Higher Capacity with Limited Competence, Regional Development Agencies in Unitary States: The Case of the Emilia-Romagna 1

Genel olarak üniter devletlerdeki bölgesel kalkınma politikalarının ve kurumlannın bölgelerin kendine özgü özelliklerine yer bırakma- dan, merkezin güçlü etkisi altında şekillendiǧi kabul edilmektedir. Bölgesel kalkınma politikalarının ortaya çıkması ve gelişmesi belli yetki ve sorumlulukların yerel yönetim kademelerine devredilmesini gerektirdiǧinden, merkezi yönetimler süreci sıkı bir şekilde kontrol etmeye ve yerel / bölgesel yetkileri kısıtlamaya çalışır. Emilia-Romagna bölgesi ve ERVET, aynı zorluklarla karşılaştılar ancak merkezi kısıtlamaların etkisini azaltacak çeşitli yöntem ve araçları aşamalı olarak keşfettikleri bir politika öǧrenme süreci yaşadılar. ERVET'in yapısını ve faaliyetlerini analiz eden bu makale, genel kabul gördüǧü gibi merkezi yönetimin bölgesel kalkınma politikalarının tek belirleyicisi olmayabileceǧini iddia ediyor. BKA'lar bölgenin kültürel, sosyal ve ekonomik özelliklerini idari yapılarına ve politikalarına etkili bir şekilde eklemlerse ve kalkınma öncelikleri üzerinde bölgesel bir fikir birliǧi yaratırsa, merkezi hükümetin tahsis ettiǧinden daha etkin bir rol oynayabilir ve bölgesel kalkınmanın şekillenmesinde oldukça etkili olabilirler.