Frost Tolerances of Turkish Olive (Olea europaea L.) Cultivars

The motherland of the olive is considered as east of the Mediterranean Basin. Turkey is partly located within this basin having a rich source of biodiversity. Olive growing in Turkey is carried out in the Aegean, Marmara, Mediterranean, Southeastern Anatolia and Black Sea Regions. Climatic factors d...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:Tekirdağ Ziraat Fakültesi dergisi 2023-05, Vol.20 (2), p.293-305
Hauptverfasser: METE, Nurengin, GÜLEN, Hatice, ÇETİN, Öznur, HAKAN, Mehmet, GÜLOĞLU, Uğur, KAYA, Hülya, ULUÇAY, Nurcan
Format: Artikel
Sprache:eng
Schlagworte:
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
container_end_page 305
container_issue 2
container_start_page 293
container_title Tekirdağ Ziraat Fakültesi dergisi
container_volume 20
creator METE, Nurengin
GÜLEN, Hatice
ÇETİN, Öznur
HAKAN, Mehmet
GÜLOĞLU, Uğur
KAYA, Hülya
ULUÇAY, Nurcan
description The motherland of the olive is considered as east of the Mediterranean Basin. Turkey is partly located within this basin having a rich source of biodiversity. Olive growing in Turkey is carried out in the Aegean, Marmara, Mediterranean, Southeastern Anatolia and Black Sea Regions. Climatic factors determine the cultivation limits of olive which is not very selective in terms of soil demand. In regions where olives are grown, the Mediterranean climate prevails. Winters are warm and rainy in the region, while summers are hot and dry. On the other hand, severe cold damage in some years can cause significant damage especially in the inner parts of Aegean, Marmara and Black Sea Regions. As a matter of fact, it is known that 31.8% of olive plantations in Turkey are exposed to occasional frost damage. This situation has revealed the necessity of determining the varieties with high frost tolerance and determining the suitable varieties for the regions where cold damage may occur. In the study, 40 registered olive cultivars in “Kemalpaşa Olive Germplasm Bank" in Bornova Olive Research Institute, in İzmir were screened in terms of frost tolerance. To evaluate the frost tolerance (LT50) of cultivars, as estimated by ion leakage (electrical conductivity), leaf samples taken in six different periods over two years were exposed to temperatures at +4 °C (control), -2 °C, -5°C, -8 °C, -11°C, -14 °C, -17 °C and -20 °C. In conclusion; it has been determined that frost tolerance of olive varieties revealed significant variability both genetically and seasonally. Butko, Memeli, Otur, Gemlik, Sinop No 5, Yün Çelebi, Kara Yaprak, Satı and Sarı Ulak were determined as cultivars that were more tolerant of frost. Sinop No 1, Marantelli, Ayvalık, Görvele, Çakır, Samsun Tuzlamalık, Erkence, Saurani, Eşek Zeytini (Tekirdağ), Kan Çelebi, İzmir Sofralık, Çilli, Samsun Yağlık, Domat, Eşek Zeytini (Ödemiş), Saçaklı Otur, Sinop No 4, Memecik, Nizip Yağlık, Tekirdağ Çizmelik and Patos were found to be moderately tolerant cultivars while Edincik, Sinop No 6, Çekişte, Mavi, Kiraz, Kilis Yağlık, Çelebi (İznik), Trabzon Yağlık, Uslu and Girit olive cultivars were grouped as cultivars having low tolerance to frost. In addition, data showed that cold acclimation in the olive is quite important, and exposure to low temperatures for a certain period of time has significantly increased the frost tolerance. However, this condition was not stable and could rapidly become reversed when temperature rea
doi_str_mv 10.33462/jotaf.1081561
format Article
fullrecord <record><control><sourceid>proquest_ideal</sourceid><recordid>TN_cdi_proquest_journals_2813706380</recordid><sourceformat>XML</sourceformat><sourcesystem>PC</sourcesystem><sourcerecordid>2813706380</sourcerecordid><originalsourceid>FETCH-LOGICAL-c340t-a35efabe711da60904fd91e0707fd42ca3b7377ef2a56bf9c50f3ad0a87129023</originalsourceid><addsrcrecordid>eNpNkMFLwzAUxoMoOKdXzwEv89D6kjRNexHG3HRQ6GWew1ubYGdtZtIO_O8t20BP33f48R7fj5B7BrEQScqfdq5HGzPImEzZBZkwATxSIOHyX78mNyHsAKSCRE7I88q70NONa43HrjKBOks3g_9swgct2-Zg6KxsDVIzeLfHsRTxI10Mbd8c0IdbcmWxDebunFPyvlpuFm9RUb6uF_MiqkQCfYRCGotboxirMYUcElvnzIACZeuEVyi2SihlLEeZbm1eSbACa8BMMZ4DF1PycLq79-57MKHXOzf4bnypecaEglRkMFKzE9XUBlvXtU1n_sD1y3JeaJYqCWxE4xNajfuDN1bvffOF_kcz0Eed-qhTn3WKX_d3ZsU</addsrcrecordid><sourcetype>Aggregation Database</sourcetype><iscdi>true</iscdi><recordtype>article</recordtype><pqid>2813706380</pqid></control><display><type>article</type><title>Frost Tolerances of Turkish Olive (Olea europaea L.) Cultivars</title><source>EZB-FREE-00999 freely available EZB journals</source><creator>METE, Nurengin ; GÜLEN, Hatice ; ÇETİN, Öznur ; HAKAN, Mehmet ; GÜLOĞLU, Uğur ; KAYA, Hülya ; ULUÇAY, Nurcan</creator><contributor>Aktaş,Türkan</contributor><creatorcontrib>METE, Nurengin ; GÜLEN, Hatice ; ÇETİN, Öznur ; HAKAN, Mehmet ; GÜLOĞLU, Uğur ; KAYA, Hülya ; ULUÇAY, Nurcan ; Aktaş,Türkan</creatorcontrib><description>The motherland of the olive is considered as east of the Mediterranean Basin. Turkey is partly located within this basin having a rich source of biodiversity. Olive growing in Turkey is carried out in the Aegean, Marmara, Mediterranean, Southeastern Anatolia and Black Sea Regions. Climatic factors determine the cultivation limits of olive which is not very selective in terms of soil demand. In regions where olives are grown, the Mediterranean climate prevails. Winters are warm and rainy in the region, while summers are hot and dry. On the other hand, severe cold damage in some years can cause significant damage especially in the inner parts of Aegean, Marmara and Black Sea Regions. As a matter of fact, it is known that 31.8% of olive plantations in Turkey are exposed to occasional frost damage. This situation has revealed the necessity of determining the varieties with high frost tolerance and determining the suitable varieties for the regions where cold damage may occur. In the study, 40 registered olive cultivars in “Kemalpaşa Olive Germplasm Bank" in Bornova Olive Research Institute, in İzmir were screened in terms of frost tolerance. To evaluate the frost tolerance (LT50) of cultivars, as estimated by ion leakage (electrical conductivity), leaf samples taken in six different periods over two years were exposed to temperatures at +4 °C (control), -2 °C, -5°C, -8 °C, -11°C, -14 °C, -17 °C and -20 °C. In conclusion; it has been determined that frost tolerance of olive varieties revealed significant variability both genetically and seasonally. Butko, Memeli, Otur, Gemlik, Sinop No 5, Yün Çelebi, Kara Yaprak, Satı and Sarı Ulak were determined as cultivars that were more tolerant of frost. Sinop No 1, Marantelli, Ayvalık, Görvele, Çakır, Samsun Tuzlamalık, Erkence, Saurani, Eşek Zeytini (Tekirdağ), Kan Çelebi, İzmir Sofralık, Çilli, Samsun Yağlık, Domat, Eşek Zeytini (Ödemiş), Saçaklı Otur, Sinop No 4, Memecik, Nizip Yağlık, Tekirdağ Çizmelik and Patos were found to be moderately tolerant cultivars while Edincik, Sinop No 6, Çekişte, Mavi, Kiraz, Kilis Yağlık, Çelebi (İznik), Trabzon Yağlık, Uslu and Girit olive cultivars were grouped as cultivars having low tolerance to frost. In addition, data showed that cold acclimation in the olive is quite important, and exposure to low temperatures for a certain period of time has significantly increased the frost tolerance. However, this condition was not stable and could rapidly become reversed when temperature reached to the point at which adapdation did not ensure. Zeytinin anavatanı Akdeniz Havzası’nın doğusu olarak görülmektedir. Türkiye coğrafi konum olarak bu havzayı kısmen içermektedir ve zeytin biyoçeşitliliği bakımından zengin bir kaynağa sahiptir. Türkiye’de zeytin yetiştiriciliği Ege, Marmara, Akdeniz, Güneydoğu Anadolu ve Karadeniz bölgelerinde yapılmaktadır. Toprak isteği bakımından fazla seçici olmayan zeytinin sınırlarını iklimsel faktörler belirlemektedir. Zeytincilik yapılan bölgelerde genellikle Akdeniz iklimi hüküm sürmektedir. Bu bölgelerde kışlar ılık ve yağışlı, yazlar ise sıcak ve kurak geçmektedir. Buna karşın, bazı yıllar oluşan şiddetli soğuklar özellikle İç Ege, Marmara ve Karadeniz bölgelerinde önemli zararlanmalara neden olabilmektedir. Nitekim Ülkemizdeki zeytin işletmelerinin % 31.8’inin dönem dönem don zararına maruz kaldığı bilinmektedir. Bu durum don toleransı yüksek çeşitlerin belirlenmesi ve soğuk zararlarının meydana gelebileceği bölgeler için uygun çeşitlerin saptanması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Çalışmada Zeytincilik Araştırma Enstitüsü (Bornova/İzmir) bünyesinde bulunan “Kemalpaşa Zeytin Arazi Gen Bankası”ndaki 40 zeytin çeşidinin don toleransı araştırılmıştır. Çeşitlerin dona toleransının araştırmak amacıyla iki yıllık süreçte altı farklı dönemde alınan yaprak örnekleri kontrol (+4°C), -2°C, -5°C, -8°C, -11°C, -14°C, -17°C ve -20°C’lerde don testlerine tabi tutulmuş ve bu testlerde iyon sızıntısı (elektriksel iletkenlik) yönteminden yararlanılmıştır. Sonuç olarak zeytin çeşitlerinin don toleransının gerek genetik olarak gerekse mevsimsel olarak önemli değişkenlikler gösterdiği saptanmıştır. Butko, Memeli, Otur, Gemlik, Sinop No 5, Yün çelebi, Kara yaprak, Satı ve Sarı Ulak çeşitlerinin don toleransının yüksek olduğu belirlenmiştir. Sinop No 1, Marantelli, Ayvalık, Görvele, Çakır, Samsun Tuzlamalık, Erkence, Saurani, Eşek Zeytini (Tekirdağ), Kan Çelebi, İzmir Sofralık, Çilli, Samsun Yağlık, Domat, Eşek Zeytini (Ödemiş), Saçaklı Otur, Sinop No 4, Memecik, Nizip Yağlık, Tekirdağ Çizmelik ve Patos çeşitlerinin dona orta derecede toleranslı olduğu, Edincik, Sinop No 6, Çekişte, Mavi, Kiraz, Kilis Yağlık, Çelebi (İznik), Trabzon Yağlık, Uslu ve Girit Zeytini çeşitlerinin ise don toleransının düşük olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca sonuçlar zeytinde soğuk aklimasyonunun oldukça önemli olduğunu ve belirli bir süre düşük sıcaklıklara maruz kalmanın don toleransını önemli derecede arttırdığını göstermiştir. Ancak bu durumun durağan olmadığı ve uyumun gerçekleşmediği sıcaklığa dönüldüğünde hızlıca kaybedilebileceği görülmüştür.</description><identifier>ISSN: 1302-7050</identifier><identifier>EISSN: 1302-7050</identifier><identifier>DOI: 10.33462/jotaf.1081561</identifier><language>eng</language><publisher>Tekirdag: Namık Kemal Üniversitesi</publisher><subject>Cold ; Cultivars ; Damage assessment ; Damage tolerance ; Electrical conductivity ; Electrical resistivity ; Environmental factors ; Flowers &amp; plants ; Freezing ; Frost ; Frost damage ; Genetic structure ; Low temperature ; Mühendislik ; Temperature ; Temperature tolerance ; Ziraat</subject><ispartof>Tekirdağ Ziraat Fakültesi dergisi, 2023-05, Vol.20 (2), p.293-305</ispartof><rights>Copyright Namik Kemal University 2023</rights><lds50>peer_reviewed</lds50><oa>free_for_read</oa><woscitedreferencessubscribed>false</woscitedreferencessubscribed><citedby>FETCH-LOGICAL-c340t-a35efabe711da60904fd91e0707fd42ca3b7377ef2a56bf9c50f3ad0a87129023</citedby><cites>FETCH-LOGICAL-c340t-a35efabe711da60904fd91e0707fd42ca3b7377ef2a56bf9c50f3ad0a87129023</cites><orcidid>0000-0003-4357-8614 ; 0000-0002-7353-0323 ; 0000-0003-3865-7705 ; 0000-0003-4252-0357 ; 0000-0003-2000-1855</orcidid></display><links><openurl>$$Topenurl_article</openurl><openurlfulltext>$$Topenurlfull_article</openurlfulltext><thumbnail>$$Tsyndetics_thumb_exl</thumbnail><link.rule.ids>314,780,784,27924,27925</link.rule.ids></links><search><contributor>Aktaş,Türkan</contributor><creatorcontrib>METE, Nurengin</creatorcontrib><creatorcontrib>GÜLEN, Hatice</creatorcontrib><creatorcontrib>ÇETİN, Öznur</creatorcontrib><creatorcontrib>HAKAN, Mehmet</creatorcontrib><creatorcontrib>GÜLOĞLU, Uğur</creatorcontrib><creatorcontrib>KAYA, Hülya</creatorcontrib><creatorcontrib>ULUÇAY, Nurcan</creatorcontrib><title>Frost Tolerances of Turkish Olive (Olea europaea L.) Cultivars</title><title>Tekirdağ Ziraat Fakültesi dergisi</title><description>The motherland of the olive is considered as east of the Mediterranean Basin. Turkey is partly located within this basin having a rich source of biodiversity. Olive growing in Turkey is carried out in the Aegean, Marmara, Mediterranean, Southeastern Anatolia and Black Sea Regions. Climatic factors determine the cultivation limits of olive which is not very selective in terms of soil demand. In regions where olives are grown, the Mediterranean climate prevails. Winters are warm and rainy in the region, while summers are hot and dry. On the other hand, severe cold damage in some years can cause significant damage especially in the inner parts of Aegean, Marmara and Black Sea Regions. As a matter of fact, it is known that 31.8% of olive plantations in Turkey are exposed to occasional frost damage. This situation has revealed the necessity of determining the varieties with high frost tolerance and determining the suitable varieties for the regions where cold damage may occur. In the study, 40 registered olive cultivars in “Kemalpaşa Olive Germplasm Bank" in Bornova Olive Research Institute, in İzmir were screened in terms of frost tolerance. To evaluate the frost tolerance (LT50) of cultivars, as estimated by ion leakage (electrical conductivity), leaf samples taken in six different periods over two years were exposed to temperatures at +4 °C (control), -2 °C, -5°C, -8 °C, -11°C, -14 °C, -17 °C and -20 °C. In conclusion; it has been determined that frost tolerance of olive varieties revealed significant variability both genetically and seasonally. Butko, Memeli, Otur, Gemlik, Sinop No 5, Yün Çelebi, Kara Yaprak, Satı and Sarı Ulak were determined as cultivars that were more tolerant of frost. Sinop No 1, Marantelli, Ayvalık, Görvele, Çakır, Samsun Tuzlamalık, Erkence, Saurani, Eşek Zeytini (Tekirdağ), Kan Çelebi, İzmir Sofralık, Çilli, Samsun Yağlık, Domat, Eşek Zeytini (Ödemiş), Saçaklı Otur, Sinop No 4, Memecik, Nizip Yağlık, Tekirdağ Çizmelik and Patos were found to be moderately tolerant cultivars while Edincik, Sinop No 6, Çekişte, Mavi, Kiraz, Kilis Yağlık, Çelebi (İznik), Trabzon Yağlık, Uslu and Girit olive cultivars were grouped as cultivars having low tolerance to frost. In addition, data showed that cold acclimation in the olive is quite important, and exposure to low temperatures for a certain period of time has significantly increased the frost tolerance. However, this condition was not stable and could rapidly become reversed when temperature reached to the point at which adapdation did not ensure. Zeytinin anavatanı Akdeniz Havzası’nın doğusu olarak görülmektedir. Türkiye coğrafi konum olarak bu havzayı kısmen içermektedir ve zeytin biyoçeşitliliği bakımından zengin bir kaynağa sahiptir. Türkiye’de zeytin yetiştiriciliği Ege, Marmara, Akdeniz, Güneydoğu Anadolu ve Karadeniz bölgelerinde yapılmaktadır. Toprak isteği bakımından fazla seçici olmayan zeytinin sınırlarını iklimsel faktörler belirlemektedir. Zeytincilik yapılan bölgelerde genellikle Akdeniz iklimi hüküm sürmektedir. Bu bölgelerde kışlar ılık ve yağışlı, yazlar ise sıcak ve kurak geçmektedir. Buna karşın, bazı yıllar oluşan şiddetli soğuklar özellikle İç Ege, Marmara ve Karadeniz bölgelerinde önemli zararlanmalara neden olabilmektedir. Nitekim Ülkemizdeki zeytin işletmelerinin % 31.8’inin dönem dönem don zararına maruz kaldığı bilinmektedir. Bu durum don toleransı yüksek çeşitlerin belirlenmesi ve soğuk zararlarının meydana gelebileceği bölgeler için uygun çeşitlerin saptanması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Çalışmada Zeytincilik Araştırma Enstitüsü (Bornova/İzmir) bünyesinde bulunan “Kemalpaşa Zeytin Arazi Gen Bankası”ndaki 40 zeytin çeşidinin don toleransı araştırılmıştır. Çeşitlerin dona toleransının araştırmak amacıyla iki yıllık süreçte altı farklı dönemde alınan yaprak örnekleri kontrol (+4°C), -2°C, -5°C, -8°C, -11°C, -14°C, -17°C ve -20°C’lerde don testlerine tabi tutulmuş ve bu testlerde iyon sızıntısı (elektriksel iletkenlik) yönteminden yararlanılmıştır. Sonuç olarak zeytin çeşitlerinin don toleransının gerek genetik olarak gerekse mevsimsel olarak önemli değişkenlikler gösterdiği saptanmıştır. Butko, Memeli, Otur, Gemlik, Sinop No 5, Yün çelebi, Kara yaprak, Satı ve Sarı Ulak çeşitlerinin don toleransının yüksek olduğu belirlenmiştir. Sinop No 1, Marantelli, Ayvalık, Görvele, Çakır, Samsun Tuzlamalık, Erkence, Saurani, Eşek Zeytini (Tekirdağ), Kan Çelebi, İzmir Sofralık, Çilli, Samsun Yağlık, Domat, Eşek Zeytini (Ödemiş), Saçaklı Otur, Sinop No 4, Memecik, Nizip Yağlık, Tekirdağ Çizmelik ve Patos çeşitlerinin dona orta derecede toleranslı olduğu, Edincik, Sinop No 6, Çekişte, Mavi, Kiraz, Kilis Yağlık, Çelebi (İznik), Trabzon Yağlık, Uslu ve Girit Zeytini çeşitlerinin ise don toleransının düşük olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca sonuçlar zeytinde soğuk aklimasyonunun oldukça önemli olduğunu ve belirli bir süre düşük sıcaklıklara maruz kalmanın don toleransını önemli derecede arttırdığını göstermiştir. Ancak bu durumun durağan olmadığı ve uyumun gerçekleşmediği sıcaklığa dönüldüğünde hızlıca kaybedilebileceği görülmüştür.</description><subject>Cold</subject><subject>Cultivars</subject><subject>Damage assessment</subject><subject>Damage tolerance</subject><subject>Electrical conductivity</subject><subject>Electrical resistivity</subject><subject>Environmental factors</subject><subject>Flowers &amp; plants</subject><subject>Freezing</subject><subject>Frost</subject><subject>Frost damage</subject><subject>Genetic structure</subject><subject>Low temperature</subject><subject>Mühendislik</subject><subject>Temperature</subject><subject>Temperature tolerance</subject><subject>Ziraat</subject><issn>1302-7050</issn><issn>1302-7050</issn><fulltext>true</fulltext><rsrctype>article</rsrctype><creationdate>2023</creationdate><recordtype>article</recordtype><sourceid>ABUWG</sourceid><sourceid>AFKRA</sourceid><sourceid>BENPR</sourceid><sourceid>CCPQU</sourceid><sourceid>DWQXO</sourceid><recordid>eNpNkMFLwzAUxoMoOKdXzwEv89D6kjRNexHG3HRQ6GWew1ubYGdtZtIO_O8t20BP33f48R7fj5B7BrEQScqfdq5HGzPImEzZBZkwATxSIOHyX78mNyHsAKSCRE7I88q70NONa43HrjKBOks3g_9swgct2-Zg6KxsDVIzeLfHsRTxI10Mbd8c0IdbcmWxDebunFPyvlpuFm9RUb6uF_MiqkQCfYRCGotboxirMYUcElvnzIACZeuEVyi2SihlLEeZbm1eSbACa8BMMZ4DF1PycLq79-57MKHXOzf4bnypecaEglRkMFKzE9XUBlvXtU1n_sD1y3JeaJYqCWxE4xNajfuDN1bvffOF_kcz0Eed-qhTn3WKX_d3ZsU</recordid><startdate>20230501</startdate><enddate>20230501</enddate><creator>METE, Nurengin</creator><creator>GÜLEN, Hatice</creator><creator>ÇETİN, Öznur</creator><creator>HAKAN, Mehmet</creator><creator>GÜLOĞLU, Uğur</creator><creator>KAYA, Hülya</creator><creator>ULUÇAY, Nurcan</creator><general>Namık Kemal Üniversitesi</general><general>Namik Kemal University</general><scope>AAYXX</scope><scope>CITATION</scope><scope>IEBAR</scope><scope>3V.</scope><scope>7SN</scope><scope>7ST</scope><scope>7X2</scope><scope>8FE</scope><scope>8FH</scope><scope>8FK</scope><scope>ABUWG</scope><scope>AFKRA</scope><scope>ATCPS</scope><scope>BENPR</scope><scope>BHPHI</scope><scope>C1K</scope><scope>CCPQU</scope><scope>DWQXO</scope><scope>EDSIH</scope><scope>HCIFZ</scope><scope>M0K</scope><scope>PQEST</scope><scope>PQQKQ</scope><scope>PQUKI</scope><scope>PRINS</scope><scope>SOI</scope><orcidid>https://orcid.org/0000-0003-4357-8614</orcidid><orcidid>https://orcid.org/0000-0002-7353-0323</orcidid><orcidid>https://orcid.org/0000-0003-3865-7705</orcidid><orcidid>https://orcid.org/0000-0003-4252-0357</orcidid><orcidid>https://orcid.org/0000-0003-2000-1855</orcidid></search><sort><creationdate>20230501</creationdate><title>Frost Tolerances of Turkish Olive (Olea europaea L.) Cultivars</title><author>METE, Nurengin ; GÜLEN, Hatice ; ÇETİN, Öznur ; HAKAN, Mehmet ; GÜLOĞLU, Uğur ; KAYA, Hülya ; ULUÇAY, Nurcan</author></sort><facets><frbrtype>5</frbrtype><frbrgroupid>cdi_FETCH-LOGICAL-c340t-a35efabe711da60904fd91e0707fd42ca3b7377ef2a56bf9c50f3ad0a87129023</frbrgroupid><rsrctype>articles</rsrctype><prefilter>articles</prefilter><language>eng</language><creationdate>2023</creationdate><topic>Cold</topic><topic>Cultivars</topic><topic>Damage assessment</topic><topic>Damage tolerance</topic><topic>Electrical conductivity</topic><topic>Electrical resistivity</topic><topic>Environmental factors</topic><topic>Flowers &amp; plants</topic><topic>Freezing</topic><topic>Frost</topic><topic>Frost damage</topic><topic>Genetic structure</topic><topic>Low temperature</topic><topic>Mühendislik</topic><topic>Temperature</topic><topic>Temperature tolerance</topic><topic>Ziraat</topic><toplevel>peer_reviewed</toplevel><toplevel>online_resources</toplevel><creatorcontrib>METE, Nurengin</creatorcontrib><creatorcontrib>GÜLEN, Hatice</creatorcontrib><creatorcontrib>ÇETİN, Öznur</creatorcontrib><creatorcontrib>HAKAN, Mehmet</creatorcontrib><creatorcontrib>GÜLOĞLU, Uğur</creatorcontrib><creatorcontrib>KAYA, Hülya</creatorcontrib><creatorcontrib>ULUÇAY, Nurcan</creatorcontrib><collection>CrossRef</collection><collection>Idealonline online kütüphane - Journals</collection><collection>ProQuest Central (Corporate)</collection><collection>Ecology Abstracts</collection><collection>Environment Abstracts</collection><collection>Agricultural Science Collection</collection><collection>ProQuest SciTech Collection</collection><collection>ProQuest Natural Science Collection</collection><collection>ProQuest Central (Alumni) (purchase pre-March 2016)</collection><collection>ProQuest Central (Alumni Edition)</collection><collection>ProQuest Central UK/Ireland</collection><collection>Agricultural &amp; Environmental Science Collection</collection><collection>ProQuest Central</collection><collection>Natural Science Collection</collection><collection>Environmental Sciences and Pollution Management</collection><collection>ProQuest One Community College</collection><collection>ProQuest Central Korea</collection><collection>Turkey Database</collection><collection>SciTech Premium Collection</collection><collection>Agricultural Science Database</collection><collection>ProQuest One Academic Eastern Edition (DO NOT USE)</collection><collection>ProQuest One Academic</collection><collection>ProQuest One Academic UKI Edition</collection><collection>ProQuest Central China</collection><collection>Environment Abstracts</collection><jtitle>Tekirdağ Ziraat Fakültesi dergisi</jtitle></facets><delivery><delcategory>Remote Search Resource</delcategory><fulltext>fulltext</fulltext></delivery><addata><au>METE, Nurengin</au><au>GÜLEN, Hatice</au><au>ÇETİN, Öznur</au><au>HAKAN, Mehmet</au><au>GÜLOĞLU, Uğur</au><au>KAYA, Hülya</au><au>ULUÇAY, Nurcan</au><au>Aktaş,Türkan</au><format>journal</format><genre>article</genre><ristype>JOUR</ristype><atitle>Frost Tolerances of Turkish Olive (Olea europaea L.) Cultivars</atitle><jtitle>Tekirdağ Ziraat Fakültesi dergisi</jtitle><date>2023-05-01</date><risdate>2023</risdate><volume>20</volume><issue>2</issue><spage>293</spage><epage>305</epage><pages>293-305</pages><issn>1302-7050</issn><eissn>1302-7050</eissn><abstract>The motherland of the olive is considered as east of the Mediterranean Basin. Turkey is partly located within this basin having a rich source of biodiversity. Olive growing in Turkey is carried out in the Aegean, Marmara, Mediterranean, Southeastern Anatolia and Black Sea Regions. Climatic factors determine the cultivation limits of olive which is not very selective in terms of soil demand. In regions where olives are grown, the Mediterranean climate prevails. Winters are warm and rainy in the region, while summers are hot and dry. On the other hand, severe cold damage in some years can cause significant damage especially in the inner parts of Aegean, Marmara and Black Sea Regions. As a matter of fact, it is known that 31.8% of olive plantations in Turkey are exposed to occasional frost damage. This situation has revealed the necessity of determining the varieties with high frost tolerance and determining the suitable varieties for the regions where cold damage may occur. In the study, 40 registered olive cultivars in “Kemalpaşa Olive Germplasm Bank" in Bornova Olive Research Institute, in İzmir were screened in terms of frost tolerance. To evaluate the frost tolerance (LT50) of cultivars, as estimated by ion leakage (electrical conductivity), leaf samples taken in six different periods over two years were exposed to temperatures at +4 °C (control), -2 °C, -5°C, -8 °C, -11°C, -14 °C, -17 °C and -20 °C. In conclusion; it has been determined that frost tolerance of olive varieties revealed significant variability both genetically and seasonally. Butko, Memeli, Otur, Gemlik, Sinop No 5, Yün Çelebi, Kara Yaprak, Satı and Sarı Ulak were determined as cultivars that were more tolerant of frost. Sinop No 1, Marantelli, Ayvalık, Görvele, Çakır, Samsun Tuzlamalık, Erkence, Saurani, Eşek Zeytini (Tekirdağ), Kan Çelebi, İzmir Sofralık, Çilli, Samsun Yağlık, Domat, Eşek Zeytini (Ödemiş), Saçaklı Otur, Sinop No 4, Memecik, Nizip Yağlık, Tekirdağ Çizmelik and Patos were found to be moderately tolerant cultivars while Edincik, Sinop No 6, Çekişte, Mavi, Kiraz, Kilis Yağlık, Çelebi (İznik), Trabzon Yağlık, Uslu and Girit olive cultivars were grouped as cultivars having low tolerance to frost. In addition, data showed that cold acclimation in the olive is quite important, and exposure to low temperatures for a certain period of time has significantly increased the frost tolerance. However, this condition was not stable and could rapidly become reversed when temperature reached to the point at which adapdation did not ensure. Zeytinin anavatanı Akdeniz Havzası’nın doğusu olarak görülmektedir. Türkiye coğrafi konum olarak bu havzayı kısmen içermektedir ve zeytin biyoçeşitliliği bakımından zengin bir kaynağa sahiptir. Türkiye’de zeytin yetiştiriciliği Ege, Marmara, Akdeniz, Güneydoğu Anadolu ve Karadeniz bölgelerinde yapılmaktadır. Toprak isteği bakımından fazla seçici olmayan zeytinin sınırlarını iklimsel faktörler belirlemektedir. Zeytincilik yapılan bölgelerde genellikle Akdeniz iklimi hüküm sürmektedir. Bu bölgelerde kışlar ılık ve yağışlı, yazlar ise sıcak ve kurak geçmektedir. Buna karşın, bazı yıllar oluşan şiddetli soğuklar özellikle İç Ege, Marmara ve Karadeniz bölgelerinde önemli zararlanmalara neden olabilmektedir. Nitekim Ülkemizdeki zeytin işletmelerinin % 31.8’inin dönem dönem don zararına maruz kaldığı bilinmektedir. Bu durum don toleransı yüksek çeşitlerin belirlenmesi ve soğuk zararlarının meydana gelebileceği bölgeler için uygun çeşitlerin saptanması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Çalışmada Zeytincilik Araştırma Enstitüsü (Bornova/İzmir) bünyesinde bulunan “Kemalpaşa Zeytin Arazi Gen Bankası”ndaki 40 zeytin çeşidinin don toleransı araştırılmıştır. Çeşitlerin dona toleransının araştırmak amacıyla iki yıllık süreçte altı farklı dönemde alınan yaprak örnekleri kontrol (+4°C), -2°C, -5°C, -8°C, -11°C, -14°C, -17°C ve -20°C’lerde don testlerine tabi tutulmuş ve bu testlerde iyon sızıntısı (elektriksel iletkenlik) yönteminden yararlanılmıştır. Sonuç olarak zeytin çeşitlerinin don toleransının gerek genetik olarak gerekse mevsimsel olarak önemli değişkenlikler gösterdiği saptanmıştır. Butko, Memeli, Otur, Gemlik, Sinop No 5, Yün çelebi, Kara yaprak, Satı ve Sarı Ulak çeşitlerinin don toleransının yüksek olduğu belirlenmiştir. Sinop No 1, Marantelli, Ayvalık, Görvele, Çakır, Samsun Tuzlamalık, Erkence, Saurani, Eşek Zeytini (Tekirdağ), Kan Çelebi, İzmir Sofralık, Çilli, Samsun Yağlık, Domat, Eşek Zeytini (Ödemiş), Saçaklı Otur, Sinop No 4, Memecik, Nizip Yağlık, Tekirdağ Çizmelik ve Patos çeşitlerinin dona orta derecede toleranslı olduğu, Edincik, Sinop No 6, Çekişte, Mavi, Kiraz, Kilis Yağlık, Çelebi (İznik), Trabzon Yağlık, Uslu ve Girit Zeytini çeşitlerinin ise don toleransının düşük olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca sonuçlar zeytinde soğuk aklimasyonunun oldukça önemli olduğunu ve belirli bir süre düşük sıcaklıklara maruz kalmanın don toleransını önemli derecede arttırdığını göstermiştir. Ancak bu durumun durağan olmadığı ve uyumun gerçekleşmediği sıcaklığa dönüldüğünde hızlıca kaybedilebileceği görülmüştür.</abstract><cop>Tekirdag</cop><pub>Namık Kemal Üniversitesi</pub><doi>10.33462/jotaf.1081561</doi><tpages>13</tpages><orcidid>https://orcid.org/0000-0003-4357-8614</orcidid><orcidid>https://orcid.org/0000-0002-7353-0323</orcidid><orcidid>https://orcid.org/0000-0003-3865-7705</orcidid><orcidid>https://orcid.org/0000-0003-4252-0357</orcidid><orcidid>https://orcid.org/0000-0003-2000-1855</orcidid><oa>free_for_read</oa></addata></record>
fulltext fulltext
identifier ISSN: 1302-7050
ispartof Tekirdağ Ziraat Fakültesi dergisi, 2023-05, Vol.20 (2), p.293-305
issn 1302-7050
1302-7050
language eng
recordid cdi_proquest_journals_2813706380
source EZB-FREE-00999 freely available EZB journals
subjects Cold
Cultivars
Damage assessment
Damage tolerance
Electrical conductivity
Electrical resistivity
Environmental factors
Flowers & plants
Freezing
Frost
Frost damage
Genetic structure
Low temperature
Mühendislik
Temperature
Temperature tolerance
Ziraat
title Frost Tolerances of Turkish Olive (Olea europaea L.) Cultivars
url https://sfx.bib-bvb.de/sfx_tum?ctx_ver=Z39.88-2004&ctx_enc=info:ofi/enc:UTF-8&ctx_tim=2024-12-27T10%3A33%3A08IST&url_ver=Z39.88-2004&url_ctx_fmt=infofi/fmt:kev:mtx:ctx&rfr_id=info:sid/primo.exlibrisgroup.com:primo3-Article-proquest_ideal&rft_val_fmt=info:ofi/fmt:kev:mtx:journal&rft.genre=article&rft.atitle=Frost%20Tolerances%20of%20Turkish%20Olive%20(Olea%20europaea%20L.)%20Cultivars&rft.jtitle=Tekirdag%CC%86%20Ziraat%20Faku%CC%88ltesi%20dergisi&rft.au=METE,%20Nurengin&rft.date=2023-05-01&rft.volume=20&rft.issue=2&rft.spage=293&rft.epage=305&rft.pages=293-305&rft.issn=1302-7050&rft.eissn=1302-7050&rft_id=info:doi/10.33462/jotaf.1081561&rft_dat=%3Cproquest_ideal%3E2813706380%3C/proquest_ideal%3E%3Curl%3E%3C/url%3E&disable_directlink=true&sfx.directlink=off&sfx.report_link=0&rft_id=info:oai/&rft_pqid=2813706380&rft_id=info:pmid/&rfr_iscdi=true