Cumhuriyet döneminde Manavgat kazası (1923-1950)

Selçukluların Antalya ve Alaiye’yi fethi ile Manavgat bölgesinde Türk dönemi başlamıştır. Osmanlılar döneminde Alaiye Sancağı’na bağlı bir kaza merkezi olan Manavgat, 1864 yılında nahiye statüsüne düşürülmüştür. 1914 yılında Teke Sancağı müstakil mutasarrıflık haline getirilirken yeniden kaza olan Manavgat, Cumhuriyet döneminde bu statüsünü sürdürmüştür. Manavgat kazası coğrafi olarak Köprü Çayı ile Alara Çayı arasındaki toprakların üzerinde kurulmuştur. 2140 km kare sahası olan kazada hayvancılık ve tarım yaygın olarak yapılmaktadır. Hububatın yanında en önemli sanayi ürünü susam ve pamuktur. Nahiye merkezlerinin dışında sadece birkaç köyde ilkokul bulunan Manavgat kazasında ortaokul en geç yapılan kazalardan birisidir. Manavgat kazasının Merkez, Taşağıl, Beşkonak adlarında üç nahiyesi, 74 köyü bulunmaktadır. 1932 yılı verilerine göre Manavgat merkezde Hisar ve Pazarcı mahalleleri, 156 hane, 65 dükkân, iki han, dört fırın, bir mektep, Belediye ve üç resmi bina bulunmaktadır. Karayolu yetersizliği veya yokluğu yüzünden uzun süre kaza merkezinin Eski Antalya=Side’ye taşınması konusu tartışılmıştır. Manavgat kazasında Tugayoğulları ailesi etkin olmakla beraber Alanyalı Azakzade ailesi kazanın tek kereste fabrikasını işletmektedir. Bu çalışmanın amacı Cumhuriyet döneminde (1923-1950) Manavgat kazasının idari, ekonomik, sosyal ve kültürel açılardan durumunu tespit etmektir. Bunu yaparken de arşiv belgeleri, salnameler, basın, raporlar, resmi yayınlar, istatistikler, araştırma eserleri kaynak olarak kullanılmıştır.