Efficiency of aerobic biodegradation of beet molasses vinasse under non-controlled pH: conditions for betaine removal / Efektywność tlenowej biodegradacji buraczanego wywaru melasowego przy nieregulowanym pH podłoża: określenie warunków usunięcia betainy

Celem pracy było określenie warunków zapewniających wysoką efektywność tlenowej biodegradacji buraczanego wywaru melasowego za pomocą mieszanej kultury termo- i mezofilnych bakterii z rodzaju Bacillus w procesach okresowych prowadzonych bez regulacji pH podłoża. Główną uwagę poświęcono usunięciu bet...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:Archives of environmental protection 2015-03, Vol.41 (1), p.3-14
Hauptverfasser: Ryznar-Luty Agnieszka, Cibis Edmund, Krzywonos Małgorzata, Miśkiewicz Tadeusz
Format: Artikel
Sprache:eng
Schlagworte:
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
Beschreibung
Zusammenfassung:Celem pracy było określenie warunków zapewniających wysoką efektywność tlenowej biodegradacji buraczanego wywaru melasowego za pomocą mieszanej kultury termo- i mezofilnych bakterii z rodzaju Bacillus w procesach okresowych prowadzonych bez regulacji pH podłoża. Główną uwagę poświęcono usunięciu betainy (głównego zanieczyszczenia buraczanego wywaru melasowego). Stanowiła ona aż 37,6% zawartości ogólnego węgla organicznego w biodegradowanym wywarze. Procesy biodegra dacji prowadzono w 5-litrowym bioreaktorze z układem mieszania w temperaturze 27-63°C, co 9°C, dla pH początkowego (pH0) równego 6,5 i 8,0. Wysoką efektywność biodegradacji wyrażoną poprzez redukcję SChZTcałk (suma SChZT (ChZT oznaczane po oddzieleniu części stałych) i teoretycznego ChZT betainy) uzyskano w procesach prowadzonych w temperaturze 27 i 36°C dla pH0 = 8,0 (redukcja ponad 77,7%) oraz 36 i 45°C dla pH0 = 6,5 (redukcja ponad 83,6%). Przyczyną wysokiej efektywności biodegradacji w wymienionych czterech procesach było usunięcie przez bakterie betainy. Maksymalny stopień redukcji SChZTcałk (85,41%), BZT5 (97,91%) i OWO (86,32%), jak również największą szybkość biodegradacji (1,17 g O2/l∙h) uzyskano w eksperymencie prowadzonym w temperaturze 36°C dla pH0 = 8,0.
ISSN:2083-4810
DOI:10.1515/aep-2015-0001