Czas „Po Prostu

Nie da się przecenić znaczenia, jakie dla ugruntowania przemian lat 1954–56 w Polsce miał tygodnik „Po Prostu”. Jeśli do pewnych praktyk, owych „błędów i wypaczeń”, do masowego terroru, do zawłaszczenia każdej sfery życia nie było już powrotu, stało się tak zapewne również dlatego, że pewne słowa i zdania napisano, wydrukowano, przeczytano – i nie pozwolono zapomnieć. O niezwykłości tego doświadczenia, które stało się udziałem zespołu redakcyjnego – widocznej już w 1955 roku przemiany z modelowego przykładu „drętwej mowy” w głos pokolenia – świadczy też niemożność zamknięcia go w jakiejkolwiek sztancy narracji o Peerelu.