Covid-19 Karantina Sürecinde Kentsel Kamusal Mekânların Heterotopyalara Dönüşümü

2020 yılının başlarında Covid-19 Salgını tanımlanmış ve küresel ölçekte pandemi olarak ilan edilmiştir. 3 Kasım 2020 tarihi itibariyle dünya çapında 46,5 milyon kişi hastalığa yakalanmış ve pandemi ilanından bir ay sonrasında koronavirüsle mücadele önlemleri kapsamında 4,5 milyar kişi karantinaya alınmıştır. Virüsün hızla artan bulaşmasını önlemek için gerçekleştirilen karantina uygulamaları neticesinde kamusal mekânların kullanımının kısıtlanması, kentli bireylerin günlük rutinlerinde köklü değişimlere yol açmıştır. Başta Avrupa ülkeleri ve ABD olmak üzere dünyanın pek çok ülkesinde, insanlar arasındaki teması sınırlamak için, özel görevler ve yükümlülükler, tıbbi bakım ve belirli saatlerde market alışverişi haricindeki toplumsal aktiviteler geniş ölçekte kısıtlanmıştır. İnsanlar evlerine kapanmak, işlerini ve sosyal aktivitelerini internet aracılığıyla sanal ortamlarda yürütmek zorunda kalmışlardır. Yakın temasın yoğun yaşandığı toplu taşıma ortamları, eğitim, kültür, spor ve eğlence mekânları, çok sayıda kişiyi birden enfekte etme riski taşıyan merkezi havalandırma sistemli büro binaları, yabancı kafileleri ağırlayan tarihi ve turistik mekânlar gibi kamusal ve yarı-kamusal mekânların çoğu ıssızlaşmıştır. Kentsel kamusal mekândan uzaklaşma sürecinde yaşanan sosyal ve mekânsal ayrışım, yoğun kalabalıkların bulunduğu kamusal mekânları bir bakıma işlevlerine zıt bir karaktere büründürerek heterotopyalaşmış kentsel mekânları oluşturmuştur. Bu çalışmada; Covid-19 salgın önlemlerinin küresel ölçekte alınmaya başlandığı tarihten itibaren, bireyler üzerinde oluşturduğu sosyal etkiler ve pandemi sürecinde yaşanan kent toplumu-kamusal mekân ilişkilerindeki değişimler, izotopyaheterotopya kavramları bağlamında ele alınmıştır.