Yaşar Kemal'in Demirciler Çarşısı Cinayeti ve Yusufçuk Yusuf Romanlarında Hegemo

Sosyal bilimler literatüründe son yıllarda toplumsal cinsiyet yaklaşımlarının yaygınlaşmasıyla erkeklik olgusu, sosyoloji ve kültürel antropoloji disiplinlerinin yapı taşı konularından biri haline gelmiştir. Bununla birlikte edebiyat ve edebiyat sosyolojisi içerisindeki çalışmalarda da ataerkillik, toplumsal cinsiyet eşitsizliği, eril tahakküm, erkeklik gibi kavramsallaştırmalar üzerinden analizler hız kazanmıştır. Özellikle toplumsal gerçekliği; kültürel, politik ve ekonomik koşullar etrafında işleyebilen romanların edebiyat sosyolojisi için ciddi bir inceleme nesnesi olduğu dikkate alındığında, bu kavramsallaştırmaların neden öne çıktığı anlaşılabilmektedir. Nihayetinde edebiyat, toplumsal tarihin dışında özerk bir sahaya karşılık gelmediği gibi erkeklik gerçeği de bu tarihe dışsal değildir. Çağdaş Türk edebiyatının önemli temsilcilerinden Yaşar Kemal de eserlerinde içinde bulunduğu dönemin toplumsal ve kültürel yapısını, üretim ilişkilerini kendine özgü tarzıyla okura sunar. Erkeklik olgusu ise bilhassa Çukurova bölgesi üzerinden çözümlediği sosyo-ekonomik, kültürel ve politik yapıyı, insan ilişkilerini boydan boya kesen önemli bir saha olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmada tam da bu noktadan hareketle, onun Demirciler Çarşısı Cinayeti ve Yusufçuk Yusuf adlarıyla iki ciltten oluşan Akçasazın Ağaları eserini hegemonik erkeklik olgusu çerçevesinde tartışmaya açmaktadır. In recent years, with the widespread use of gender approaches in the social sciences literature, the phenomenon of masculinity has become one of the central issues of sociology and cultural anthropology disciplines. In addition, in studies within the sociology of literature and literature, analyzes have gained momentum through conceptualizations such as patriarchy, gender inequality, masculine domination, and masculinity. Considering that novels, which can work on social reality around cultural, political and economic conditions, are a serious object of study for the sociology of literature, it can be understood why these conceptualizations come to the forefront. Eventually, literature does not correspond to an autonomous field outside of social history, and the reality of masculinity is not external to this history. Yaşar Kemal, one of the important representatives of modern Turkish literature, presents the social and cultural structure and production relations of the period to the reader in his own unique style. The phenomenon of masculinity emerges as the junction point of socio-ec