Ulaşımdaki Türel Dağılımın Kamusal Alanlara Erişimdeki Etkisi

Kentsel faaliyetlerin sürekliliği, iyi yönlendirilmiş ulaşım sistemleri tarafından sağlanmakta ve sürdürülebilir ulaşım sistemleri sürdürülebilir kentsel gelişmenin önemli bir bileşeni haline gelmektedir. Kentsel kamusal alanlar, toplumsal yaşamın odak noktası olan meydanları içermektedir. Kent meydanları, iyi entegre edilmiş ve farklı ulaşım türleri ile etkin erişim gerektiren sosyal yaşamın odak noktaları olarak hizmet vermektedir. Bu noktadan hareketle bu makale, İstanbul'un Tarihi Yarımada’sında yer alan Eminönü, Çemberlitaş, Sirkeci, Beyazıt ve Sultanahmet Meydanları’na gelen ziyaretçilerin ulaşımda tercih ettikleri türel dağılımların şekillenmesinde öne çıkan değişkenleri tespit etmeyi amaçlamıştır. Bu şekilde, bu meydanların erişilebilirlik seviyelerini yürüme, özel motorlu taşıt ve toplu taşıma açısından doğrulamayı hedeflemiştir. Çok terimli lojistik bağlanım modelinin bulgularına göre, yürüme, özel araç ve toplu taşıma kullanma oranlarının şekillenmesinde sırasıyla evin konumu, aylık ulaşım maliyeti ve yaş önde gelen değişkenler olurken, söz konusu değişkenlere yönelik tekil etki katsayı tahminleri ise %36,71, %52,47 ve %38.02 çıkmıştır. Gelişmiş ülkelerin kentlerinde olan yaygın olan durumların aksine, ilgili kentsel ulaşımdaki türel seçimleri İstanbul’da şekillendiren en az etkili parametreler, aylık ulaşım maliyeti ve eğitim düzeyi olmuştur. The continuity of urban activity is determined by a number of variables. One of the elements is the continuity of well-managed transportation systems, therefore sustainable transporta-tion systems are becoming an important part of long-term urban development. Squares, as is well known, are the central and common focus of social activity in urban and public spaces. City squares function as social areas that are well-organized and demand continual active access via various modes of transportation. This article attempts to identify the variables that come to the fore by presenting the legitimate distribution favored by visitors to The Historical Peninsula's Eminönü, Çemberlitaş, Sirkeci, Beyazıt, and Sultanahmet Squares in a specific manner. Its goal was to verify the aspects that influence these squares' accessibility levels in terms of walking, private automobiles, and public transportation. The marginal effect coeffi-cient estimates for these factors are 36.71 percent, 52.47 percent, and 38.02 percent, respec-tively, according to the findings of the multinominal logistic regression model. The location of h