Takım sporcularında grup sargınlığı ve başarı motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi

Bu çalışma takım sporcularında grup sargınlığı ve başarı motivasyonu düzeyleri arasındaki ilişkiyi çeşitli değişkenlere göre incelemek amacı ile yapılmıştır. Araştırmada genel tarama modellerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma grubunu Niğde ilinde lise ve üniversite düzeyinde öğrenim gören 138 kadın 221 erkek olmak üzere toplam 359 takım sporu yapan öğrenci oluşturmaktadır. Grup oluşumu, seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden uygun (kazara) örnekleme yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak anket yöntemi kullanılmıştır. Üç bölümden oluşan anketin ilk bölümünde bireylerin demografik özellikleri elde etmek için Kişisel Bilgi Formu; ikinci bölümde bireylerin, başarı motivasyonlarını tespit etmek için Wills (1982) tarafından geliştirilen, Tiryaki ve Gödelek (1997) tarafından Türkçeye uyarlanan üç boyutlu “Spora Özgü Başarı Motivasyon Ölçeği” ve son bölümde bireylerin sargınlık düzeylerini tespit etmek için Carron, Widmeyer ve Brawley (1985) tarafından geliştirilen, Öcel ve Aydın (2006) tarafından Türkçeye uyarlanan dört boyutlu “Grup Sargınlığı Ölçeği” yer almıştır. Araştırmada kullanılan anket formları araştırmacı tarafından yüz yüze görüşme yöntemiyle bireylere ulaştırılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS programı aracılığıyla bilgisayar ortamında analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular değerlendirildiğinde, cinsiyet, eğitim durumu, takım ve branş değişkenleri ile başarı motivasyonu ve grup sargınlığı puanları açısından anlamlı farklılık bulunmuştur. Ayrıca, yaş, spor yılı ve aylık gelir değişkenleri ile başarı motivasyonu ve grup sargınlığı arasında da düşük düzeyde negatif ve pozitif yönlü ilişki olduğu görülmüştür.