Pandemi Sürecinde Sağlık Çalışanı Ebeveynlerin Stres Düzeyleri ile Umut Düzeyleri İlişkisinin Belirlenmesi

Amaç: Bu araştırmanın amacı, pandemi sürecinde sağlık çalışanı ebeveynlerin stres düzeyleri ile umut düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlenmektir.Yöntem: Tanımlayıcı ve ilişki arayıcı tipteki araştırma, 1 Temmuz-1 Eylül 2020 tarihleri arasında 137 sağlık çalışanı ebeveyn ile çalışma yapılmıştır. Araştırma verileri, kişisel bilgi formu, Ebeveynlik Stres Ölçeği ve Sürekli Umut Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Bulgular: Ebeveynlerin %52,6’sı pandemi sürecinde çocukları ile aynı ortamda yaşadıklarını belirtirken, %84,7’si virüsün çocuklara zarar vermesinden endişe duyduğunu ifade etmiştir. Katılımcıların %68,6’sının çocuklarının okula gittiği, %56,9’unun bu süreçte uzaktan eğitime katıldığı, %46,7’sinin anne baba ve akrabalarından çocuk bakımında destek aldıkları belirlenmiştir. Ebeveynlerin %44,5’i “mümkün olsaydı çalışmaya ara vermek isterdim” ifadesine tamamen katıldığını belirtmiştir. Araştırma kapsamındaki ebeveynlerin, Umut Ölçeği toplam puan ortalaması 48,27±7,69, “alternatif yollar” alt boyut puan ortalaması 24,51±4.45 ve “eyleyici düşünce” alt boyut puan ortalaması 23,75±3,72’tir. Ebeveynlerin, Ebeveyn Stres Ölçeği puan ortalaması 25,50±5,95 olarak bulunmuştur. Ebeveynlerin Umut Ölçeği toplam puanının Ebeveyn Stres Ölçeği puanı ile negatif yönde anlamlı düzeyde ilişkili olduğu saptanmıştır. Uygulamada kullanım: Sağlık çalışanlarının ebeveynlik stresi ve sürekli umut düzeylerinin belirlenmesi, ihtiyaç durumunda uygun müdahale yöntemlerinin planlanması, geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesine araştırmadan elde edilen bulguların katkı sağlayacağı düşünülmektedir.