morozewicz, Życie Poloka w zaborach i odzyskanej ojczyźnie (1865-1937), Warszawa 1938. MRÓWCZYŃSKI 2001: Tadeusz Mrówczyński, Architekci warszawscy podczas okupacji, w: Fragmenty stuletniej historii 1899-1999. Ludzie - Fakty - Wydarzenia. W stulecie organizacji warszawskich architektów, red. Tadeusz Barucki et al„ Warszawa 2001, s. 95-102. MURCZYŃSKI 2000: Stanisław Murczyński, Pierwszy rok okupacji Warszawy, w: Fragmenty stuletniej historii 1899-1999. Ludzie - Fakty - Wydarzenia. W stulecie organizacji warszawskich architektów, red. Tadeusz Barucki et al. Warszawa 2001, s. 150-152. NAKONIECZNY 2016: Ryszard Nakonieczny, Architektura Sosnowca w latach 1945-2015. Wybrane zagadnienia 70-letniej tradycji, w: Sosnowiec. Obraz miasta i jego dzieje, red. Antoni Barciak, Andrzej T. Jankowski, Sosnowiec 2016, t. 2. s. 385-419. НАЩОКИНА 2011: Мария В. Нащокина, Московский модерн. Санкт Петербург 2011. NIEM03EWSK11929: Lech Niemojewski, О
warszawskiej architekturze, „Świat" 1929, nr 35, s. 7. NIEMOJEWSKI 1934A: Lech Niemojewski, Dwie szkoły polskiej architektury, „Przegląd Techniczny" 1934, nr 26, s. 808-816. NIEM03EWSKI1934B: Lech Niemojewski, Ku syntezie trzech pokoleń, „Kurier Warszawski" 1934, nr 352, s. 17-18. NIEM03EWSKI
1938-1945: Lech Niemojewski, Wspomnienie pośmiertne. Marian Lalewicz (1876-1944). „Rocznik Towa rzystwa Naukowego Warszawskiego" 1938-1945, nr 31-38, s. 212-214. NIEWIADOMSK11906: Eligiusz Niewiadomski, Tradycyjny skandal. Z powodu konkursu na wiadukt, „Nowa Gazeta" 1906, nr 122, s. 2-3. НИКИТИН
2014: Юрий А. Никитин, Выставочная архитектура России XIX - начала XX в., Санкт Петербург 2014. НОВИКОВА 2018: Ольга Г. Новикова, Акт государственной историко-культурной экспертизы выявленного объекта культурного наследия. Здание Казенного завода военных самоходов британской компании „Бекос", 1917
г, архитектор Μ.С. Лялевич. Москва 2018, https://gukn.mosreg.ru/download/document/955265. OLENDEREK 2011: Зоаппа Olenderek, Łódzki modernizm i inne nurty przedwojennego budownictwa. 1.1: Obiekty uży teczności publicznej, Łódź 2011. OLSZEWSK11967: Andrzej K. Olszewski, Nowa forma w architekturze
polskiej 1900-1925, Wrocław 1967. OMILANOWSKA1991A: Małgorzata Omilanowska, Most i wiadukt księcia Józefa Poniatowskiego, Warszawa 1991. OMILANOWSKA 1991B: Małgorzata Omilanowska, Działalność Mariana Lalewicza w Petersburgu, „Przegląd Wschodni” 1991, nr 1, s. 113-132: poprawiona wersja w: eadem.
Budowanie na obcej ziemi, Kraków 2016, s. 57-75. OMILANOWSKA 2004: Małgorzata Omilanowska. Polscy architekci w
uczelniach petersburskich wiatach 1814-1918. „Biu letyn Historii Sztuki" 2004, nr 3-4, s. 351-373. OMILANOWSKA 2005: Małgorzata Omilanowska. Działalność polskich architektów w Cesarstwie Rosyjskim w XIX i po czątku XX wieku. „Pinakotheke" [Moskwa] 2005, nr 20-21, s. 76-85. OMILANOWSKA 2008: Małgorzata Omilanowska. Architekt Stefan Szyller 1857-1933. Warszawa 2008. OMILANOWSKA 2010: Małgorzata Omilanowska. Polish Architects from the St. Petersburg Academy ofArchitecture and the Institute of Civil Engineers, „Centropa" 2010, nr 1. s. 14-30. OMILANOWSKA 2016: Małgorzata Omilanowska. Odbudowa Kalisza po zniszczeniach 1914 roku, „Biuletyn Historii Sztuki" 2016, nr 4. s. 663-687. OMILANOWSKA 2019: Małgorzata Omilanowska. Gdyńska „architecture militaris" autorstwa Mariana Lalewicza, „Porta Aurea" 2019. s. 114-141. 372
OMILANOWSKA 2020.· Małgorzata Omilanowska, Marian Laiewicz ijego przebudowa Biblioteki Polskiej w Paryżu, w: Pa ragonie. Pasaże sztuki. Studia ofiarowane Lechosławowi Lameńskiemu. red. Elżbieta Błotnicka-Mazur, Anna Dzierżyc-Horniak, Magdalena Howorus-Czajka, Lublin 2020, s. 135-156. OMILANOWSKA 2021A: Małgorzata Omilanowska, The Seat of the Polish Library in Paris and its Alterations, „Polish Libra ries" 2021, s. 128-176. OMILANOWSKA 2021B: Małgorzata Omilanowska, Pierwsza siedziba Sejmu II Rzeczpospolitej. Addenda et corrigenda, „Biuletyn Historii Sztuki" 2021, nr 1, s. 119-152. OMILANOWSKA-KILJAŃCZYK 2022A: Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk, Architekt-urzędnik w służbie rosyjskiej. Antoni Jabłoński Jasieńczyk (1854-1918), Warszawa 2022. OMILANOWSKA-KILJAŃCZYK 2022B: Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk, Pałac Staszica. Warszawa 2022. PAKIZER 2004: Angelika Pakizer, Architektura budynków koszarowych Marynarki Wojennej projektu Mariana Lalewicza na Oksywiu. Gdańsk 2004, praca magisterska napisana na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego. PASIECZNY 1994: Robert Pasieczny. Klasycyzm akademicki w twórczości Mariana Lalewicza, w: Klasycyzm i klasycyzmy. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa, listopad 1991, Warszawa 1994. s. 205-209. PASIECZNY 1996: Robert Pasieczny, Gusta kupca Mertensa, w: De Gustibus. Studia ofiarowane przez przyjaciół Ta deuszowi Stefanowi Jaroszewskiemu z okazji 65. rocznicy urodzin, red. Robert Pasieczny, Antoni Ziemba, Warszawa 1996, s. 202-211. PASIECZNY 1998: Robert Pasieczny, Klasycyzm rosyjski początku XX wieku. Zarys
genezy stylu. „Biuletyn Historii Sztuki", Warszawa 1998, nr 1-3, s. 121-133. ПЕРЕТЯТКОВИЧ 1908: Мариан Перетяткович, Почтовый ящик, „Зодчий" 1908, nr 32, s. 298. ПЕРЕТЯТКОВИЧ 1910: Мариан Перетяткович, Отзыв комиссии судей по конкурсу эскизных проектов доходного дома инж.-техн. И. И. Пирогова в
С.-Петербурге, „Зодчий" 1910, nr17. s. 181-184. PEZDA 2013: Janusz Pezda, Historio Biblioteki Polskiej w Paryżu w latach 1838-1893, Kraków 2013. PIĄTEK 2022: Grzegorz Piątek, Gdynia obiecana. Miasto, modernizm, modernizacja 1920-1939, Warszawa 2022. PIECHOTKA 2000: Kazimierz Piechotka, Ostatnie lata
niepodległości i czas okupacji, w: Fragmenty stuletniej historii 1899-1999. Ludzie - Fakty - Wydarzenia. W stulecie organizacji warszawskich architektów, red. Tadeusz Barucki et al„ Warszawa 2001, s. 133-143. PIERWIASTEK SWOJSK11920: Pierwiastek swojski w monumentalnej architekturze polskiej,
„Przegląd Techniczny" 1920, nr12, s. 64-65 ПЕТЕРБУРГСКИЙ МЕТРОПОЛИТЕН 2013: Петербургский метрополитен. Из прошлого в будущее, авт.-сост. Вла димир Г. Авдеев, Санкт-Петербург 2013. POLITECHNIKA WARSZAWSKA 1925: Politechnika Warszawska 1915-1925. Księga pamiątkowa. red. Leon Staniewicz. War szawa
1925. PRÓSZYŃSK11934: Kazimierz Prószyński, Sztuka magistracka, „Pion" 1934, nr 5. s. 9-10. PRÓSZYŃSK11993; Jan Pruszyński, Profesor Marian Laiewicz (1876-1944), „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki" 1993, z. 1, s. 57-70. PRUSZYŃSKI 2006: Jan Pruszyński, Profesor Marian Laiewicz i Towarzystwo
Opieki nad Zabytkami Przeszłości, „Spot kania z Zabytkami" 2006, nr 6, s. 12-14. PRZECISZEWSKI 2011: Paweł
Przeciszewski, Warszawa. Prawosławie i rosyjskie dziedzictwo. Warszawa 2011. PSZCZÓŁKOWSKI 2011: Michał Pszczółkowski, Toruńska architektura XX wieku. Toruń 2011. PSZCZÓŁKOWSKI 2014: Michał Pszczółkowski, Architektura Brześcia nad Bugiem w latach II Rzeczypospolitej. „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki" 2014, z. 3, s. 5-32. PSZCZÓŁKOWSKI 2015: Michał Pszczółkowski. Architektura użyteczności publicznej II Rzeczypospolitej 1918-1939. Funkcja. Łódź 2015. PSZCZÓŁKOWSKI 2016: Michał Pszczółkowski. Kresy nowoczesne. Architektura na ziemiach wschodnich II Rzeczypo spolitej 1921-1939, Łódź 2016. PSZCZÓŁKOWSKI 2017: Michał Pszczółkowski, Architektura szkolna II RP, Łódź 2017. 373
PSZCZÓŁKOWSKI 2020: Michał Pszczółkowski, Dwanaście kryształowych orłów, Toruń 2020. PUŁASK11948: Franciszek Pułaski, Biblioteka Polska w Paryżu w latach 1893-1948, Paryż 1948. ПУНИН 1971: Андрей Л. Пунин. Повесть о ленинградских мостах, Ленинград 1971. PURCHLA 1986: Засек Purchla, Jan Zawiejski. Architekt przełomu XIX i XX wieku, Warszawa 1986. RADZIK 2003: Tadeusz Radzik, Obiekty sportowe Krynicy do roku 1939, „Almanach Sądecki" 2003, nr1, s. 40-48. REGULSK11964: Janusz Regulski, Straż Obywatelska m. st. Warszawy w październiku 1939 r, „Rocznik Warszawski" 1964, t. 5, s. 262-296. REWSK11929: Zbigniew Rewski, Pałac Raczyńskich w Warszawie, obecnie siedziba Ministerstwa Sprawiedliwości. War szawa 1929. REWSKI / ZINSERLING 1936: Zbigniew Rewski, Borys von Zinserling, Pałac Ministerstwa Sprawiedliwości w Warszawie, Warszawa 1936. ROGUSKA1977: Roguska Jadwiga, Koło Architektów w Warszawie [1899-1904-1934], „Kwartalnik Architektury i Urbanis tyki" 1977, nr 3. s. 237-244. ROGUSKA 1982: Jadwiga Roguska. Warszawskie echa nowych koncepcji zabudowy czynszowej na początku XX w„ w: Architektura dawno a współczesność, Warszawa 1982 (Studia i Materiały do Teorii i Historii Architektury i Urbanisty ki. 16], s. 85-101. ROGUSKA 1993: Jadwiga Roguska, Architekci Polacy w kręgu petersburskich neoklasycystów. w: Przed Wielkim Jutrem. Sztuka 1905-1918. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa, październik 1990, Warszawa 1993, s. 76-77. ROGUSKA 2001: Jadwiga Roguska, Kolonia Profesorska na Warszawskiej Skarpie - geneza, historia, zagadnienia prze kształceń, „Prace Naukowe
Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej" 2001.1.1, s. 85-105. ROGUSKA 2003: Roguska Jadwiga. Ewolucja układów przestrzennych, planów i form warszawskich kamienic w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku, „Prace Naukowe Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej" 2003, t. 3, s. 65-80. ROGUSKA 2004A: Jadwiga Roguska. Domy wielorodzinne - kamienice w okresie międzywojennym: kontynuacje, trans formacje, nowe rozwigzania, w: Kamienica w krajach Europy Północnej, red. Maria Sołtysik, Gdańsk 2004, s. 426-450. ROGUSKA 2004B: Jadwiga Roguska, Warszawskie kolonie willowe lat 20. XX wieku. Symbioza zachodnioeuropejskich zasad urbanistycznych i rodzimej formy architektonicznej, „Urbanistyka. Międzyuczelniane Zeszyty Naukowe" 2004, nr 8, s. 31-47. ROGUSKA 2018: Jadwiga Roguska, Petersburskie wątki w warszawskiej twórczości architektonicznej Mariana Lalewicza, w: Polscy i rosyjscy architekci w XIX i XX wieku, red. Jerzy Malinowski, Irina Gavrash, Warszawa-Toruń 2018 (Sztuka Europy Wschodniej", 6], s. 133-154. ROGUSKA / WRONA 2018: Jadwiga Roguska, Stefan Wrona, Kadra nauczająca Wydziału Architektury Politechniki War szawskiej - sztafeta generacji, indywidualności, zespołowych wysiłków i dokonań, w: 100 lat Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej 1915-2015. Nauczyciele, red. Jadwiga Roguska, Stefan Wrona, Warszawa 2017, s. 15-97. ROMANIAK 2005; Wojciech Romaniak, Wybrane zagadnienia urbanistyki i architektury w województwie pomorskim w latach 1920-1939, Warszawa 2005. ROZBICKA 2011: Małgorzata Rozbicka, Józef Handzelewicz [1880-1963]. Architekt, inżynier-
ceramik i przemysłowiec, „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki" 2011, z. 1. s. 102-128. РОЗЕНБЕРГ 1916: Александр Розенберг, Проект городской Алафузовской больницы на 600 кроватей, „Зодчий” 1916, пгЗЗ, s. 300-305. RUTKOWSK11929: Szczęsny Rutkowski, Polska architektura współczesna. „Tygodnik Ilustrowany" 1929, nr 49, s. 946-947. SEMADEN11929/1930, Tadeusz Semadeni, Międzynarodowy turniej hokejowy w Krynicy, „Zima" 1929/1930, nr 2, s. 14-15. СИМОНОВ 2016: Николай С. Симонов, Развитие электроэнергетики Российской империи: предыстория ГОЭЛРО, Москва 2016. SITO 2007: Jakub Sito, Warszawski pałac Sanguszków w rękach Heinricha Brühla, w: Wokół Sanguszków. Dzieje, sztuka, kultura. Materiały I Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej, 29-30 czerwiec 2006, Ratusz, Muzeum Okręgowe w Tar nowie, red. Józef Skrabski, Barbara Bułdys, Tarnów 2007, s. 129-146. SKRUDLIK1924: Mieczysław Skrudlik. Budowniczy odrodzonej Polski, „Gazeta Poranna" 1924, nr 219, s. 2. 374
СМИРНОВА 2013: Тамара Μ. Смирнова, Польские общества в Санкт-Петербурге: конец XIX - начало XX века, Санкт-Петербург 2013. SOCHANIEWICZ 1921: Kazimierz Sochaniewicz, Sprawa rewindykacji archiwów i mienia kulturalnego Polski do Rosji. „Wschód Polski" 1921, nr 6-7, s. 238-260: nr 8-9, s. 361-383; nr 10-12, s. 531-561. SOŁTYSIK 1993: Maria 0. Sołtysik. Gdynia miasto dwudziestolecia międzywojennego. Urbanistyka i architektura. War szawa 1993. SOWIŃSKA 2013; Danuta Sowińska, Lalewicz Marian (1876-1944), w: Słownik biograficzny techników polskich, t. 24, red. Józef Piłatowicz, Warszawa 2013, s. 82-85. SOWIŃSKA 2016: Danuta Sowińska, Lalewicz Marian (1876-1944). Architekt, reprezentant akademickiego klasycyzmu, profesor Politechniki Warszawskiej. „Historia i Świat. Czasopismo naukowe Instytutu Historii i Stosunków Międzynaro dowych Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach" 2016, t. 5, s. 338-341. SOWIŃSKA 2019: Danuta Sowińska, Lalewicz Marian (1876-1944) architekt, reprezentant akademickiego klasycyzmu, profesor Politechniki Warszawskiej, w: Słownik biograficzny Południowego Podlasia i Wschodniego Mazowsza, t. 3, red. Józef Piłatowicz, Katarzyna Maksymiuk, Hanna Swieszczakowska, Siedlce 2019, s. 91-95. SPIS NAUCZYCIEL11924: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminariów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych, red. Zygmunt Zagórowski, Lwów-Warszawa 1924. SPÓŁDZIELCZOŚĆ MIESZKANIOWA 1938: Spółdzielczość mieszkaniowa w Polsce. 1.1: Spółdzielnie mieszkaniowe, War szawa 1938; t. 2: Spółdzielnie mieszkaniowo-budowlane.
Warszawa 1937. SPRAWOZDANIE FWK1938: Sprawozdanie Funduszu Kwaterunku Wojskowego 1927-1937, Warszawa 1938. STASIAK 1996: Marek Stasiak, Gmach dawnego Oddziału Państwowego Banku Rolnego w Lublinie (proj. Mariana Lalewicza). Kilka uwag na kanwie zakończonych prac modernizacyjno-konserwatorskich, „Lubelszczyzna" 1996, nr 1, s. 155-158. STEFAŃSKI 2003: Krzysztof Stefański, Atlas architektury dawnej Łodzi, Łódź 2003. STEFAŃSKI 2009: Krzysztof Stefański, Ludzie, którzy zbudowali Łódź. Leksykon architektów i budowniczych miasta (do 1939 roku). Łódź 2009. STEFAŃSKI 2018: Krzysztof Stefański, Lata międzywojenne, w: Krzysztof Stefański, Błażej Ciarkowski, Modernizm w ar chitekturze Łodzi XX wieku, Łódź 2018. STRUMIŁŁO 1999: Krystyna Strumiłło, Banki w przestrzeni publicznej śródmieścia Łodzi, „Kwartalnik Architektury i Urba nistyki" 1999, z. 1-2, s. 49-56. STRZYGOWSK11923: Józef Strzygowski. Nowe Horyzonty, tłum, i wstęp Marian Lalewicz, „Południe" 1923, nr 5, 25-33. SZANIOR 1896: Franciszek Szanior, Skwer około pomnika Kopernika. „Ogrodnik Polski" 1896, nr 4, s. 83-84. SZERLE 2020: Monika Szerle, Między klasykę a awangardę. Szpital Morski na Oksywiu projektu Mariana Lalewicza, „Studia Historica Gedanensia" 2020, s. 278-292. SZMITKOWSKA 2014: Agata Szmitkowska, Architekt Zdzisław Męczeński 1878-1961. Białystok 2014. SZPOTAŃSK11928: Tadeusz Szpotański, Zamierzenia inwestycyjne Warszawy na rok budżetowy 1928/9. „Kronika War szawy" 1928, nr 4, s. 1. ШТИГЛИЦ / ЛЕЛИНА 2003: Маргарита С. Штиглиц. Валентина И. Лелина, Мария А. Гордеева, Борис Μ. Кириков, Памятники промышленной
архитектуры Санкт-Петербурга, Санкт-Петербург 2003. TEATR NARODOWY 1924: Teatr Narodowy w Warszawie, red. Komitet Odbudowy Teatru Narodowego. Warszawa 1924. TOŁŁOCZK01919: Kazimierz Tołłoczko, Gmach Sejmu Ustawodawczego, „Roboty Publiczne" 1919, nr 2, s. 35-41. TOMICZEK 1997: Marek Tomiczek, Willa w Zalesiu, „Murator" 1997, nr 10. s. 48-51. TOMICZEK 2015: Marek Tomiczek. Juliusz Nagórski 1887-1944. Monografia architekta, Warszawa 2015. TRYBUŚ 2012: Jarosław Trybuś, Warszawa niezaistniała. Niezrealizowane projekty urbanistyczne i architektoniczne Warszawy dwudziestolecia międzywojennego. Warszawa 2012. USAKIEWICZ 2007: Edward Usakiewicz, Wspomnienia o profesorze Marianie Lalewiczu. „Kwartalnik Architektury i Urba nistyki" 2005. z. 3-4, s. 201-205. 375
WAGNER 1998: Agata Wagner, Niezrealizowane plany Mariana Lalewicza rozbudowy Politechniki Warszawskiej na Polu Mokotowskim, „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki" 1998, z. 4, s. 343-352. WAGNER 2010: Agata Wagner, Gmach Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie - przestrzenno-architektoniczne odniesienia Mariana Lalewicza do „klasycyzmów" w architekturze polskiej. „Kwartalnik Architektury i Urba nistyki" 2010, z. 4, s. 88-102. WAGNER 2011: Agata Wagner, Styk trzech dzielnic Warszawy: Śródmieścia, Mokotowa i Ochoty w okresie międzywo jennym - wpływ podziału własnościowego (państwo, wojsko, miasto) na typ realizowanej architektury, „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki" 2011, z. 3, s. 61-92. WARSZAWA 1929: Warszawa. Ku upamiętnieniu dziesięciu lat samorzgdu stolicy w niepodległej Polsce 1918-1928, War szawa 1929. WARSZAWSKA SZKOŁA 1967: Warszawska szkoła architektury 1915-1965. 50-lecie Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, red. Lech Kłosiewicz, Warszawa 1967. WASIUTYŃSK11928: Aleksander Wasiutyński, Przebudowa węzła kolejowego warszawskiego w dziesięcioleciu 1918-1928, „Inżynier Kolejowy" 1928, nr 11, s. 395-406. WĄSOWSKI2008: Paweł Wąsowski, Architektura wielorodzinnych domów spółdzielni budowlano-mieszkaniowych w War szawie w okresie międzywojennym (1918-1939), „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki" 2008, z. 1. s. 28-45. WĄSOWSKI 2010: Paweł Wąsowski, Przejawy ekspresjonizmu w architekturze domów wielorodzinnych spółdzielni bu dowlano-mieszkaniowych w Warszawie w okresie międzywojennym XX wieku, „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki" 2010, z. 1-2,
s. 126-137. ВЕРНЕР / БАЛИНСКИЙ 1902: Μ. Вернер [Merry A. Werner], Петр Балинский, Проект сооружения электрической железной дороги большой скорости, соединяющей Имперские жел. дороги с Финляндскими в связи с устройством сети городских электрических трамваев в г. С.-Петербурге. Искусственные
сооружения и ти пы станций, Санкт-Петербург 1902. WĘDZIAGOLSKI1928А: Paweł Wędziagolski, Gmach Państwowego Banku Rolnego. Nowe dzieło prof. Μ. Lalewicza, „Architektura i Budownictwo" 1928, z. 9, s. 319-346. WĘDZIAGOLSKI 1928B: Paweł Wędziagolski. Z działalności Państwowego Banku Rolnego w
dziedzinie budownictwa, „Architektura i Budownictwo” 1928, nr 9, s. 347-354. WIECZORKIEWICZ 1939: A. W. [Antoni Wieczorkiewicz], Zabytek i regulacja, „Kurier Warszawski" 1939, nr 204 (wyd. por.}, s. 13. WIERZBICKA 1991: Bożena Wierzbicka. Budynki Sejmu i Senatu, Warszawa 1991. WIERZBICKA 1993A:
Bożena Wierzbicka. Sejm i Senat. Architektura i wnętrza. Warszawa 1993. WIERZBICKA 1993B: Bożena Wierzbicka, Niezrealizowana dzielnica sejmowa na Ujazdowie, w: Skarpa Warszawska. Ma teriały z sesji naukowej Warszawa 28-29 maja 1993, red. Bożena Wierzbicka, Warszawa 1993, s. 77-83. WIERZBICKA 1997:
Bożena Wierzbicka, Sejm i Senat. Architektura i wnętrza, Warszawa 1997. WIERZBICKA 1998: Bożena Wierzbicka, Gmachy i wnętrza sejmowe. Warszawa 1998. WIŚNIEWSKI 2003: Michał Wiśniewski, Ludwik Wojtyczko. Krakowski architekt i konserwator zabytków pierwszej połowy XX wieku. Kraków 2003. WOLMAR 1925:
Adam Wolmar, Pałac Raczyńskich. „Kurier Warszawski" 1925, nr 194, s. 5. W0LMAR 1926: Adam Wolmar, Po odnowieniu pałacu
Staszica, „Kurier Warszawski" 1926, nr 188, s. 11. WOŁKOWICZ / PERYT 2019: Stanisław Wołkowicz, Tadeusz Μ. Peryt, Sto lat Państwowego Instytutu Geologicznego zarys historii materialnej. „Przegląd Geologiczny" 2019, nr 7, s. 507-518. WOŹNICK11928: Stanisław Woźnicki, Architektura, „Sztuka i Praca" 1928, nr 17-20, s. 50-56. ZACHWATOWICZ 1934: Oan Zachwatowicz, Regulacja placu Bankowego w Warszawie według projektu Corozziego, „Biu letyn Historii Sztuki i Kultury" 1934, nr 3, s. 174-179. ZACHWATOWICZ 1953: Oan Zachwatowicz, Lalewicz Marian, w: Encyklopedia Współczesna. Warszawa 1953. s. 162-164. ZACHWATOWICZ 1967: Oan Zachwatowicz. Katedra historii architektury, w: Warszawska szkoła architektury 1915-1965. 50-lecie Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, red. Lech Kłosiewicz, Warszawa 1967, s. 158-174 ZACHWATOWICZ 1971: Oan Zachwatowicz, Lalewicz Marian, w: Polski słownik biograficzny. Wrocław-Warszawa-Kraków 1971,1.16, s. 413-414. 376
ZACHWATOWICZ 1984: Can Zachwatowicz, Komisjo Rzeczoznawców Urbanistycznych przy Zarządzie Miejskim War szawy Urbanistycznych przy Zarządzie Miejskim Warszawy w latach 1939-1944, „Rocznik Warszawski" 1984, t 17, s. 245-307. ZDZIARSK11922: [Stanisław Zdziarski] St. Zdz., Zwrot pamiątek historycznych. Rozmowa z prof. inż. Skórewiczem. „Kurier Warszawski" 1922, nr 4 [wyd. wlecz.], s. 5-6. ZIELIŃSKA 2010: Alicja Zielińska, Maryna Mineyko. Legendarna białostoczanka zmarła tuż przed 91. urodzinami, „Kurier Po ranny", 2010 https://poranny.pl/maryna-mineyko-legendarna-bialostoczanka-zmarla-tuz-przed-91-urodzinami/ar/ 5349682 ZIELIŃSK11995: Jarosław Zieliński, Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, 1.1, Warszawa 1995. ZIELIŃSK11996: Jarosław Zieliński, Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, t. 2, Warszawa 1996. ZIELIŃSK11996: Jarosław Zieliński, Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, t. 3, Warszawa 1996. ZIELIŃSK11997: Jarosław Zieliński. Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, t. 4, Warszawa 1997. ZIELIŃSKI 2002: Jarosław Zieliński, Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, t. 8, Warszawa 2002. ZIELIŃSKI 2003: Jarosław Zieliński. Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, t. 9. Warszawa 2003: ZIELIŃSKI 2005: Jarosław Zieliński, Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. 1.11, Warszawa 2005. ZIELIŃSKI 2007: Jarosław Zieliński. Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. 1.13. Warszawa 2007. ZIELIŃSKI 2008: Jarosław Zieliński. Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. 1.14, 2008. ZIELIŃSKI 2011: Jarosław
Zieliński. Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, 1.17, Warszawa 2011. ZWOLIŃSK11984: Adam Zwoliński, Marian Lalewicz [1876-1944] [biogram opracowany w ramach serii „Sylwetki profesorów Politechniki Warszawskiej" w Pracowni Historycznej Biblioteki Głównej PW. 1984, nr 15. s. nlb. 1] ŻARNOWSKI 1988: Witold Żarnowski. Roman Walery, w: Polski słownik biograficzny, t. 36, Wrocław-Warszawa-Kraków 1988, s. 579-580. ЖДАНОВ 2017: Андрей Μ. Жданов. Метрополитен Петербурга. Легенды метро, проекты, архитекторы, художники и скульпторы, станции, наземные вестибюли, Санкт-Петербург 2017. ŻENCZYKOWSK11938: Wacław Żenczykowski, Roboty konstrukcyjne przy przebudowie gmachu Sądu Okręgowego na pl. Krasińskich w Warszawie. „Przegląd Budowlany" 1938, nr 11, s. 613-619. Internet http://www.artrz.ru/search/JlnneBH4/1804870421.html http://people-archive.ru/character/marian-stanislavovich-lyalevich https://spbarchives.ru/bridges_2_4 https://www.citywalls.ru
Summary Marian Lalewicz (1876-1944). Architect of Petersburg and Warsaw It goes without saying that Marian Lalewicz is an essential presence in the history of architecture: in Petersburg in the early 20th century, and Warsaw of the Second Polish Republic. His adult life was split down the middle into two well-nigh equal parts: while sharing his time between Petersburg and Warsaw, many aspects of his life were different - yet many remained similar: his family, his professional career as an architect, extraordinary public commitment to assorted current and essential matters, and a multitude of activities, not least of them teaching. Born on November 21st 1876 in Vilkaviskis (in what used to be the Congress Kingdom of Poland and is now Li thuania], he spent his childhood and teenage years in Suwałki, where his father was a physician. Having taken his final secondary school exams in 1895, he left to study in Petersburg, following in the footsteps of his elder brother Gerzy, eminent composer and pianist in lateryears. Marian would spend 23 years in the Russian Empire's capital. This is also where he graduated from the Academy of Fine Arts in Leon Benois' masterclass: earned professional qualifica tions and developed early experience; succeeded in building a professional career as an architect and university pro fessor; gained recognition in the professional community; entered several dozen architectonic competitions, winning seven of them; erected multiple edifices, some of which significantly altering the cityscape of the town on the River Neva: achieved much as a public
activist by joining i.a. campaigns otherthan directly associated with the architecture community, such as activities to support historical monument conservation, or care for mothers and children. The October Revolution would destroy the world he lived and worked in. In face of the threat of terror and upco ming fundamental social-and-political changes, he decided to leave Petersburg (known as Petrograd already at the time] and the chaos-ridden country. While the choice of a new place to live seemed obvious, Lalewicz could not have been certain when making his ultimate decision whether he would be living in a free and independent state. He arrived in Warsaw still occupied by Germans at the time; yet universities were already up and running, the local ar chitects' community consolidating in the face of a new challenge: post-war restoration of the entire country. He would go on to spend the next 26 years in Warsaw, the final five under Nazi occupation during World War II. When arriving in Warsaw as a forty-year-old in 1918, Lalewicz had to begin building his professional standing in a new community from scratch, secure clients and develop professional contacts, supporting his family ail the while. He came through with flying colours, albeit his efforts coincided with strenuous times of Russo-Polish War and the Great Depression of the early 1930s. He enthusiastically joined post-war efforts to restore the country, and construct premises for new authorities in adapted historical buildings; efforts to recover Polish heritage seized by the Russian occupant (brought to a halt
with the signing of the Treaty of Riga]; works to erect edifices for the newly independent state and develop Polish architecture: and - last but not least - educational and historical monument conservation 389
projects. Once the Great Depression had passed, he became visibly less active, closed his architectonic design studio, and began co-operating with his son Witold. Marian Lalewicz was 63 years old when World War II broke out; while not, in all actuality, designing any longer, he continued teaching, and immediately proceeded to record Polish wartime losses. He also channelled his energy into writing two books - the treatise Hellada, and a quadrilingual dictionary of architecture for representatives of the pro fession; both works have been lost. Lalewicz was murdered during the Warsaw Rising, a victim of a mass execution on August 21st 1944. Spanning the years 1902-1939, Marian Lalewicz's architectonic uvre coincided with successive stages in mo dern architecture stylistics, all delineated with relative clarity. During his Russian period, they included Art Nouveau, so-called Northern Art Nouveau (северный модерн) in particular (Russian version of National Romantic style}, as well as neo-Empire and Neoclassicist styles. In his Polish years, his uvre coincided with a quest for new stylistics fora state reborn conforming to national architecture traditions, Neoclassicism, art déco, and functionalist avantgarde propositions. While not all of the varieties or movements trickled over into Lalewicz's work, it was obvious that the rhythm of his stylistic choices played into the ever-changing rhythm of fashions and trends. Marian Lalewicz primarily appears as an architect adhering to classic principles of design. A detailed analysis of his uvre proves that herein we are
encountering a much more complex phenomenon - multiphasal, and suggesting considerable flexibility and capacity for assimilating consecutive fashions and trends in architecture of the first half of the 20th century, albeit it goes without saying that his love for antiquity - and belief that the classic world ought to be the supreme source of inspiration for contemporary architecture - prevailed in his artistic worldview. When graduating from university, Lalewicz was granted a scholarship for a two-year journey across Europe. While his circumstances were, in all likelihood, farfrom easy upon returning to Petersburg, contacts made during university years would swiftly yield money-making proposals. Yet it is notable that the architect would not raise a single building to his own design for another five years, i.e. until 1908. He did send in entries for over a dozen architectonic compe titions - and was a multiple prize winner - yet this most certainly could not have been his pivotal source of income. To add insult to injury, even first-prize wins did not translate into any actual delivery commissions. While employed as a teacher at a number of universities and tutorial courses since 1904, he must have made most of his money as an assistant at one of Petersburg's architectonic offices. The names of his superiors from his time as an apprentice remain unknown until this day; he himself had never mentioned anyone. This allows a supposition that he secured commissions in assistance design and building inspection on the free market from other architects and investors public and
private alike, rather than liaising with a single architect master or a single studio. Teaching was another source of regular income, however meagre. Competition prizes must have also accounted for a significant share of Lalewicz's revenue at the time; he managed to make no less than 10,000 roubles - a substantial amount - in awards over the years 1903-1908. This period in Lalewicz's uvre was also one of seeking an individual style, or rather - of making choices and structuring opinions regarding form and practice. It seems that his having evolved such unambiguous affirmation of antiquity, and recognition of Classicism as a supreme architecture-organising implement, had come about extraor dinarily early, before Neoclassicism and neo-Empire became fashionable in Petersburg, as it were. Lalewicz had in dubitably delved into the classic form repertoire as early as 1906, the style prevalent in the entry he sent in for the State Duma premises design competition, the setting ornamentation he designed jointly with Marian Peretiatkowicz for the Poniatowski Bridge in Warsaw, and the design for a Sytny Market commercial complex in Petersburg. Embarking on collaboration with Peretiatkowicz was most certainly a major stage in Lalewicz's career. Although Peretiatkowicz was the older of the two, both men had set out on their paths of career in architecture well-nigh si- 390 multaneously; one would be hard-pressed to clearly assess who was the more important of the duo. While both were
equally talented, the future would prove Peretiatkowicz to be more efficient in securing prestigious and lucrative commissions. Their 1904-1906 collaboration included participation in five competitions for which they sent in no less than nine joint designs, while seeking awards in other competitions independently. Their ways would soon part, yet they remained friends - and would work as an architectonic tandem several times over the years to come. The nine years between 1909 (when Lalewicz secured his own first clients and began delivering his first serious commissions) and 1918 (when he left Russia) were a truly fruitful time for the architect. Not only did he become fi nancially independent. soon to be wealthy - he also swiftly found himself among the most eminent in the Petersburg architect community. Fierce rivalry and the need to compete with Russian architects notwithstanding, Lalewicz suc ceeded in securing valuable clients, and realising designs in prestigious districts of the Russian state's capital. On October 29th 1912, he was awarded the supreme honorary title conferred by Petersburg's Academy of Fine Arts - "Academic of Architecture” - on request by Leon Benois, Alfred Parland, and Vladimir A. Pokrovsky, the act something akin to the crowning of his professional career. Lalewicz's main architectonic practice at the time involved home design on private commission - tenement hou ses as well as villas and urban palatial buildings. With residential architecture his primary focus, Lalewicz blatantly refused to abandon attempts to secure public commissions.
Success eluded him in this area, however; he managed to secure and deliver a mere three public projects over a decade. He continued participating in architectonic com petitions - yet much less intensely than in his early years; to make matters worse, only one of his entries won first prize, and none were approved for realisation. In recapitulating Lalewicz's Russian period, one cannot help but slightly rectify the image of the scale of his suc cess. It goes without saying that the "Academic of Architecture" title conferred upon him - and appointment as pre sident-elect of the Petersburg Association of Architect Artists - prove that he was appreciated, enjoying trust and authority alike. The aforesaid can be confirmed by several dozen competitions he was juror at. Yet his professional success becomes significantly less impressive if measured in architectural realisations numbers. Lalewicz sent in entries for no less than 23 architectonic competitions (and won first prize in seven). While competitions brought po pularity, reputation and prize money, in Lalewicz's case none yielded an opportunity to erect a building to his own design. Was this the product of something of a dislike shown by the hermetic architectonic community to the inorodtsy. or non-ethnic Russians? Or was Lalewicz simply unlucky? Difficult to say. Everything Lalewicz built in Russia over the pre-Revolution period was based on commissions secured on the free market. In all actuality, he raised no more than around a dozen truly significant buildings: two public structures in Petersburg, one office building
in Moscow, a spa facility in Ust-Narov; the list includes three villas, five streetfront townhouses, and a house of residential quarters for the impoverished. Other realisations - tenement house recon struction and superstructures, factory facilities and collaboration with other architects on the Siberian Bank and Mi nistry of Industry and Trade construction projects - while lucrative, most certainly did not contribute to prestige or position in the professional community. Lalewicz made history as a name in architecture textbooks thanks to his design of the so-called Mertens House, a department store, its images reproduced in all books on early modernist architecture in Russia. Atrue masterpiece of architecture, it is unquestionably modern while keeping faith with classic tradition. Lalewicz was leaving a Revo lution-shaken Russia equipped with extraordinary competencies: teacher, professor and supervisor of university di ploma projects, competition juror, head of an architectonic design studio, and architect specialising in a number of assignment types: designing townhouses, and - primarily - bank buildings. While he never realised any of the designs on his own, thanks to his collaboration with Boris Girshovich, and the multitude of bank designs he authored but never delivered (the vast majority sent in as competition entries), his knowledge of organising project delivery was vast, an advantage he would successfully take advantage of in Poland. 391
Lalewicz swiftly reached high professional standing in Warsaw where he settled in the summer of 1918. The 1920s were an extraordinary intense period in terms of his uvre - he constructed many buildings and produced multiple designs. He would soon refrain from sending in entries for architectonic competitions - the position he carved out for himself in Poland reborn became a guarantee of commissions rolling in. He handled realisations via a highly effi cient office he ran from his home on Górnośląska Street. He employed two full-time architects, colleagues from Pe tersburg times - Tadeusz Pluciński and Mieczysław Popiel. He also gave assignments to students and young graduates of architecture. During early years of Poland's independence, Lalewicz was responsible for renovating and adapting historical state-owned buildings for purposes of new Polish ministries, institutions, and governmental agen cies. He secured multiple commissions in the banking sector, designing over a dozen throughout Poland. Pivotal rea lisations include Warsaw premises of the Polish Geological Institute, Polish State Railways Directorate, and the State Agricultural Bank (Państwowy Bank Rolny). He built a humongous complex of the Navy Command and Barracks in Gdynia. In Paris, he modernised the Polish Library building. Architecture apart, he was active as a teacher, consulting expert, and public activist. Lalewicz’s final decade as an active architect was considerably less intense, economic circumstances having forced him to shut down his design studio. While still working, his son Witold remained
his single full-time employee. As a result of the decline in construction in the wake of the Great Depression, and - in all likelihood - the constantly changing trends in architecture the elderly architect could not, and perhaps did not want to, keep up with, the number of his clients began dwindling. Agricultural Bank managers remained loyal, and he would work on the occasional pri vate commission - first and foremost, however, he remained an extraordinarily active academic teacher and public activist, becoming a more prolific writer than during the previous decade. Lalewicz and his realisations went down in the history of architecture, his contribution to efforts to restore and create public architecture in newly independent Poland proving invaluable. The extraordinary fascination and passion he researched and referenced antiquity with became his auteur foundation for developing architecture which did more than meet contemporaneous preferences and expectations - it turned out to be timeless, remaining an es sential value to urban architecture. He was most certainly talented and creative as well as industrious, well-organised and skilled in communication. It is particularly noteworthy that he had been elected to many offices he held (I.a. president of the Petersburg Asso ciation of Architect Artists - he was notably chosen by his colleagues, most of whom Russian). It goes without saying that he was gifted with competencies making him a good architect, including a sense of form and proportion; excellent drawing skills: and a capacity for organising work responsibilities
for others, and win ning over clients. He was successful in meeting their hopes and expectations, as proven by long-term relations with investors: the Mertens, Kerstens, Shmerko, and Mikhail Soloveychik in Russia; senator Walery Roman, and director of the State Agricultural Bank Wacław Staniszewski in Poland. He spoke several foreign languages: Russian, German and French. He would travel throughout his life: to northern Europe (Sweden, Norway, Finland) and to his beloved South: Greece and Italy, where he focused on artefacts and monuments of antiquity. An avid reader, he had a large library, including numerous architectural title subscriptions. Lalewicz’s true commitment to dozens of public initiatives further prove his amazing community awareness, and re cognition of the needs of the young Polish state. While in all probability, some of the aforesaid activities were designed to boost his professional standing in the community, he remained equally active in periods of no threat to his pro fessional position. Lalewicz’s love for antiquity was by no means the product of his studies at the Petersburg Academy of Fine Arts. He received education in the late 19th century, a time of university curricula being dominated by historicism, involving 392 equal treatment of assorted styles from the past, and selection based on the purpose and location of individual
edifices. It is notable that when working on his final diploma, Lalewicz reached for mediaeval forms grounded in town hall structures in Central and West European architectural traditions - albeit Classicism would have been the better choice for public building in a capital city. Lalewicz's early competition entries are an open display of mastering the form and composition principles for a variety of style eras. Classicism would not become one of his focal fields for creative and research exploration until several years after graduation, around 1906 - to later be referenced as a formal repertoire in a number of redactions, i.a. Neopalladianism and the neo-Empire, in parallel to other stylistic formulae. It would only begin prevailing across all of Lalewicz’s uvre after 1910. Lalewicz was an expert in ancient architecture and art, familiartherewith thanks to personal encounters and re search, as well as studies by other antiquity scholars - he would read and translate their writings into Polish. In La lewicz's architectural design, antiquity became the point of departure and arrival in equal measure, a foundation affording initial assumptions and inspiration in creativity - as well as a framework he found hard to transcend, and one occasionally morphing into a ball and chain. Lalewicz's passion for antiquity - coupled with faith and conviction that it personifies absolute beauty, and developed overthe first decade of his practice - gradually became something of a restriction for the architect, his own imagination ostensibly preventing him from reaching beyond the adopted
dogma; as a result, Lalewicz basically never again attempted any foray outside the schema. Nonetheless, two aspects merit highlighting herein. Firstly, his architecture did evolve, all aforesaid factors regardless. Lalewicz proceeded to abandon his use of orders, pilasters and columns, preserving the symmetry of composition only - albeit even the latter was not necessarily a constant. Walery Roman's villa on Katowicka Street in Warsaw's district of Saska Kępa is a blatant case in point, straying beyond the afore-delineated schema: asymmetrical and freely designed, its form is hugely diverse. While preserving fundamental divisions, albeit most frequently highly simplified, Lalewicz introduced an element of rhythm through ribbing in the façade (no differently to many other architects of the time). Yet it seems that in case of Lalewicz and his uvre, such "progress", or rather an effort to keep up with the dynamic of fashions and trends, ought to be attributed to the influence of the architect's son Witold, and the fact that the two men worked together. Witold would only complete his first independent realisations in 1936, previously developing his practice as an apprentice under his father who secured commissions, all of which signed with his name. All aforementioned fac tors notwithstanding, the young graduate of the Warsaw University of Technology (class of 1933), a product of a com pletely different reality, must have been the source of multiple innovations in his father's contemporaneous designs. The other aspect ties in with the fact that Lalewicz was - first and
foremost - the designer of banks, which re quired a process conforming to specific requirements - functional, tying in with the need to provide the bank's ma nagement and staff with safety and operational efficiency, and the bank's customers with comfort, as well as ideological, demanding that the design accentuate such values as tradition, robustness, durability and security. Clas sicism-derived forms met all aforesaid requirements beautifully, making Lalewicz probably the best-predisposed ar chitect to erect such buildings in the early years of the Second Polish Republic. Marian Lalewicz also specialised in designing office and residential buildings, including special-purpose facilities, such as university dormitories, army barracks, and workers' hostels. Designs of architectural decorative settings for bridges and viaducts produced jointly with constructors stand out in his uvre as well. His commissions would occa sionally include other types of buildings: two hospitals (one actually realised), a church, four schools, and factory buildings. The 1920s were unquestionably the most prolific in Lalewicz's uvre. That was a time of a quest for form for public state architecture in newly independent Poland. Lalewicz's skills a perfect match for such needs. A mature architect, he had no propensity for avant-garde experiments - yet neither was he an arrière-garde traditionalist. He saw the period as a time for continuation rather than revolution. His designs were a wondrous response to state clients' demands. Representing the "centrist art" category, Lalewicz's work met
the expectations of elites in power. 393
Having swiftly abandoned attempts to design the new state's architecture "basing on unpretentious elements", the architect began opting for the universalism, if not globalism, of Classicism. In Lalewicz’s case, issues of historical building restoration and conservations becomes something of a paradox. On the one hand, he was a strong advocate of preserving cultural heritage. Having joined the ranks of the Society for Preserving Monuments of the Past in 1909, he would remain faithful to the pro publico bono organisation until the end of his days. He was active therein as head of the conservation committee, later also as president, despite the or ganisation's significance declining in the face of the ever-more intense development of state services charged with caring for historical monuments. Let me highlight Lalewicz’s part in negotiations regarding the Treaty of Riga, and serving on the committee responsible for recovering artworks from Soviet Russia, not to mention his attendance at an international conference in Athens. On the other hand, as an architect he had never engaged in conservation or restoration works on historical monuments - and one would be hard-pressed to classify the bulk of his works on his torical buildings as restoration or conservation. His commissions included reconstructions, expansions, adaptations, and/or additions, carried out with no conservation studies. Even in case of projects basing on historical findings (re construction of the Staszic Palace a case in point}. Lalewicz would ignore them anyway, believing that the creative aspect takes
precedence over respect for the accomplishments of masters of the past. Marian Lalewicz spent well-nigh his entire life educating future architects, teaching history of ancient architecture and art. While not having produced a palpable community of pupils following in the footsteps of his passions, he was indubitably capable of instilling within them a healthy respect for the heritage of antiquity - an fixed component of the curriculum followed at the Architecture Faculty of the Warsaw University of Technology in the Second Polish Re public. All contemporaneous graduates of architecture attended his lectures - and even if straying far from the Vitruvian Triad in their own uvre, they most certainly owed an excellent point of departure to Lalewicz, along with sound foundations for developing their own creative practice, even if often-times moulded in contradiction to afo resaid principles.
Резюме Мариан Лялевич (1876-1944). Петербургско-варшавский архитектор Мариан Лялевич, несомненно, является важной фигурой как для архитектурной истории Санкт-Петербурга начала XX века, так и Варшавы периода Второй Речи Посполитой. Его взрослая жизнь разделена на две почти равные части -
петербургскую и варшавскую, которые многим отличаются, но также имеют и много общего: семья, профессия архитектора, огромное общественное участие в различных актуальных вопросах и разно образная деятельность, прежде всего преподавание. Родился 21 ноября 1876 года в городе Волковышки. Детство и
юность провел в Сувалках. где его отец был врачом. После окончания гимназии в 1895 году он отправился учиться в Санкт-Петербург, следуя по стопам своего старшего брата Ежи, впоследствии известного композитора и пианиста. В столице Российской импе рии он провел 23 года. Там он завершил обучение в
Академии художеств в мастерской Леонтия Бенуа, получил профессиональную квалификацию и первый опыт, укрепил свой профессиональный авторитет как архи тектор и преподаватель, добился признания в обществе, принял участие в нескольких десятках архитектур ных конкурсов и выиграл семь из них, возвел
множество зданий, в том числе те, которые существенно изменили ландшафт Санкт-Петербурга, и многое сделал как общественный деятель, занимаясь не только деятельностью, связанной с архитектурным сообществом, но и охраной исторических памятников, заботой о матери и ребенке. Октябрьская революция
разрушила мировой порядок, в котором он жил и работал. Столкнувшись с угрозой террора и грядущими фундаментальными социально-
политическими изменениями, он решил покинуть Санкт-Петербург (тогда уже Петроград) и уехать из страны, охваченной хаосом. Выбор нового места житель ства был очевиден, хотя в момент принятия решения Лялевич не был уверен, что приедет жить в свободное, независимое государство. Он приехал в Варшаву,
когда город все еще находился под немецкой оккупацией, но в городе уже работали университеты, а местное архитектурное сообщество консолидировалось перед лицом новой задачи - восстановления страны после войны. Следующие 26 лет он провел в Варшаве, послед ние пять из которых пришлись на период
немецкой оккупации во время Второй мировой войны. Когда в 1918 году в возрасте 42 лет он приехал в Варшаву, ему пришлось с самого начала строить свою профессиональную позицию в новой среде, приобретать клиентов и развивать профессиональные контакты, в то же время неся ответственность за содержание
своей семьи. Ему это удалось с большим успехом, хотя ра ботать пришлось в сложное время советское-польской войны и экономического кризиса начала 1930-х годов. С большой самоотдачей он участвовал в послевоенном восстановлении страны, строительстве резиденций власти в приспособленных исторических
зданиях, в деятельности, связанной с восстановлением польского 395
наследия, захваченного российским захватчиком, завершившейся подписанием Рижского договора, строи тельством зданий для нового государства и созданием архитектуры независимой Польши, и, наконец, охраной памятников истории и культуры и преподаванием. После Великой депрессии его активность резко
снизилась, он закрыл свое архитектурное бюро и начал работать со своим сыном Витольдом. В начале Второй мировой войны ему было 63 года, он уже фактически не проектировал, но продолжал преподавать и сразу же занялся документированием польских военных потерь. Он также сосредоточился на работе над
двумя книгами - трактатом «Эллада» и терминологическим словарем для архитекторов на четырех языках; эти работы были утеряны. Мариан Лялевич был убит во время Варшавского восстания в ходе массовой казни 21 августа 1944 года. Архитектурное творчество Лялевича, осуществляемое между 1902 и 1939 годами,
наложилось на довольно отчетливые этапы в стиле современной архитектуры. В российский период это был модерн, особенно так на зываемый северный модерн, то есть русский вариант национального романтизма, а также стили неоампир и неоклассицизм. В польский период это был поиск нового стиля для
возрождающегося государства в тра дициях отечественной архитектуры, неоклассицизм, арт-деко или функционалистские предложения аван гарда. Не все эти разновидности и направления проявились в творчестве Лялевича, но, конечно, ритм его стилистических решений следовал за меняющимся ритмом моды и
тенденций. Мариан Лялевич предстает прежде всего как архитектор, придерживающийся классических принципов проектирования.
Точный анализ его творчества показывает, что мы имеем дело с гораздо более сложным, многофазным явлением, свидетельствующим о значительной гибкости и способности перерабатывать сме няющие друг друга моды и тенденции в архитектуре первой половины XX века, хотя любовь к античности и убежденность в
превосходстве классического мира как источника вдохновения для современной архитек туры, несомненно, доминировали в его художественном мировоззрении. По окончании учебы Лялевич получил стипендию для двухлетнего путешествия по Европе. По возвра щении в Санкт-Петербург его ситуация, вероятно, была
нелегкой, но связи, завязавшиеся еще в студенческие годы, вскоре привели к предложениям заработка. Следует, однако, помнить, что в течение следующих пяти лет, то есть до 1908 года, архитектор не построил ни одного здания по своему проекту. Он участвовал в де сятке архитектурных конкурсов, завоевав
множество призов, но это, конечно, не могло быть его основным источником дохода. Хуже того, даже завоевание первых премий не приводило к получению заказов на реали зацию проектов. Начиная с 1904 года, он работал преподавателем в нескольких вузах и на курсах, но основ ным источником его дохода,
должно быть, была работа ассистентом в одном из архитектурных бюро в Санкт-Петербурге. До сих пор не удалось установить, у кого он практиковал, сам он никогда об этом не упо минал. Это позволяет предположить, что он не был постоянно привязан к одному архитектору или архитек турной мастерской, а
выполнял заказы на вспомогательные проектные работы и надзор за строительством, полученные на открытом рынке
от различных архитекторов и инвесторов, как частных, так и государственных. Преподавательская работа также была источником стабильного, хотя и небольшого, дохода. Конечно, значи тельным доходом в это время были также призы на конкурсах; в период с 1903 по 1908 год ему удалось зара ботать таким образом значительную сумму - в общей сложности не менее 10 000 рублей. Этот период в творчестве Лялевича был также временем поиска собственного стиля, точнее, выбора и формирования взглядов на форму и стиль. Кажется, что кристаллизация столь однозначного утверждения античности и признания классицизма как высшего инструмента упорядочивания архитектуры произошла у него исключительно рано, в некотором смысле еще до того, как в Петербурге возникла мода на неоклассицизм и неоампир. Лялевич, несомненно, обратился к репертуару классических форм уже в 1906 году; в этом стиле 39Ф выполнен его конкурсный проект здания Государственной Думы, а также декорации Понятовского моста
в Варшаве и торгового комплекса на Сытнинской площади в Санкт-Петербурге, спроектированного со вместно с Марианом Перетятковичем. Безусловно, важным событием в его карьере стало установление сотрудничества с Перетятковичем. Хотя Перетяткович был старшим, оба архитектора начинали свой путь в
профессии практически параллельно, и невозможно однозначно оценить, кто из них был более важен в этом тандеме. Они были одинаково талант ливы, хотя будущее показало, что Перетяткович был более успешен в получении престижных и прибыльных заказов. Их сотрудничество в 1904-1906 годах включало участие
в пяти конкурсах, для которых они разрабо тали не менее девяти совместных проектов; в этот же период они участвовали и в других конкурсах незави симо друг от друга. Вскоре оба стали независимыми, но, безусловно, остались друзьями, и в последующие годы они еще несколько раз работали вместе в
профессиональной сфере. Девять лет между 1909 годом, когда Лялевич обрел первых собственных клиентов и начал выполнять пер вые серьезные заказы, и 1918 годом, когда он покинул Россию, были очень плодотворным временем для ар хитектора. Он не только добился материальной независимости и за несколько
лет стал состоятельным человеком, но также очень быстро превратился в одну из самых значимых фигур в петербургском архитек турном сообществе. Несмотря на огромную конкуренцию и необходимость соперничать с русскими, Лялевичу удалось привлечь хороших заказчиков и реализовать свои проекты в престижных
районах столицы России. Своего рода венцом его карьеры стало присвоение ему 29 октября 1912 года высшего
почетного звания, при суждаемого Санкт-Петербургской Академией художеств - академика архитектуры, которое было присвоено по ходатайству Леонтия Бенуа, Альфреда Парланда и Владимира А. Покровского. Основной архитектурной деятельностью Лялевича в то время было проектирование домов по част ным
заказам. Он строил как большие доходные дома, так и виллы и городские дворцы. Жилая архитектура стала основой его профессиональной деятельности, но, конечно, он не оставлял попыток получить заказы на об щественные здания. Однако это удавалось ему гораздо хуже - за десятилетие он получил заказ и
воплотил в жизнь всего три проекта в этом секторе. Он также принимал участие в архитектурных конкурсах, но не так интенсивно, как в первые годы, и. что еще хуже, только один конкурс закончился его победой, и ни один проект не был направлен на реализацию. Подводя итоги русского периода творчества
Лялевича, необходимо несколько пересмотреть свое пред ставление о масштабах его успеха. Безусловно, звание академика архитектуры и избрание его президентом Санкт-Петербургского Общества архитекторов-художников свидетельствует о том, что он пользовался боль шим уважением, доверием и авторитетом.
Это подтверждает также количество десятков конкурсов, на которых он выступал в качестве судьи. Однако его профессиональный успех, измеряемый количеством архитектурных проектов, не впечатляет. Лялевич участвовал по меньшей мере в 23 архитектурных конкурсах [в семи из них архитектор стал обладателем
первых премий]. Конкурсы обеспечивали популярность, репутацию и призовые доходы, но в случае Лялевича это не
привело к строительству здания по собственному проекту. Было ли это связано с неприязнью герметического архитектурного сообщества к «инородцам», то есть неэтническим русским, или Лялевичу просто не повезло? Сложно сказать. Все. что он построил в России до революции, было результатом заказов, полученных на свободном рынке. Фактически он возвел лишь несколько значительных зданий: два общественных здания в Санкт-Петербурге, один административный корпус в Москве и санаторий в Усть-Нарове, а также три виллы, пять парадных до ходных домов и дом с жильем для бедных. Другие реализации - перестройки и пристройки каменных домов, фабричных зданий и сотрудничество с другими архитекторами при строительстве Сибирского банка и Ми нистерства промышленности и торговли, несомненно, обеспечили важный источник дохода, но не укрепили его авторитет в обществе. 397
Лялевич вошел в учебники истории архитектуры со своим проектом универмага Мертенса, который вос производится во всех книгах по архитектуре раннего модернизма в России. Это настоящий шедевр архитек туры - глубоко современный, но верный классической традиции. Он покинул охваченную революцией Россию,
имея прекрасные навыки: учителя, преподавателя и руководителя дипломных проектов, судьи кон курсных судов, главы архитектурного бюро и архитектора, специализирующегося на нескольких типах задач - проектировании каменных домов и, прежде всего, банковских зданий. Ни одно из них он не выполнил само
стоятельно, но благодаря сотрудничеству с Борисом Гиршовичем и множеству собственных нереализованных проектов для банков, большинство из которых было подготовлено для конкурсов, он обладал большим знанием их организации, которое успешно использовал в Польше. В Варшаве, где он поселился летом 1918
года, Лялевич быстро завоевал высокий профессиональный ав торитет. 1920-е годы были чрезвычайно интенсивным временем для его работы, он много строил и много проектировал. Он быстро отказался от участия в архитектурных конкурсах, а положение, которое он завоевал в столице возрождающейся Польши,
гарантировало ему достаточное количество заказов. Он выполнял их благодаря эффективно работающему бюро, которое находилось в его доме на ул. Гурносленской. В нем по стоянно работали два архитектора, коллеги с петербургских времен - Тадеуш Плучиньский и Мечислав По— пель. Кроме того, он давал работу
студентам и молодым выпускникам архитектурных факультетов. В первые годы после восстановления
независимости Польши он отвечал за реконструкцию и адаптацию исторических государственных зданий для новых польских министерств, учреждений и правительственных организаций. Он выиграл множество заказов в банковском секторе, спроектировав более десятка из них по всей Польше. Среди его наиболее важных
проектов - варшавская штаб-квартира Государственного геологического инсти тута, Дирекция польских государственных железных дорог и Сельскохозяйственного банка. В Гдыне он возвел огромный комплекс штаба флота и военно-морских казарм, а в Париже модернизировал здание Польской библиотеки. Помимо
архитектурной деятельности, он занимался преподавательской, экспертной и обще ственной деятельностью. Последнее десятилетие архитектурной деятельности Лялевича было гораздо менее интенсивным. Эко номическая ситуация вынудила архитектора закрыть свое бюро. Он продолжал создавать, но на постоянной
основе работал только его сын Витольд. Снижение интенсивности строительного движения после экономи ческого кризиса, а также, вероятно, изменение тенденций в архитектуре, за которыми стареющий архитектор не мог, а возможно, и не хотел следить, означало, что круг его клиентов значительно сократился.
Руководство Сельскохозяйственного банка оставалось верным клиентом, он также иногда получал частные заказы, но прежде всего он продолжал оставаться очень активным академическим преподавателем и общественным ак тивистом и чаще, чем в предыдущее десятилетие, брался за перо. Лялевич и его проекты
вошли в историю архитектуры, а его вклад в работу по восстановлению и созда нию государственной архитектуры
возрожденной Польши является очень ценным. Увлеченность и страсть, с которой он исследовал и перерабатывал античность, послужили основой для создания архитектуры, которая не только отвечала вкусам и ожиданиям того времени, но и обладала качеством вневременное™, благодаря которому она и сегодня представляет собой важную ценность в архитектуре городов. Он был, безусловно, талантлив, креативен, но также очень трудолюбив, хорошо организован и одарен коммуникативными навыками. Стоит помнить, что многие функции, которые он занимал, были возложены на него в результате выборов {например, он был избран президентом Ассоциации архитекторов-художников Санкт-Петербурга своими коллегами, большинство из которых были русскими). Он также, несомненно, обладал навыками, которые делали его хорошим архитектором, такими как чувство 398 формы и пропорций, отличный рисунок, способность организовывать работу других и завоевывать
расположение заказчиков. Он оправдал их надежды и ожидания, о чем свидетельствуют его долгосрочные от ношения с одними и теми же инвесторами: Мертенс, Керстен, Шмерко или Михаил Соловейчик - в России, се натор Валерий Роман или директор Государственного сельскохозяйственного банка Вацлав
Станишевски в Польше. Он владел несколькими иностранными языками - русским, немецким и французским. На протяжении всей своей жизни он много путешествовал как по северу Европы - в Швецию, Финляндию, Норвегию, так и по лю бимому югу - в Грецию и Италию, где основное внимание уделял памятникам
античности. Он много читал, имел большую библиотеку, подписывался на многие архитектурные журналы. Его огромное участие в десятках общественных инициатив также свидетельствует о его большой социальной открытости и понимании по требностей молодого польского государства. Несомненно, некоторые из этих
мероприятий были направлены на поддержку укрепления его профессионального положения в обществе, но он был не менее активен и в те периоды, когда его профессиональному положению ничего не угрожало. Любовь Лялевича к античности отнюдь не возникла в результате его обучения в Санкт-Петербургской
Академии художеств. Он получил образование в конце XIX века, а в то время в программе школы все еще до минировал историзм, который заключался в равном отношении к различным стилям прошлого и их выборе в зависимости от функции и местоположения здания. Знаменательно, что в своем дипломном проекте
Ляле— вин обратился к средневековым формам, сложившимся в архитектурной традиции Центральной и Западной Европы для зданий
ратуш, хотя в случае столичного общественного здания классицизм был бы более уместен. Первые конкурсные проекты Лялевича стали демонстрацией его владения формами и композиционными принципами различных стилевых эпох. Классицизм появился в сфере его творческих и исследовательских интересов лишь через
несколько лет после окончания учебы, примерно в 1906 году, а затем использовался в качестве формального репертуара в нескольких редакциях, включая неопалладианство и неоампир, па раллельно с другими стилистическими формулами. И только после 1910 года он почти безраздельно завладел творчеством
Лялевича. Лялевич хорошо разбирался в античной архитектуре и искусстве. Он знал это как из личных наблюдений и собственных исследований, так и из исследований других специалистов по античности, чьи работы он читал и переводил на польский язык. В архитектуре античность была для Лялевича и точкой
отправления, и целью. Это была основа, позволявшая ему сформулировать первоначальные предположения и вдохновение в своем творчестве, но в то же время это были рамки, за которые ему было трудно выйти и которые иногда становились для него оковами. Эта страсть к античности, вера и убежденность в том.
что она является во площением абсолютной красоты, сформировавшиеся в первое десятилетие его профессиональной деятель ности, со временем стали для архитектора своего рода ограничением, как будто его воображение не позволяло ему выйти за рамки принятой догмы; это заставляло его, в принципе, больше
не пытаться выйти за такие определенные рамки. Однако следует отметить два аспекта. Первый заключается в том,
что в 1930-е годы его архитектура действительно изменилась. Он отказался от использования ордеров, пилястр и колонн, оставив композицию симметричной, хотя и не всегда. Это видно, например, по вилле Валерия Романа на улице Катовицкой в районе Саска-Кемпа в Варшаве, которая не вписывается в эту схему: она асимметрична и свободно скомпонована, с очень разнообразным блоком. Он оставил членения, хотя в целом очень упро щенные, и ритмизировал высоту с помощью ребер (как и многие другие архитекторы того времени]. Однако кажется, что этот «прогресс», или. скорее, следование изменениям моды и тенденций в случае с работами Лялевича, был обусловлен влиянием на него его сына Витольда и его совместной с ним работой. Первые са мостоятельные работы Витольда появляются только в 1936 году. До этого он работал и практиковался у своего отца, который получал заказы и подписывал все проекты. Уже сформировавшийся в другой реальности, 399
молодой выпускник Варшавского технологического университета 1933 года, тем не менее, безусловно, был источником многих инноваций в проектах своего отца того времени. Второй аспект заключается в том, что Лялевич был в первую очередь дизайнером банков, а это требовало действовать в соответствии с
определенными требованиями, как функциональными, связанными с обеспече нием безопасности, эффективной организацией работы руководства и персонала, а также комфортом кли ентов. так и идеологическими, требующими, чтобы в дизайне подчеркивались такие ценности, как традиции, солидность, долговечность
и безопасность. Формы, заимствованные из классицизма, очень хорошо отвечали этим требованиям, а Лялевич был, вероятно, самым предрасположенным для проектирования зданий такого типа архитектором в первые годы Второй Речи Посполитой. Мариан Лялевич также специализировался на проектировании офисных и
жилых зданий, в том числе специального назначения - общежитий, казарм или домов для рабочих. В его творчестве также есть архитек турные проекты мостов и виадуков, созданные в сотрудничестве с инженерами-конструкторами. Иногда среди выполненных им заказов появлялись и другие типы зданий, например,
две больницы (одна из которых была построена], одна церковь или четыре школьных и заводских здания. Самыми плодотворными в творчестве Лялевича были 1920-е годы. Это было время поиска формы для го сударственной архитектуры возрождающейся республики, и мастерство Лялевича как нельзя лучше соот
ветствовало этим потребностям. Будучи уже зрелым художником, он не был склонен к авангардным экспериментам, но
и не был арьергардным традиционалистом. Для него это было время преемственности, а не революции. Его архитектура была отличным ответом на требования государственного заказчика. Про екты Лялевича попадали в категорию «среднего искусства», удовлетворяя ожидания элиты властей. Он бы стро оставил
попытки создать архитектуру нового государства «на основе доморощенных элементов» и сделал выбор в пользу универсализма или даже глобализма классицизма. Вопрос реставрации и консервации в случае с Лялевичем выглядит довольно парадоксально. С одной стороны, он решительно выступал за сохранение
культурного наследия. Вступив в Общество по охране па мятников прошлого в 1909 году, он оставался верен этой общественной организации до конца своей жизни. Он участвовал в ее деятельности в качестве главы комитета по охране памятников, а затем и председателя несмотря на то, что Общество теряло свои
позиции перед лицом все более развивающихся государственных служб по охране наследия. Стоит также вспомнить о его участии в переговорах по Рижскому договору и его более поздней деятельности в комиссии по возвращению произведений искусства из Советской России или его участии в международной
конференции в Афинах. Однако, с другой стороны, как архитектор он никогда не занимался консервацией или реставрацией исторических зданий, а все его работы с историческими зда ниями нельзя отнести к категории реставрации или консервации. Это были перестройки, ремонты, расшире ния, адаптации,
дополнения, выполненные без проведения консервационных исследований. И даже если они основывались на исторических выводах
(например, реконструкция дворца Сташица), Лялевич все равно их игнорировал, считая творческий элемент более важным, чем уважение к труду предшественников. Почти всю свою жизнь Мариан Лялевич учил будущих архитекторов, проводя занятия по истории архи тектуры и древнего искусства. Он не оставил после себя ощутимой группы учеников, продолжающих его увле чения, но ему, несомненно, удалось привить уважение к наследию античности, что, несомненно, было важным элементом образования на архитектурном факультете Варшавского политехнического университета времен Второй Речи Посполитой. Его лекции слушали все выпускники школы того времени, и даже если они далеко отходили от витрувианских принципов в своих работах, у них, несомненно, была, благодаря Лялевичу, хоро шая отправная точка и основа для развития собственной творческой позиции, во многих случаях созданной 4Q0 в противовес этим принципам.
Indeks osób A Bielelubski Nikołaj 70 Abdul-Ahad-Chan 54 Biełogrud Andriej 247 Choynacka Halina zob. Lalewicz Halina z d. Libecajt Adamowiczówna Antonina 24 Aigner Chrystian Piotr 153, 316, 318 Aleksandra Fiodorowna, cesarzowa Rosji 120 Alafuzow Iwan 123 Biernacki Kazimierz ТП Birnbaum Izydor 212 Choynacki Stanisław Fabian 343 Choynowski Jan 255 Błaszczyk Dariusz 253 Błotnicka-Mazur Elżbieta 170, 290 Christianowicz Wasilij 73 Bobrowska-Jakubowska Ewa 184 Bobrowski Konstantin 118 Bocage François-Adolphe 120 BogomolecA. 127,128 Ciechanowski Edward 28 Andrzejaczek Tadeusz 355 Apuchtin Aleksandr 173 Arieszew Piotr 74 Bohdanowicz Karol 203 В Badeni Ignacy 163 Bagajewa Jelizawieta 141 Bajazitow Ataułła 54 Bała Józef 284 Balińska Zofia z d. Śniadecka 31 Baliński Jan 31 Baliński Michał 31 Baliński Piotr (Балинский Пётр И.} 31, 32 Ballenstedt Adam 189,231 Ballogh Wiktor 284 Bania Zbigniew 153 Baraniewski Waldemar 28, 32,189. 191, 336 Barański Andrzej 349 BardtTraugot 61,304 Baron Olga 14 von Baumgarten Jewgienij (фон Баумгартен Евгений EJ 253 Bąbiak Grzegorz 22 Bienua Aleksandr 71 Bienua Leontij 47, 56. 74. 81,120 Bienua Nikołaj 40 Bernardazzi Aleksandr 76 Betge Kurt 127 Biegański Piotr 161,181, 334, 354 Bojemski Aleksander 276 Boniecki Adam 21 Boreyko Józef 234 Borowik Aneta 347. 348 Botkin Boris 118 Botkin Michaił 71, 74 Ciarkowski Błażej 17 Claude Costantini et Michel Regembal, biuro architektoniczne 188 Corazzi Antonio 157,158,160,161,163, 173,177,178,179,180, 270, 349, 354 Cukierman 163 Cunningham Isabella Maude zob. Lalewicz Isabella Maude Cybichowski Stefan 189, 231 Cywiński
Wacław 283 Czapelski Marek 168 Bott Iraida (Ботт Ираида К.) 108 Boullée Étienne-Louis 253 Czarnecki Władysław 217, 294 Czermiński Wiesław 299 Bourgeois Emil 184 Bremer Jan 248 D Brühl Heinrich 166 Brumfield William Craft 17, 353 Brykowski Ryszard 337 Bubyr'Aleksiej 41,57 Budkiewicz Konstanty 332 Budrewicz Olgierd 355 Bulsa Michał 293 Bunin Michaił (Бунин Михаил С.) 74 Buraczewski Adolf 28 Bychowski Dawid 82 Bystrienin Walentin 75 c Ciesielski Czesław 234 Chłapowski Alfred 184 Chłopecki Jerzy 236 Chojnowski Ludomir 137 Dąbrowski Jan 277, 353 Dąbski Jan 331 Dickstein Alfred 326, 342 Diernow Nikołaj 92 Dionizetti Gaettano 23 Dmitrijew Aleksandr 32 Dubinski Michaił 41 Dublet Claude 183 Dworakowski Jacek 245 Dygat Antoni 254, 348 □ziekoński Józef Pius 68. 201 Dzierżanowski Juliusz 192 E Eisert Emil 349 Ennenberg Abram 39 Epstein Herman 163 401
F Hertz Anna z d. Poznańska 297 Faralski Jan 158 Hertz Jakub 297 HeurichJan 28,174 Faryna-Paszkiewicz Hanna 17, 290 Faszczewski Tadeusza Prus 181,182, 332 Faure Élie 326 Feine Louis 184 Feliński Roman 260 Fidiasz 135 Filasiewicz Stanisław 204, 348 Fiodorow Siergiej (Федоров Сергей Г.] 64 Fiszer Józef 334 Fomin Iwan 120 Francastel Pierre 325 Franciszek Florentczyk 187 Freyssinet Eugène 325 G Gadon Lubomir 183,184 Gajtkowska Daria 17 Gałęzowski Stefan 59, 64,142 van Gameren Tylman 166 Gay Jan Jakub 252,349 Geppener Maksim 41 Gesellius, Lindgren Saarinen, biuro architektoniczne 64 Gierszewski Zbigniew 284 Gieszwiend Aleksandr 40 Ginc [Hine] Grigorij 119 von Gogen Aleksandr 56, 347 Golimont Andrzej 17 Gołoński Andrzej 163 Gonckiewicz (Honckiewicz) Jewgienij 127 Grabowska Ludwika z d. Lalewicz 21 Grabowski Feliks 21 Graniczny Marek 203 Grinberg Aleksandr 117 Gromow Aleksandr 113 Grunfeld Hugo 293 Grygiel Tomasz 17 Grzegorek Grzegorz 293 Grzybowska Nepomucyna z d. Kosińska 22 Grzybowski Wojciech 22 Guerquin Bohdan 334 Guimard Hectore 49 Gürtler Alfred 163 Gurżejenko A. Μ. 41 Η 4Q2 Handzelewicz Józef 348 Hènard Eugène 61 Hènard Eugène 61, 263 Hirszowicz (Girszowicz) Boris 112,113 Hoffman Karol 28 Horyd Zygmunt 272, 234 Husarski Wacław 281 Kirste Ludwik Kazimierz 68 Klein Aleksandr 65 Klein Alexander 353 Kłopotowski Edmund 299 Kniaziew Lew 117 Kniażycka Tatiana (Княжицкая Татьяна В.} 75 Knöbel Johann Friedrich 166 Knorre Jewgienij 32 Kognowicki Franciszek 28 Idźkowski Adam 281 Iljin Lew 57 Iwanow Aleksandr 90 Iwanow-Szyc Iłłarion 41. 42 J Jabłoński Antoni 158,166 Jabłoński
Władysław 29,192 Jagodziński Zenon 342 Jakimowicz Konstanty 192 Jakowlew S. J. 41 Janczewski Edward 202 Kołokołow Nikołaj 130 Kondakow Siergiej (Кондаков Сергей Η.) 32 Koniecki Boris 59 Koniecpolski Stanisław 153 Konstanty Pawłowicz, wielki książę 166 Konstantynów Dariusz 17, 334 Kontkiewicz Marian 192, 233, 254 Korduba Piotr 17 Korngold Lucjan 270, 271 Korotyński Władysław 163 Jankowski Karol 229, 233 Jaroszewski Tadeusz S. 153,166 Korzeniowski Józef 331, 332 Kosińska Magdalena 222 Kosmowski Władysław 158 Jastrzembski Władysław 127 Jauch Joachim Daniel 166 Jawornicki Antoni 192, 233, 261, 349 Jedlicki Marian Z. 333 Kossowski Maciej Dariusz 333 Kotarbiński Miłosz 333 Kotow Grigorij 71 Jessen Hans 120 Jung Juliusz 297 Jurgielewicz Kiejstut 184,185,186 К Kaczyńska Alicja 9,12. 21. 22. 34, 35, 36.149, 260, 342, 343, 355 Kafarski Stanisław 334 Kakowski Aleksander 185 Kamiński Zygmunt 334 Kamsetzer Jan Chrystian 156 Kaniewa Marija (Канева Мария И.) 108 Karazin Nikołaj 32 Kersten Andriej (ur. Edelman} 100 Kersten Friedrich Wilhelm 14,125,126 Kersten Lidia 99,101 Kiciński Andrzej 254 Kiriczenko Jewgienija (Кириченко Евгения И.} 17 Kirikow Boris (Кириков Борис Μ.) 13, 17, 42. 43. 47, 48, 49, 54, 56, 64, 89. 90, 91, 92, 94.102,103,105,108, 110,126, 240, 353 Kirikowa Ludmiła (Кирикова Людмила А.} 92,112 Kowalczyk Jerzy 337 Kowalski Antoni 284 Kowalski Zbigniew 203 Kozłowski Karol 166 Kraskowski Stefan 127 Krassowski Czesław W. 233 Kraushar Aleksander 163 Kelles-Krauze Bohdan 170 Kriaczkow Andriej 41 Kriwcowa Tatiana 57 Kropiwnicki Alfons 153 Królikowski Stanisław 331 Kriczinski
Stefan 56,121 Kryżanowski Dmitrij 57, 58 Krzesińska Matylda 347 Krzysztofik Jakub 297 Krzyżanowski Konrad 306 Krzyżanowski Wacław 253 Kubiak Szymon Piotr 17, 314, 343 Kulkiewicz Jan 270 Kunicki Stanisław K. 70 Kurbatow Władimir (Курбатов Владимир Я.] 135 Kutrzeba Stanisław 185 Kuzniecow Wasilij 87,108 Kwiczała Henryk 35. 260, 342
Kwiczała Natalia z d. Radlińska 35, 342 Kwiatkowska Maria I. 156 L Lachert Bohdan 334 Lalewicz Agnieszka z d. Mayer vel Majer 21 Lalewicz Aleksander 22 Lalewicz Aleksandra Antonina z d. □racz vel Dratz 21 Lalewicz Anna Maria z d. Wyszomirska 343 Lalewicz Apolonia Aleksandra Wanda 22 Lalewicz Franciszek Walenty 21 Lalewicz Halina z d. Libecajt, 2° voto Choynacka 343 Lalewicz Isabella Maude, z d. Cunningham 343 Lalewicz Janina 24 Lalewicz Jerzy Kazimierz 24 Lalewicz Józef Seweryn 22 Lalewicz Józefa z d. Grzybowska 22 Lalewicz Kazimierz 9 Lalewicz Kazimierz Jan 24 Lalewicz Kazimierz Józef Antoni Lalewicz Kornelia Balbina z d. Hejnikowska 22 Lalewicz Ludwika zob. Grabowska Ludwika Lalewicz Maria Janina Jadwiga z d. Radlińska Lalewicz Lalewicz Lalewicz Lalewicz Matylda zob. Szanior Matylda Michał 22 Rozalia z d. Ruszczyńska 22 Salomea z d. Dobiecka 22 Lalewicz Seweryn 22 Lalewicz Stanisław 23 Lalewicz Stanisław Walenty Józef 22 Lalewicz Stefania zob. Sempołowska Stefania Lalewicz Walenty Maciej 22 Lalewicz Waleria Zenobia z d. Rode 23 Lalewicz Wanda Cecylia 22 Lalewicz Wiktor Walenty Jakub 22 Lalewicz Witold 39, 284, 310, 314, 334, 341. 343, 357 Lalewicz Władysław Jan Nepomucen 22 Lalewicz Zygmunt Walerian 24 Lameński Lechosław 17 Landau-Gutenteger Gustaw 212 Lauterbach Alfred 162 Le Vau François 183 Le Vau Louis 183 Ledoux Claude-Nicolas 237, 238, 240, 241, 243, 246, 247, 253 Leszczyński Bogusław 332 Leśniakowska Marta 348 Lewi Zigfrid 43 Mikołaj II, cesarz Rosji 120 Milewski Witold 278 Miller Romuald 189,299 Minkiewicz Eugeniusz 255 Minkiewicz Witold 231 Minorski Jan 16, 334,
354 Leykam Marek 201 Libecajt Halina zob. Lalewicz Halina Mischal Leon 284 Molin Gustaw 94 Lidwal Fiodor 54. 56,120 Lilpop Franciszek 233 Monoyer [Monnoyer] Leon 119 Mopuaie Leon zob. Monoyer Leon Linde Hubert Ignacy 248 Lipski Władimir 40 Morozewicz Józef 193,199, 200, 202, 203 Moszyński Józef 64 Mościcki Ignacy 176, 283 Liszniewski Aleksandr 61, 65. 91 Loewe Kazimierz 192 Lorentowicz Michał 255 Lorentz Stanisław 341 Lubelski Mieczysław 157 Lubomirski Stanisław Herakliusz 166 Lucca della Robbia 97 Ł Łobocki Jan Modest 234 Łoza Stanisław 13,14, 347 Łukomski (Loukomski) Gieorgij (Лукомский Георгий KJ 17, 353 Μ Makarow Michaił 92 Malangiewicz Władysław 299 Malinowski 310 Maliński Paweł 164 Małczyński Mieczysław 308 Manoszkina Galina (Маношкина Галина И.} 127 Marcoin Helena 156 Markow Nikołaj 116,121 Męczeński Zdzisław 193 Mączyński Franciszek 193 Mechanisz Janusz 24 Mejsner Aleksandr 59 Melcer Robert Fridrich 72 Mertens Friedrich Ludwig st. 105 Mertens Friedrich Ludwig mł. 105 Mertens Sofija 105 Mertens Wilhelm Friedrich 97 Messel Alfred 108 Mężyński Andrzej 183 Miasojedow Piotr 94 Michalski 284 Michalski Feliks 68 Michalski Mieczysław 267 Mickiewicz Władysław 184 Mika Grzegorz 17 Mrówczyński Tadeusz 341, 342 Murczyński Stanisław 334 N Nachman Pawieł 51 Nagórski Juliusz 193 Najman Jan 299 Narutowicz Gabriel 282 Naszczokina Marija (Нащокина Мария BJ 61 Neuman Ernest 274 Neuman Szymon 274 Niemojewski Lech 14, 354 Nieniewski Apoloniusz 68 Niewiadomski Eligiusz 68, 70 Noakowski Stanisław 323 Novalsetti Goffredo 23 Nowakowski Tadeusz 342 Nowikowa Olga (Новикова Ольга Г.} 127,128
Nowotny Bogumił 234 O Obolenski Leonid 331 Olenderek Joanna 297 Olszewski Andrzej K. 16, 355 Omilanowska (Omilanowska-Kiljańczyk) Małgorzata 13,14,16, 27, 28, 29, 31. 68.166.173,181,183,189. 201, 234 Ossoliński Jerzy 166 Osthaus Karl 326 Otto Zygmunt 180. 226 P Paczkiewicz Zdzisław 284 Padlewski Józef 59, 65 Pakizer Angelika 236.240 Palladio Andrea 87 Paprocki Henryk 29 403
Parland Alfred 81 Pasieczny Robert 8, 9.13,15,16, 97, 199, 200, 202, 353 Peretiatkowicz Marian (Перетяткович Мариан MJ 13, 41, 42, 43, 45, 47, 48, 51, 56, 59, 61, 64, 68, 70, 78, 81.102,116,117,120, 240, 247, 315 Perret Auguste 325 Purchla Jacek 191 Q Quarenghi Giacomo 16, 247 R Sieczkowski Tadeusz 284 Siemionów 93 Siemionowa Aleksandra (Семенова Александра BJ 75 Siennicki Jerzy 297 Sierafimow Siergiej 119 Sierafimow Wasilij 59 Sierk Lew 127 Radlińska Natalia zob. Kwiczała Natalia z d. Radlińska Sikorski Wincenty 50, 65 Simonow Nikołaj (Симонов Николай CJ 31 Radlińska Maria zob. Lalewicz Maria z d. Radlińska Sinan Kodża 56 Siuzor Pawieł 47,123 Radlińska Michalina Wincenta z d. Osipow 35 Skąpski Feliks Gan Nepomucen Bernard 22 Radlińska-Szolc Maria 35 Radliński Wiktor 35 Skórewicz Kazimierz 158,191, 336 Skrudlik Mieczysław 253 Radliński Władysław 35 Radziszewski Idzi 171 Rafael Santi 135 Sieńdziński Ludomir 155 Sławski Roger 189 Słomiński Zygmunt 171 Piotr I Wielki, cesarz Rosji 75,110 Piotrowski Mikołaj 332 Rastieriajewa Jelizawieta 57 Piotrowski Stanisław 297 Piotrowski Zdzisław 284 Rat'kow-Rożnow Boris 94 Rieth Otto 108 Smirnowa Tamara (Смирнова Тамара MJ 142 Sochaniewicz Kazimierz 331, 332 Sokołow Pawieł 73 Piranesi Giovanni Battista 253 Pirogow Iwan 89, 91 Rode Bogumił Ernest 23 Rode Waleria Zenobia zob. Lalewicz Waleria Zenobia Perrot F. 184 Perykles 135 Peryt Tadeusz Μ. 193 Pezda Janusz 183 Piaseozny Bogdan 236 Piątek Grzegorz 220 Piercow Aleksandr 61 Pieriedierij Grigorij 130 Piętrowa Olga (Петрова Ольга BJ 92,112 Piłsudski Józef 8, 234, 242, 304, 325 Pitagoras 135
Platon 135 Pluciński Tadeusz 116,121, 213, 284 Pniewski Bohdan 168 Pokotiłowa Marija 87 Pokrowski Władimir A. 28,41,81 Pokrowski Władimir N. 28,173,179 Poliklet 135 Pomierancew Aleksandr 28,56,71 Popiel Mieczysław 213, 284 Popiołek-Rosskamp Małgorzata 17 Porębski Kazimierz 234, 235 Pospieszalski Marian 231 Poznański Izrael 297 Prachow Adrian 181 Prieobrażenski Michaił 28 Pretro Ippolit 64 ProskuriakowŁawr 70 Pszczółkowski Michał 14,16,17,194, 199, 201, 204, 217, 219, 224, 229, 290, 293, 348 Raczyński Kazimierz 156 Rateau Armand Albert 188 Rode Wiktoria z d. Romanowska 23 Rogóyski Bronisław 150,192 Roguska Jadwiga 13,15.16.17, 58. 61, 97, 257, 260. 263, 265, 348, 353 Roman Walery 304, 305, 306, 356 von Ropp Edward 332 Rozbicka Małgorzata 348 Rozenberg Aleksandr (Розенберг Александр) 123 Rozwadowski Зап Michał 185 Ruciński Kazimierz 231 Rutkowski Szczęsny 16 Ruszczyć Ferdynand 333 Ruszczyńska Rozalia zob. Lalewicz Rozalia Rybin Iwan 41 s Saintenoy Paul 120 Pruszyński Jan 13, 21. 341, 349 von Salis Arnold 326 Samojłow Anatolij 51 Sawicki Tymoteusz 253 Semkowicz Władysław 332 Przybylski Czesław 189,190,191,192, 193, 223, 229, 231, 297 Sempołowska Stefania z d. Lalewicz 22 Ptaszycki Stanisław 331, 332 Semadeni Tadeusz 311 Serlio Sebastiano 172 Pszenicki Andrzej 71, 74,141,142 Pułaski Franciszek 173,184,187,188 404 Punin Andriej (Пунин Андрей Л.] 70, 74 Sokołowski Ludwik 276 Sołodownikow Gawriił 59 Sołowiejczyk Albiert 112 Sołowiejczyk Michaił 85, 93, 356 Sołtysik Maria Jolanta 236, 238, 245, 288 Sosnowski Oskar 193, 233, 349 Sowińska Danuta 348 Stabrowski Kazimierz 306 Stanisław
August Poniatowski, król Polski 332 Stanisław Leszczyński, król Polski 332 Staniszewski Wacław 273 Staszic Stanisław 176 Stiefanowicz Andriej 181 Stefański Krzysztof 17, 212, 297 Stengel Lorenz 119 Stifelman Henryk 57 Strasburger Henryk 331 Strzygowski Josef 323, 356 Surwiłło Mieczysław 299 Susłow Władimir 43 Szanior Franciszek 282 SzaniorJan 21 Szanior Tadeusz 189 Szanior Matylda z d. Lalewicz 21 Szerle Weronika 288 Szczuko Władimir 247 Szelążek Adolf Piotr 331
Szewczykowski Wacław 278 Wasilkowski Władimir 74 Szętkowski Tadeusz 284 Szklawier Gawriił 93 Wasiutyński Aleksander 276 Szmierko Abram 82 Szmierko J. Μ. 93 Wasyl Szujski 181 Weinraub Aleksandr 127 Weiss Stanisław 57 Szmierko Riwka 130 Szmitkowska Agata 193 Weker Wacław 266,275 Werner Merry A. 32 Szretter Eugeniusz 28 Sztrauch August 94 Szujska Jekatierina 181 Wędziagolski Paweł 16, 28, 213, 217, 231, 232, 252, 276, 277, 353, 354, 358 Szujski Dmitrij 181 Wieczorkiewicz Antoni 182 Wielopolski Aleksander 166 Wierzbicka Bożena 189 Szujski Wassilij zob. Wasyl Szujski Szulc Anton 14,125 Szyller Stefan 29, 31, 36, 68, 70,191, 201, 202 Szyszko-Bohusz Adolf 16. 28, 229, 231, 336, 354 ś Śliwiński Hipolit 189 Śniadecki Jędrzej 31 Świerczyński Rudolf 334 Świrski Jerzy 234, 235, 236 T Thomas de Thomon Jean-François 16,199, 246, 247, 253 Thorvaldsen Bertel 281 Tillinger Zygmunt 347,348 Tołłoczko Kazimierz 158,189 Tołwiński Mikołaj 68 Tołwiński Tadeusz 231,233,349 Tomaszewski Leonard 231, 284 Tomaszewski Wacław 231 Tomiczek Marek 193, 273, 348 Tomiszko Antonij 28 Tomorowicz Stefan 200 Tournelle Franciszek 270 Troupianski Jaków 85, 87 Trybuś Jarosław 17, 301 U Urban Halina 203 Usakiewicz Edward 12,149,150.213, 215, 274. 284, 287, 355 Wierzbicki Jerzy 299 Wirrich Ernst 123 Wiśniowski Teofil 156,164,181, 248, 297, 299 Witaszczyk Beata Wittig Edward 283 Władowski Aleksandr 43 Wojciechowski Jarosław 297 Wojciehowski Stanisław 283 Wojtyczko Ludwik 189 WolmarAdam 156,180 Wołkowicz Stanisław Woźnicki Stanisław 202, 353, 354 Wyczyński Kazimierz 189 Wysokińska Jadwiga Maria 306, 308 Wyszomirska
Anna Maria zob. Lalewicz Anna Maria Wyszyński Franciszek 45, 47. 59 Z Zachwatowicz Jan 14.16,157, 341, 347, 348 Zamoyski Władysław 183 ZandfosTadeusz 334 Zawiejski Jan 189,191,192 Zdziarski Stanisław 332 Zgliński Marcin 17 Zielińska Alicja 213 Zieliński Jarosław 274, 348 Zieliński Tadeusz 257 Zwoliński Adam 14 Zygmunt III Waza, król Polski 181 V ż Villedo Nicolas 183 Żarnowski Witold 304 Żdanow Andriej (Жданов Андрей Μ.] 31 Żenczykowski Wacław 318 Zórawski Juliusz 253 W Wagner Agata 14.193,197,199,200, 202, 300, 303 Wasiljew Nikołaj 56,117
Indeks topograficzno-rzeczowy Arc-et-Senans ■ saliny królewskie 237, 246, 247 Ateny 323, 324, 336, 358 • Partenon 7, 328 Berlin 34, 36,120,136, 278, 327 • dom handlowy Graumann Stern (Mohrenstraße 36) 108 • dom towarowy Wertheimów (Leipziger Straße 132-133) 108 • Reichstag 43 Bruksela • Pałac Sprawiedliwości 43 Brześć Litewski • Bank Polski 348 • Brama Brzeska w twierdzy 238 Budapeszt Parlament 43 Budy Piotrowskie 21 Charków 35 Florencja • cantoria w kościele Santa Maria dei Fiore 97 • Loggia dei Lanzi 108 Gdynia • dom oficerski Funduszu Kwaterunku Wojskowego (ul. 10 Lutego 29) 242, 271-272 • dom podoficerski Funduszu Kwaterunku Wojskowego (ul. Gdańska; ob. Morska 67) 242, 272-273 • siedziba Liga Morskiej i Kolonialnej (projekt) 299 • Państwowy Bank Rolny (al. Wolności; ob. ul. Wójta Radkego) 219-221 Gdynia-Oksywie • Zespół Dowództwa Floty i koszar Marynarki Wojennej na Oksywiu 11,14. 234-247, 284 • brama główna 237-238 • dom Dowódcy Floty (tzw. willa Unruga) 245 • domy oficerów 243-244 • domy podoficerów 242-242 Dowództwo Floty 238-240 pomnik Bitwy pod Oliwą 245-246 jadalnia 240 koszary Marynarki Wojennej 91, 240-242 kościół Marynarki Wojennej pw. Matki Bożej Częstochowskiej 288-290 • szpital wojskowy (garnizonowy) 288 • • • • • Helsinki • Towarzystwo Ubezpieczeniowe „Pohjola" 64 Jasło • bank 348 Jastrzębia Góra • willa Walerego Romana 304-305 • willa „Aszud" Jadwigi Wysokińskiej 306-308 Jekatierinowsław (ob. Dniepropietrowsk) • most i wiadukt Merefo-Chersoński 130 Kalisz • bank Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej (pi. Bogusławskiego) 204, 208-209 • ratusz 201 Karnak •
świątynia Chonsu 327 Katowice 296 • Państwowy Bank Rolny (ul. Warszawska 14) 293 • willa Hugona Grunfelda 293 Kołacinek 22 Konstancin-Jeziorna • willa „Pallas Athene" Emila Eiserta 348-349 Kowal 22 Kraków • Zamek Królewski na Wawelu 187,197, 332, 336, Krynica • stadion lodowy 311-314 Kuczek k. Ciechocinka • stacja pomp 279-280 407
Kulbaki 21 Kursk • szkoła diecezjalna (projekt) 50-51 Kuujarvi (ob. Krasnoflotskoje) • willa Lidii Kersten 99-101 Londyn 335, 343 • pawilon wystawowy na Nations Food Exhibition 281 Lublin • • • • Izba Handlowo Przemysłowa (projekt] 297 Katolicki Uniwersytet Lubelski 168-172 kościół św. Krzyża
171-172 Państwowy Bank Rolny (ut Chopina 6] 8. 290 Łódź • Bank Związku Spółek Zarobkowych (ul. Sienkiewicza 24] 211. 212-213 • Izba Handlowo Przemysłowa (ul. Spacerowa; ob. Kościuszki 4] 297-299 Łuck ■ Państwowy Bank Rolny (ul. Piłsudskiego; ob. Wynnyczenki 8] 217-219, 284, 296 Makoszyn • kościół
drewniany 337 Mantua • Palazzo del Te 52 • Mniszek к. Grudziądza • osiedle robotnicze (projekt] 310 Moskwa 28, 32, 42, 58, 59 • Syberyjski Bank Handlowy [Сибирский торговый банк] (projekt] 114-115, 299, 357 • dom tanich mieszkań im. Sołodownikowa [Городской дом дешёвых квартир имени Г. Г.
Солодовникова] (projekt] 59-61, 263 • dom Stowarzyszenia Rosyjsko-Amerykańskich Manufaktur Gumy „Trieugolnik" [Товарищество резиновой мануфактуры „Треугольник"] (ul. Marosiejka 12] 111-112 • klub Moskiewskiego Towarzystwa Kupieckiego [Московское Купеческое собрание] (projekt] 42 Mykeny • Brama Lwów
327 • grobowiec Agamemnona 327 Mytiszczi k. Moskwy • fabryka samochodów zob. Podlipki Ostrów Wielkopolski • bank Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej (projekt] 204, 210-211 Paryż 119,136, • Biblioteka Polska 183-188, 284 • Muzeum Adama Mickiewicza w Bibliotece Polskiej 185,187 408 • wejścia do metra
49 Petersburg 9,11,13,16, 27, 32, 36, 39,40, 42, 54, 57, 58, 61, 71, 75, 78, 91, 93, 95, 99,100,102,103,105,110,112,
118,122,141,142,145, 202, 235, 236, 247, 353, 355, 358 • Admiralicja 236 • areszt (plac Kazaczij) 40 • Brama Newska w twierdzy Pietropawłowskiej 243 • Duma Państwowa (projekt] 42-43, 78 • dom Antonowa (ul. Lejchtenbergska 35; ob. Rozensztejna] 39 • dom Dawida Bychowskiego (prospekt Kamiennoostrowski 9 / Mała Posadskaja 2) 82-85 • dom Nikołaja Diernowa i kinoteatr Parisiana (Newski Prospekt 80] 92-93 • dom Abrama Ennenberga (Lejchtenbergska 39; ob. Rozensztejna] 39 • dom handlowy Mertensa (Newski Prospekt 21] 8,13, 103-108,112,115,145 • dom Gustawa Molina (Bolszoja Koniuszennaja 3] 94 • dom Aleksandra Piercowa (projekt] 61-64, 263 • dom Iwana Pirogowa (zaułek Małkowa 4; (ob. zaułek Bojcowa 4b] 89-91 • dom Marii Pokotiłowej (prospekt Kamiennoostrowski 48] 87-89 • dom Jelizawiety Rastieriajewej i Tatiany Kriwcowej (projekt] 57-58 • dom Borisa Rafkowa-Rożnowa (zaułek Priaczecznyj] 94 • dom robotniczy Towarzystwa Walki z Brakiem Mieszkań [Товарищество борьбы с жилищной нуждой ] (ul. Diagonalna 8 i 10] 91; zob. też: Wyborgskie Miasteczko Robotnicze ■ dom Siemionowa (Wyspa Wasilewska, 9. linia 52] 93 • dom Michaiła Sołowiejczyka (Pantielejmonowska 7; ob. Pestela] 85-87,120, 265 • dom Michaiła Sołowiejczyka (Wyspa Wasiljewska, Bolszoj Prospekt 3] 93 • dom Gawriiły Szklawiera (ul. Licejskaja 13-15; ob. Rentgena] 93 • dom Abrama Szmierko (10-ja Rożdżiestwienskaja 17; ob. 10-ja Sowietskaja] 82 • dom 3. Μ. Szmierko (ul. Bronnickaja 26) 93 • dom Riwki Szmierko (Małaja Posadskaja 11) 89.130 • Drugie Sankt Petersburskie Towarzystwo Kredytów Wzajemnych [Второе Санкт-Петербургское общество
взаимного кредита] (projekt) 53-54 • fabryka tekstylna Kerstena (ul. Bolszaja Spasskaja 25; ob. Krasnego Kursanta] 125-126 • Giełda 199 • Gościnny Dwór 105 • hala targowa na Rynku Sytnym 102-103 • Instytut Opieki nad Matkę i Dzieckiem [Институт охраны материнства и младенчества] (projekt) 120-122 • kinoteatr Parisiana zob. dom Diernowa • kolejka miejska - stacja Dworzec Warszawski (projekt) 31-32 • kościół św. Katarzyny 324, 332 • Kunstkamera 240 • magazyny do przechowywania słoniny (tzw. Salnyj bujan) 253 • meczet (projekt) 54-56
• Ministerstwo Przemysłu i Handlu, nabrzeże Małej Newy (ob. nabrzeże Makarowa 8] 115-116 • most Egipski na Fontance (projekt] 73-74 • most Pałacowy na Newie (projekt] 70-73 • Muzeum Ministerstwa Przemysłu i Handlu 347 • pawilon firmy Μ. Frank i K. na Międzynarodowej Wystawie Architektoniczno-
Artystycznej 76, 77 • Petersburskie Gubernialne Towarzystwo Kredytowe [С.-Петербургское губернское кредитное общество] (projekt] 117-118 • Rosyjski Bank Handlu Zagranicznego [Русский для внешней торговли банк] [projekt] 118-120 • Syberyjski Bank Handlowy [Сибирский торговый банк] [Newski Prospekt
44] 8,13.112-113, 347 • szpital dla robotników fundacji Iwana Ałafuzowa (projekt] 122-123 • warsztat Antona Szulca (Bolszaja Griebieckaja 45; ob. Pionierskaja 33] 125 • Wyborgskie Miasteczko Robotnicze [Выборгский рабочий городок] (projekt] 91 • willa Matyldy Krzesińskiej 347 • willa Wilhelma-
Friedricha Mertensa (nabrzeże Małej Newki 13; ob. Zapadnaja Alleja 1] 97-99, 274, 349 • willa Marii Pokotiłowej [prospekt Kamiennoostrowski 48] 95-97,112 • witryna i wystrój sklepu firmy „Iwan Upenek" (ul. Sadowa 25 / Mucznoj zaułek 4] 7b-TI • zabudowa wokół kościoła św. Katarzyny (projekt] 64-67
Saratow • Izba Sądowa 122 Siedlce • bank Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej (ul. Warszawska] 204, 209 Sosnowiec • bank Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej (ul. Małachowskiego 3] 204, 206-207 Stołpce • kościół podominikański 337 Suwałki ■ altana parkowa 29, 349 • kościół (projekt] 28-30 Tomaszów
Mazowiecki • bank Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej (ul. Ignacego Mościckiego 31] 204, 209 Toruń • Państwowy Bank Rolny,
ul. Wały (ob. Wały Generała Władysława Sikorskiego 15] 14. 291-293 • Pomorska Izba Rolnicza (projekt] 229-230 Ust-Narowa (niem. Hungerburg; ob. Narva Döesuu) • dom zdrojowy 108-111.128,145 Pestum • świątynia Posejdona (Hera II] 328 Vicenza • Palazzo del Capitanio 87 Pińsk • bank 348 Podlipki k. Mytiszczi (ob. Korolow] • dom dla samotnych pracowników na osiedlu robotniczym przy fabryce samochodów 127 Poznań • Muzeum Wielkopolskie (projekt] 230-231 • Państwowy Bank Rolny (projekt] 293-294 • przystań żeglarska 314-315 Radzymin 22, 222 Rawa Mazowiecka 22, 23 Rembieszyce 22 Rostow nad Donem • klub kupiecki 51 Ryga 331, 332 Rzym • termy Karakali 43 Samarkanda • mauzoleum Timura 56 Sandomierz 337 Warszawa • altana Słuszków 181-182 • Bank Gospodarstwa Krajowego 12, 275, 308 ■ Bank Natansonów [ul. Traugutta] 233 • Brama Iwanowska [Straceń] w cytadeli 238 • dom akademicki stowarzyszenia „Auxilium Academicum" (ul. Tamka 4] 267-269 • dom Funduszu Kwaterunku Wojskowego (ul. Krakowskie Przedmieście] 324 • dom własny Mariana Lalewicza (ul. Górnośląska 41] 257-260 ■ domy własne Mariana Lalewicza (ul. Walecznych 14 i 16] 260, 308, 310 • „Dom Miejski" przy ul. Nowy Świat 8-10 (projekt] 233 • dom mieszkalno-magazynowy Pocztowej Kasy Oszczędności (ul. Bugaj 3-5 / Brzozowa 2-4] 248-253 • dom Pocztowej Kasy Oszczędności [ul. Ludna 9] 348 • dom Spółdzielni Budowy Własnych Mieszkań Urzędników Poczty, Telegrafu i Telefonu (ul. Dobra 8-10] 348 • dom Pierwszego Warszawskiego Towarzystwa Spółdzielczego Budowy Własnych Mieszkań [ul. Górnośląska 16] 260-262 • dom Pierwszego Warszawskiego Towarzystwa
Spółdzielczego Budowy Własnych Mieszkań (ul. Mokotowska 51-53] 262-265 • dom Spółdzielni Mieszkaniowej Inżynierów Komunikacji ( ul. Pługa 1-3] 265-266 409 |
| any_adam_object | 1 |
| author | Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata 1960- |
| author_GND | (DE-588)103474455 |
| author_facet | Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata 1960- |
| author_role | aut |
| author_sort | Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata 1960- |
| author_variant | m o k mok |
| building | Verbundindex |
| bvnumber | BV049636725 |
| ctrlnum | (OCoLC)1446255099 (DE-599)BVBBV049636725 |
| format | Book |
| fullrecord | <?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><collection xmlns="http://www.loc.gov/MARC21/slim"><record><leader>00000nam a2200000 c 4500</leader><controlfield tag="001">BV049636725</controlfield><controlfield tag="003">DE-604</controlfield><controlfield tag="005">20240910</controlfield><controlfield tag="007">t|</controlfield><controlfield tag="008">240405s2023 xx a||| |||| 00||| pol d</controlfield><datafield tag="020" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">9788366172661</subfield><subfield code="9">978-83-66172-66-1</subfield></datafield><datafield tag="020" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">836617266X</subfield><subfield code="9">83-66172-66-X</subfield></datafield><datafield tag="035" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">(OCoLC)1446255099</subfield></datafield><datafield tag="035" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">(DE-599)BVBBV049636725</subfield></datafield><datafield tag="040" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">DE-604</subfield><subfield code="b">ger</subfield><subfield code="e">rda</subfield></datafield><datafield tag="041" ind1="0" ind2=" "><subfield code="a">pol</subfield></datafield><datafield tag="049" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">DE-12</subfield></datafield><datafield tag="100" ind1="1" ind2=" "><subfield code="a">Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata</subfield><subfield code="d">1960-</subfield><subfield code="e">Verfasser</subfield><subfield code="0">(DE-588)103474455</subfield><subfield code="4">aut</subfield></datafield><datafield tag="245" ind1="1" ind2="0"><subfield code="a">Marian Lalewicz</subfield><subfield code="b">architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor</subfield><subfield code="c">Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk</subfield></datafield><datafield tag="246" ind1="1" ind2="1"><subfield code="a">Marian Lalewicz (1876-1944)</subfield></datafield><datafield tag="246" ind1="1" ind2="1"><subfield code="6">880-01</subfield><subfield code="a">Marian Ljalevič (1876-1944)</subfield></datafield><datafield tag="264" ind1=" " ind2="1"><subfield code="a">Warszawa</subfield><subfield code="b">Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą Polonika</subfield><subfield code="c">2023</subfield></datafield><datafield tag="300" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">410 Seiten</subfield><subfield code="b">Illustrationen, Pläne</subfield><subfield code="c">25 cm</subfield></datafield><datafield tag="336" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">txt</subfield><subfield code="2">rdacontent</subfield></datafield><datafield tag="337" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">n</subfield><subfield code="2">rdamedia</subfield></datafield><datafield tag="338" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">nc</subfield><subfield code="2">rdacarrier</subfield></datafield><datafield tag="490" ind1="0" ind2=" "><subfield code="a">Studia i Materiały</subfield></datafield><datafield tag="500" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">Quellen- und Literaturverzeichnis Seite 363-[377]</subfield></datafield><datafield tag="546" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">Zusammenfassungen englisch und russisch</subfield></datafield><datafield tag="600" ind1="1" ind2="7"><subfield code="a">Lalewicz, Marian</subfield><subfield code="d">1876-1944</subfield><subfield code="0">(DE-588)1335201629</subfield><subfield code="2">gnd</subfield><subfield code="9">rswk-swf</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="1"><subfield code="a">Lalewicz, Marian / (1876-1944)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Architekci polscy</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Architektura polska</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Architektura rosyjska</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Bank Polski (Warszawa ; 1828-1885 ; budynek)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Budownictwo użyteczności publicznej</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Dyrekcja Kolei Państwowych (Warszawa ; budynki)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Pałac Badenich (Warszawa)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Pałac Brühla (Warszawa)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Pałac Ministra Skarbu (Warszawa)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Pałac Prezydencki (Warszawa)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Pałac Raczyńskich (Warszawa)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Pałac Staszica (Warszawa)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Państwowy Bank Rolny (Warszawa ; budynek)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Pocztowa Kasa Oszczędności (Warszawa ; budynki)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Projekt architektoniczny</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Zamki i pałace</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="2"><subfield code="a">Kolonia Staszica (Warszawa ; osiedle mieszkaniowe)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="2"><subfield code="a">Petersburg (Rosja)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="2"><subfield code="a">Polska</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="2"><subfield code="a">Rosja</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="2"><subfield code="a">Warszawa (woj. mazowieckie)</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="4"><subfield code="a">1801-1900</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="4"><subfield code="a">1901-2000</subfield></datafield><datafield tag="653" ind1=" " ind2="6"><subfield code="a">Monografia</subfield></datafield><datafield tag="689" ind1="0" ind2="0"><subfield code="a">Lalewicz, Marian</subfield><subfield code="d">1876-1944</subfield><subfield code="0">(DE-588)1335201629</subfield><subfield code="D">p</subfield></datafield><datafield tag="689" ind1="0" ind2=" "><subfield code="5">DE-604</subfield></datafield><datafield tag="856" ind1="4" ind2="2"><subfield code="m">Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment</subfield><subfield code="q">application/pdf</subfield><subfield code="u">http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA</subfield><subfield code="3">Inhaltsverzeichnis</subfield></datafield><datafield tag="856" ind1="4" ind2="2"><subfield code="m">Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment</subfield><subfield code="q">application/pdf</subfield><subfield code="u">http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000003&line_number=0002&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA</subfield><subfield code="3">Literaturverzeichnis</subfield></datafield><datafield tag="856" ind1="4" ind2="2"><subfield code="m">Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment</subfield><subfield code="q">application/pdf</subfield><subfield code="u">http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000005&line_number=0003&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA</subfield><subfield code="3">Abstract</subfield></datafield><datafield tag="856" ind1="4" ind2="2"><subfield code="m">Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment</subfield><subfield code="q">application/pdf</subfield><subfield code="u">http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000007&line_number=0004&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA</subfield><subfield code="3">Abstract</subfield></datafield><datafield tag="856" ind1="4" ind2="2"><subfield code="m">Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment</subfield><subfield code="q">application/pdf</subfield><subfield code="u">http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000009&line_number=0005&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA</subfield><subfield code="3">Register // Personenregister</subfield></datafield><datafield tag="856" ind1="4" ind2="2"><subfield code="m">Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment</subfield><subfield code="q">application/pdf</subfield><subfield code="u">http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000011&line_number=0006&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA</subfield><subfield code="3">Register // Ortsregister</subfield></datafield><datafield tag="880" ind1="1" ind2="1"><subfield code="6">246-01/(N</subfield><subfield code="a">Мариан Лялевич (1876-1944)</subfield></datafield><datafield tag="940" ind1="1" ind2=" "><subfield code="f">sla</subfield></datafield><datafield tag="940" ind1="1" ind2=" "><subfield code="n">oe</subfield></datafield><datafield tag="940" ind1="1" ind2=" "><subfield code="q">BSB_NED_20240910</subfield></datafield><datafield tag="942" ind1="1" ind2="1"><subfield code="c">709</subfield><subfield code="e">22/bsb</subfield><subfield code="f">0904</subfield><subfield code="g">471</subfield></datafield><datafield tag="942" ind1="1" ind2="1"><subfield code="c">709</subfield><subfield code="e">22/bsb</subfield><subfield code="f">09034</subfield><subfield code="g">438</subfield></datafield><datafield tag="942" ind1="1" ind2="1"><subfield code="c">709</subfield><subfield code="e">22/bsb</subfield><subfield code="f">0904</subfield><subfield code="g">438</subfield></datafield><datafield tag="942" ind1="1" ind2="1"><subfield code="c">709</subfield><subfield code="e">22/bsb</subfield><subfield code="f">09034</subfield><subfield code="g">471</subfield></datafield><datafield tag="943" ind1="1" ind2=" "><subfield code="a">oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-034980436</subfield></datafield></record></collection> |
| id | DE-604.BV049636725 |
| illustrated | Illustrated |
| indexdate | 2025-01-02T15:17:11Z |
| institution | BVB |
| isbn | 9788366172661 836617266X |
| language | Polish |
| oai_aleph_id | oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-034980436 |
| oclc_num | 1446255099 |
| open_access_boolean | |
| owner | DE-12 |
| owner_facet | DE-12 |
| physical | 410 Seiten Illustrationen, Pläne 25 cm |
| psigel | BSB_NED_20240910 |
| publishDate | 2023 |
| publishDateSearch | 2023 |
| publishDateSort | 2023 |
| publisher | Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą Polonika |
| record_format | marc |
| series2 | Studia i Materiały |
| spelling | Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata 1960- Verfasser (DE-588)103474455 aut Marian Lalewicz architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk Marian Lalewicz (1876-1944) 880-01 Marian Ljalevič (1876-1944) Warszawa Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą Polonika 2023 410 Seiten Illustrationen, Pläne 25 cm txt rdacontent n rdamedia nc rdacarrier Studia i Materiały Quellen- und Literaturverzeichnis Seite 363-[377] Zusammenfassungen englisch und russisch Lalewicz, Marian 1876-1944 (DE-588)1335201629 gnd rswk-swf Lalewicz, Marian / (1876-1944) Architekci polscy Architektura polska Architektura rosyjska Bank Polski (Warszawa ; 1828-1885 ; budynek) Budownictwo użyteczności publicznej Dyrekcja Kolei Państwowych (Warszawa ; budynki) Pałac Badenich (Warszawa) Pałac Brühla (Warszawa) Pałac Ministra Skarbu (Warszawa) Pałac Prezydencki (Warszawa) Pałac Raczyńskich (Warszawa) Pałac Staszica (Warszawa) Państwowy Bank Rolny (Warszawa ; budynek) Pocztowa Kasa Oszczędności (Warszawa ; budynki) Projekt architektoniczny Zamki i pałace Kolonia Staszica (Warszawa ; osiedle mieszkaniowe) Petersburg (Rosja) Polska Rosja Warszawa (woj. mazowieckie) 1801-1900 1901-2000 Monografia Lalewicz, Marian 1876-1944 (DE-588)1335201629 p DE-604 Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment application/pdf http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA Inhaltsverzeichnis Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment application/pdf http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000003&line_number=0002&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA Literaturverzeichnis Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment application/pdf http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000005&line_number=0003&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA Abstract Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment application/pdf http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000007&line_number=0004&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA Abstract Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment application/pdf http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000009&line_number=0005&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA Register // Personenregister Digitalisierung BSB München 19 - ADAM Catalogue Enrichment application/pdf http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000011&line_number=0006&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA Register // Ortsregister 246-01/(N Мариан Лялевич (1876-1944) |
| spellingShingle | Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata 1960- Marian Lalewicz architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor Lalewicz, Marian 1876-1944 (DE-588)1335201629 gnd |
| subject_GND | (DE-588)1335201629 |
| title | Marian Lalewicz architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor |
| title_alt | Marian Lalewicz (1876-1944) Marian Ljalevič (1876-1944) |
| title_auth | Marian Lalewicz architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor |
| title_exact_search | Marian Lalewicz architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor |
| title_full | Marian Lalewicz architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk |
| title_fullStr | Marian Lalewicz architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk |
| title_full_unstemmed | Marian Lalewicz architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk |
| title_short | Marian Lalewicz |
| title_sort | marian lalewicz architekt petersbursko warszawski marian lalewicz 1876 1944 architect of petersburg and warsaw marian ljalevic 1876 1944 peterburgsko varsavskij architektor |
| title_sub | architekt petersbursko-warszawski = Marian Lalewicz (1876-1944) : architect of Petersburg and Warsaw = Marian Ljalevič (1876-1944) : peterburgsko-varšavskij architektor |
| topic | Lalewicz, Marian 1876-1944 (DE-588)1335201629 gnd |
| topic_facet | Lalewicz, Marian 1876-1944 |
| url | http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000003&line_number=0002&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000005&line_number=0003&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000007&line_number=0004&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000009&line_number=0005&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=034980436&sequence=000011&line_number=0006&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA |
| work_keys_str_mv | AT omilanowskakiljanczykmałgorzata marianlalewiczarchitektpetersburskowarszawskimarianlalewicz18761944architectofpetersburgandwarsawmarianljalevic18761944peterburgskovarsavskijarchitektor AT omilanowskakiljanczykmałgorzata marianlalewicz18761944 AT omilanowskakiljanczykmałgorzata marianljalevic18761944 |